ZAKRZEPICA ŻYŁ GŁĘBOKICH

W powstawaniu zakrzepicy żylnej odgrywają rolę trzy czynniki podane już przez Virchowa (triada Virchowa):

  1. uszkodzenie śródbłonka żył

  2. zwolnienie przepływu krwi

  3. zmiany w składzie krwi

Na wymienioną triadę wpływają:

U chorych leżących zastój krwi jest szczególnie duży z powodu ucisku żył łydek oraz braku działania pompy mięśniowej.

Zakrzepica żylna jest najczęściej powikłaniem pooperacyjnym, u chorych z urazami, zakażonych, leczonych na nowotwór lub też występuje w okresie okołoporodowym.

Objawy zakrzepicy żył głębokich:

  1. ból kończyny (np. ból łydki spowodowany grzbietowym zgięciem stopy - tzw. objaw Homansa)

  2. bolesność i zwiększona spoistość łydki

  3. obrzęk kończyny

  4. zwiększone ucieplenie skóry

Rozpoznanie:

  1. objawy kliniczne

  2. pomiary obwodów kończyn na tym samym poziomie

  3. badania laboratoryjne:

  • USG naczyń żylnych typu duplex (połączenie ultrasonograficznego obrazowania żył z kolorowym przedstawieniem przepływu krwi)

  • badanie dopplerowskie - umożliwia pomiar przepływu żylnego

  • pletyzmografia impedancyjna - umożliwia pomiar objętości krwi żylnej w kończynie jako odzwierciedlenie jej oporu elektrycznego

  • flebografia - badanie kontrastowe układu żylnego

  • Podejrzenie lub rozpoznanie zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych jest wskazaniem do leczenia szpitalnego ze względu na możliwość powstania zatorowości płucnej.

    Postępowanie lecznicze:

    1. położenie chorego do łóżka z kończyną chorą uniesioną na szynie Browna i unieruchomioną

    2. podawanie leków przeciwzakrzepowych przez:

    np. Acenocumarol

    Zapobieganie zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych:

    1. wczesne unieruchomienie chorych po zabiegach operacyjnych

    2. podawanie heparyn drobnocząsteczkowych w okresie okołooperacyjnym

    3. nakładanie pończoch elastycznych lub profilaktyczne bandażowanie kończyn dolnych u chorych ze zwiększonym ryzykiem

    4. unikanie czynników ryzyka chorób układu żylnego