• ASERTYWNOŚĆ

  • Sztuka wyrażania naszych uczuć, myśli i życzeń oraz dbania o przestrzeganie należnych nam praw bez naruszania praw innych osób.

  • Umiejętność, którą można nabyć, a nie cecha osobowości, z którą jedni się rodzą, a drudzy nie.

    • Trzy podstawowe style komunikacji

    • Styl pasywny

      • Brak bezpośredniej ekspresji uczuć, myśli i życzeń.

      • Tendencja do ciągłego uśmiechania się i podporządkowywania swoich potrzeb potrzebom innych

      • Trudności w proszeniu o coś

      • Oczekiwanie, że inni domyślą się, co chcemy powiedzieć

      • Trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego

      • Nie musimy brać odpowiedzialności za swoje uczucia i potrzeby. Zawsze znajdzie się ktoś, kto podejmie za nas decyzje i zaopiekuje się nami

      • Utrata niezależności, stłumienie swoich uczuć i potrzeb

      • Ukrywane potrzeby i uczucia sprawiają, że osoba pasywna czuje frustrację i złość.

      1. Styl agresywny

      • Wyrażanie uczuć, myśli i życzeń, ale często kosztem praw i uczuć innych ludzi

      • Tendencja do poniżania innych poprzez sarkastyczne i rzekomo zabawne uwagi

      • Rozpoczynanie wypowiedzi od „Ty…”, a kończenie atakiem lub negatywną etykietką

      • Używanie uogólnień typu „zawsze” i „nigdy” oraz wypowiedzi, które sugerują jej wyższość i nieomylność

      • Wyniosły styl bycia, manifestowanie siły

      • Główny cel: uzyskanie przewagi i dominacja nad innymi

      • Osoba agresywna często osiąga swoje cele, jednak na krótką metę. W ostatecznym rozrachunku otoczenie jest do niej zniechęcone i rozżalone jej postępowaniem. W rezultacie czuje się ona sfrustrowana i samotna.

      1. Styl asertywny

      • Formułowanie jasnych wypowiedzi na temat uczuć, myśli, życzeń

      • Dbanie o poszanowanie własnych praw oraz o szanowanie praw i uczuć innych

      • Uważne słuchanie i dawanie innym odczuć, że ich wysłuchano

      • Otwartość na negocjacje

      • Gotowość na ustępstwa, ale nie kosztem swoich praw i godności

      • Formułowanie bezpośrednich próśb oraz umiejętność otwartego odmawiania

      • Umiejętność prawienia i przyjmowania komplementów, zaczynania i kończenia rozmowy

      • Skuteczne radzenie sobie z krytyką - bez konieczności uciekania się do wrogiego czy obronnego nastawienia

      • Pewność, siła, empatia

        • Asertywna ekspresja

      • Komunikaty asertywne składają się z trzech części:

      1. Opis sytuacji z twojej perspektywy

      2. Twoje uczucia związane z daną sytuacją

      3. Twoje życzenia związane z daną sytuacją

      • Komunikaty asertywne nie obwiniają, nie atakują, nie przyklejają etykietek

      • Mów tylko o faktach, bez uciekania się do negatywnych osądów.

      • Jeżeli w stwierdzeniach asertwnych jest mowa o uczuciach, to tylko o uczuciach autora wypowiedzi. Jednak zdanie „Czuję, że jesteś egoistą” jest tylko z pozoru wyrażeniem uczuć; jest to oskarżający komunikat Ty.

      • Kiedy mówisz, czego chcesz, wyraź to precyzyjnie.

        • Asertywne słuchanie

      • Polega na skoncentrowaniu uwagi wyłącznie na drugiej osobie, bez przerywania jej wypowiedzi

      • Trzy kroki asertywnego słuchania:

      1. Przygotowanie - uświadom sobie swoje uczucia i potrzeby, aby sprawdzić, czy jesteś gotowy do słuchania. Upewnij się, czy twój rozmówca jest gotowy do mówienia.

      2. Słuchanie - skup całą swoją uwagę na rozmówcy. Wsłuchaj się w uczucia i potrzeby.

      3. Potwierdzenie - powiedz rozmówcy, że usłyszałeś jego uczucia i potrzeby, np. „Rozumiem, że jesteś wyczerpany po całym dniu i chcesz się położyć jeszcze przed obiadem”.

        • Odpowiadanie na krytykę:

      • Jednym z powodów, dla których trudno nam zachowywać się asertywnie, jest fakt, iż utożsamiamy krytykę z odrzuceniem.

      • Trzy skuteczne strategie asertywnego radzenia sobie z krytyką:

      1. Potwierdzenie - kiedy usłyszysz krytykę, z którą się zgadzasz, wówczas przyznaj, że krytyk ma rację. Nie daj się złapać w pułapkę szukania wymówek i usprawiedliwiania swojego zachowania.

      1. Zamglenie - technika przydatna w radzeniu sobie z manipulacją i niekonstruktywną krytyką, z którą się nie zgadzamy. Polega na znalezieniu w danym stwierdzeniu elementu, z którym się zgadzamy i równocześnie trzymaniu się wewnętrznie swojego punktu widzenia. Można się zgodzić ze swoim krytykiem na trzy sposoby: zgoda częściowa, zgoda „być może”, zgoda logiczna.

      1. Sonda - przydatna wówczas, gdy nie jesteśmy pewni, czy krytyka jest manipulacją, czy stwierdzeniem konstruktywnym; nie rozumiemy krytyki lub wydaje się nam, że rozmówca nie mówi nam wszystkiego.


      4