ORGANIZACJA PRACY
NAUKOWA ORGANIZACJA PRACY JEST TEORIĄ SFORMUŁOWANĄ NA PODSTAWIE PRAKTYKI, KTÓREJ JEST UZUPEŁNIENIEM.
TEORETYCZNE ZASADY ZRODZIŁY SIĘ Z PRAKTYCZNEGO WYPRÓBOWYWANIA TYCH ZASAD - W TEN SPOSÓB KORZYSTAMY Z GOTOWYCH WZORCÓW I WSKAZAŃ.
ROK NARODZIN NAUKI ORGANIZACJI - 1903 LUTY - K. ADAMIECKI OGŁOSIŁ PIERWSZE ZE SWOICH OPRACOWAŃ „O ZASADACH ORGANIZACJI PRACY ZBIOROWEJ”, MARZEC - F. TAYLOR OGŁASZA PRACĘ „ZARZĄDZANIE WARSZTATEM WYTWÓRCZYM”.
ORGANIZACJA OZNACZA DZIAŁANIE POLEGAJĄCE NA CZYNNOŚCI ZESPALANIA W JEDNĄ CAŁOŚĆ ORGANIZACYJNĄ. CAŁOŚĆ TAKA MUSI MIEĆ OKREŚLONĄ STRUKTURĘ, KTÓRA ŚCIŚLE WIĄŻE TWORZĄCE JĄ KOMÓRKI, USTALA ZALEŻNOŚCI MIĘDZY POSZCZEGÓLNYMI KOMÓRKAMI ORAZ ZALEŻNOŚCI OD KOMÓREK NADRZĘDNYCH I OKREŚLARÓŻNE FORMY WZAJEMNYCH POWIĄZAŃ.
ZORGANIZOWANĄ CAŁOŚĆ TWORZĄ TRZY ELEMENTY :
LUDZIE
WYPOSAŻENIE LUDZI WE WSZYSTKO, CO JEST IM W PRACY POTRZEBNE
WARUNKI ISTNIEJĄCE PODCZAS WYKONYWANIA CZYNNOŚCI ZAWODOWYCH.
CELEM TAK ZORGANIZOWANEJ CAŁOŚCI JEST WSPÓŁDZIAŁANIE DLA WYKONANIA ZADAŃ NAŁOŻONYCH NA DANĄ INSTYTUCJĘ.
DO SŁ€ŻBY ZDROWIA TEORETYCZNE ZASADY ORGANIZACJI PRACY ZACZĘŁY PRZENIKAĆ W LATACH PIĘDZIESIĄTYCH UBIEGŁEGO STULECIA (USA, ANGLIA, FRANCJA, KANADA).
PREKURSOREM BADANIA ORGANIZACJI PRACY PIELĘGNIARSKIEJ BYŁ W. THOMPSON, AUTOR KSIĄŻKI „O WYDAJNOŚCI PRACY PIELĘGNIARSKIEJ”.ARGUMENTEM PRZEMAWIAJĄCYM NA KORZYŚĆ NAUKOWEJ ORGANIZACJI PRACY PIELĘGNIARSKIEJ JEST FAKT, ŻE USPRAWNIENIE CZYNNOŚCI OBCIĄŻAJĄCYCH PIELĘGNIARKĘ, A BARDZO CZASOCHŁONNYCH (PROWADZENIE DOKUMENTACJI, TRANSPORT WEWNĄTRZSZPITALNY, GOSPODAROWANIE LEKAMI, BIELIZNĄ....) MOŻE PRZYCZYNIĆ SIĘ DO ZDOBYCIA WIĘKSZEJ ILOŚCI CZASU POTRZEBNEGO DO SZEROKO ROZUMIANEJ PIELĘGNACJI CHORYCH.