MASAŻ KLASYCZNY - LECZNICZY

Mechanizm działania masażu:

• działanie lokalne - miejscowe, które polega na mechanicznym przepływie krwi i chłonki w naczyniach, na sutek technik wykorzystywanych przez masażystę, który w czasie masażu wywołuje tarcie wytwarzając jednocześnie ciepło. Wpływa to na rozszerzenie naczyń krwionośnych i powoduje zwiększenie przepływu krwi przez mięśnie, przyspieszenie dostarczenia substancji odżywczych dl tych mięśni i równocześnie wydalając produkty przemiany materii

• działanie centralne - ogólne, które będzie polegało na pobudzeniu układu nerwowego, który za pomocą odruchów i czynności kory mózgowej jest w stanie wpłynąć na różne układy i narządy naszego organizmu

Masaż:

• forma oddziaływania na ustrój, głównie w postaci ucisku na tkanki w celu wywołania odczynów fizjologicznych

Masaż klasyczny:

• będzie zespołem technik stosowanych w odpowiedniej kolejności, które wywierają wpływ na tkanki, powodując wystąpienie odczynów w tkankach i narządach

• celem masażu klasycznego jest:

° zadziałanie na układ ruchu (głównie na mięśnie, ścięgna, torebki stawowe, okostną, kości)

° działanie na skórę, na tkankę łączną, na tkankę tłuszczową, na zakończenia nerwowe w skórze, na układ krwionośny i chłonny

° pośrednio działa również na narządy wewnętrzne.

Zasady wykonania masażu:

• wszystkie techniki wykonujemy wzdłuż przebiegu naczyń limfatycznych w kierunku najbliższych węzłów chłonnych

• samych węzłów chłonnych nie masujemy

• ułożenie pacjenta powinno być wygodne tak aby mięśnie były rozluźnione

• masaż nie powinien sprawiać bólu, powinien być wykonywany na granicy bólu i przyjemności

• pierwsze masaże powinny być wykonywane delikatnie , aby przygotować mięśnie do późniejszych masaży zasadniczych

• czas trwania masażu 1 części ciała to ok. 10-15 min, a całkowitego 45-90 min

• podstawową serią masaży jest 10 zabiegów wykonywanych codziennie

• nie wskazane jest masowanie bezpośrednio po posiłku, szczególnie powłok brzusznych, kręgosłupa i grzbietu

Warunki obowiązujące przy wykonywaniu masażu:

• terapeuta powinien być sprawny fizycznie, wygodnie ubrany, powinien w szczególnym stopniu dbać o ręce (nie może mieć biżuterii, długich paznokci i zmian dermatologicznych na skórze)

• skóra masowana powinna być czysta, szczególną uwagę należy zwrócić podczas masowania skóry owłosionej, gdyż może dojść do podrażnienia mieszków włosowych. Warto zwrócić uwagę na różne znamiona znajdujące się na skórze

• gabinet masażu powinien mieć odpowiednią temperaturę, kozetka do masażu powinna mieć regulowana wysokość, co celu bezpieczeństwa terapeuta powinien znać podstawy anatomii, by bezpiecznie i skutecznie przeprowadzić masaż

Techniki wykonania masażu:

• głaskanie - każdy masaż zaczynamy i kończymy głaskaniem. Głaskaniem przeplatamy też inne techniki i chwyty. W szczególnych przypadkach cały masaż ogranicza się tylko do głaskania. Najczęściej głaskanie wykonujemy dłoniową stroną ręki. Podczas głaskania dłoń powinna ściśle przylegać do wyniosłości czy zagłębienia ciała. W zależności od masowanej powierzchni głaskanie możemy wykonywać również grzbietową stroną ręki, ręką zaciśniętą w pięść i kłębem kciuka i kłębikiem palca małego i całymi powierzchniami dłoniowymi kciuka. Głaskanie oczyszcza skórę z rogowaciejących łusek naskórka i dzięki temu polepsza działanie gruczołów łojowych i potowych. Zwiększa oddychanie skórne. Pobudza obieg krwi w naczyniach włosowatych. Działa na mięśnie i naczynia chłonne. Działa uspokajająco na układ nerwowy, wpływa kojąco na ból. Podnosi temperaturę skóry. Po głaskaniu skóra staje się gładka i elastyczna.

• rozcieranie - jest technika silniejszą, wykonujemy ja bardziej energicznie. Polega na wykonywaniu ruchów okrężnych. Wykonujemy je najczęściej opuszkami palców 2-5 jednej ręki lub dwóch jednocześnie. Możemy wykorzystać kłąb kciuka lub nasadę ręki oraz opuszki kciuków. Rozdziela i rozgniata nagromadzone złogi (zgrubienia). Za pomocą rozcierania uzyskujemy większą elastyczność, powoduje rozluźnienie mięśni i zmniejsza pobudliwość nerwowa.

• ugniatanie - stanowi zasadnicza część masażu klasycznego. Podczas ugniatania masujemy pojedyncze mięśnie albo poszczególne grupy. Jest to dosyć mocna technika więc należy wykonać ją tak, aby nie sprawiała bólu. Wykonujemy je oburącz, chwytem „szczypcowym” lub „kleszczowym”. Możemy wykonywać ugniatanie opuszkami palców. Najczęściej ruchy ugniatania wykonujemy oburącz i naprzemiennie. Ugniatanie usuwa produkty przemiany materii z mięśni, pobudza włókna mięśniowe do skurczu, powoduje pobudzenie mięśni, podnosi ich napięcie, odżywianie, zapobiega zanikom mięśniowym, uelastycznia ścięgna i sprzyja rozciąganiu powięzi.

• oklepywanie - jest to silny bodziec mechaniczny, który w krótkim czasie wywołuje maksymalne przekrwienie masowanej części ciała. Pobudza mięśnie do skurczów, pobudza obniżoną pobudliwość nerwową. Słabe oklepywanie działa uspokajająco na system nerwowy, a silne działa pobudzająco na układ nerwowy. Mięśnie powinny być rozluźnione.

Wyróżniamy 3 rodzaje oklepywania:

° miotełki - wykonujemy opuszkami palców

° miseczki, łyżeczki - dłonie są zgięte w stawach

° siekanie - uderzenia kłębikami palców małych

• wibracja - wywoływana jest poprzez izometryczny skurcz mięśni masażysty. Działa uspokajająco na działającą powierzchnię.

• wałkowanie - odmiana ugniatania. Stosowane do masowania mięśni ramion oraz ud.

• wyciskanie - odmiana głaskania

Wpływ masażu klasycznego na tkankę podskórną:

• podczas masażu usuwane są ze skóry obumarłe komórki naskórka

• masaż ułatwia oddychanie skórne

• poprawia czynność wydalniczą gruczołów łojowych, potowych

• powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry, co wpływa na jej odżywianie przez odżywianie gruczołów, które się w tej skórze znajdują

• przyśpiesza obieg krwi i chłonki w naczyniach skóry, co przyczynia się do aktywniejszego działania produktów odżywczych i szybszego wydalenia produktów przemiany materii

Wpływ masażu klasycznego na tkankę mięśniową:

• pod wpływem masażu mięśnie są lepiej zaopatrzone w tlen i substancje odżywcze

• szybciej są wydalane produkty przemiany materii

• zwiększa zdolność mięśni do pracy(prawie 5 krotnie)

• podnosi napięcie mięśni i pobudza włókna mięśniowe do skurczu (zapobiega to zanikom mięśniowym)

Wpływ masażu klasycznego na stawy i aparat więzadłowy:

• zwiększa się elastyczność i wytrzymałość więzadeł i dlatego zwiększa się zakres ruchomości w stawach

• polepsza ukrwienie stawów, przez co polepsza się wymiana produktów rozpadu na substancje odżywcze

• zdolność stawów do pracy jest szybciej przywracana

Wpływ masażu klasycznego na układ krwionośny i limfatyczny:

• są pobudzone do pracy, co powoduje wzmożone zaopatrywanie różnych organów w tlen oraz substancje odżywcze

• przyśpiesza usuwanie z organizmów produktów rozpadu, likwiduje zastoje, usprawnia wchłanianie się obrzęków

• ułatwia odpływ krwi żylnej

• zmniejsza opór krwi w tętnicach . poprzez co ułatwia pracę serca

• naczynia krwionośne rozszerzają się , dzięki czemu wzrasta szybkość obiegu krwi

Wpływ masażu klasycznego na układ nerwowy:

• działa na układ obwodowy nerwowy i centralny nerwowy, za pośrednictwem włókien czuciowych

• usprawnia on wysyłanie bodźców do mięśni, do gruczołów wydzielania wewnętrznego, oraz poszczególnych narządów ustroju

• działa uspokajająco (gł. Techniki głaskania, delikatnego rozcierania oraz słaba wibracja) oraz pobudzająco(ugniatanie, oklepywanie, silna wibracja)

• zależy od tego jak energiczny jest masaż oraz jak długo go wykonujemy

Wpływ masażu klasycznego na pozostałe układy:

• masaż polepsza działanie układu oddechowego, poprzez dostarczenie większej ilości krwi

• wpływa na układ pokarmowy, polepsza jej ukrwienie, co w znacznym stopniu wpływa na trawienie, przyswajanie substancji odżywczych, a także przyśpiesza wydalanie z przewodu pokarmowego produktów niestrawionych

• zwiększa się ilość krwi przepływającej przez nerki, przez co poprawia się czynność filtracyjna nerek i wydalane substancji przemiany materii w postaci moczu

Wskazania:

• niektóre choroby skórne - zaburzenia odżywcze skóry, odmrożenia, choroby naczyń krwionośnych i limfatycznych, w celu rozmiękczenia blizn po operacyjnych, w celu rozmiękczenia zrostów po iniekcjach, w celach kosmetycznych

• schorzenia układu krążenia - chorób obwodowych naczyń krwionośnych lub niewydolności, stany obniżonego ciśnienia krwi, niewydolność krążenia szczególnie kończyn dolnych, stany po przebytych zapaleniach żył kończyn dolnych

• choroby układu mięśniowego (w celu zapobiegnięcia leczeniu zaników mięśniowych, które są spowodowane bezczynnością (nieruchomość) czy długotrwałe przebywanie w łóżku

• przy zanikach mięśniowych pochodzenia neurogennego-porażenia, niedowłady

• w stanach po urazach mięśni

• w napięciach mięśni

• w celu pobudzenia mięśni gładkich (masaż powłok brzusznych)

• choroby układu nerwowego - porażenia i niedowłady , zapalenia nerwów, nerwobóle

• stany po wypadnięciu krążka

• stany po urazach ośrodkowego układu nerwowego

• choroby układu ruchu - stłuczenia, skręcenia, zwichnięcia, przeciążenia

Przeciwwskazania:

• wysoka temperatura ciała

• krwotoki

• ostre i podostre stany zapalne

• rany na skórze

• choroby dermatologiczne

• choroby zakaźne

• choroby nowotworowe

• ciąża patologiczna

• choroby krwi -hemofilia

• choroby przebiegające z krwawieniem np. wrzody żołądka