Monika Gołosz

20.03.2013 rok

Grupa C2

CHROMATOGRAFIA

CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTOWA:

1) Przebieg wykonywanego ćwiczenia:

Celem ćwiczenia w Chromatografii cienkowarstwowej było potwierdzenie przydatności do rozdziału barwników roślinnych zawartych w liściach pietruszki.

Chromatografia cienkowarstwowa:

  1. 2.0 g liści pietruszki utarto z 10 cm3 mieszaniny aceton - eter naftowy (w stosunku 1:1)

  2. Ekstrakt przesączono przez watę, pobierając go pipetą Pasteura.

  3. Na płytkę pokrytą żelem krzemionkowym naniesiono punktowo kapilarą 2 plamki ekstraktu

  4. Płytkę umieszczono w komorze zalanej eluentem - eterem naftowym) i odczekano na rozwinięcie chromatogramu.

  5. Płytkę wyjęto, gdy czoło rozpuszczalnika znalazło się w pobliżu mety na górnej krawędzi płytki.

  6. Zaznaczono graniczną odległość przebyta przez czoło eluenta.

2) Chromatogram (płytka TLC) z ekstraktem z liści pietruszki:

0x01 graphic
gdzie: dx - odległość przebyta przez substancję,

f - odległość przebyta przez czoło rozpuszczalnika

Współczynnik rozwinięcia

Nazwa barwnika

Interpretacja wyniku

0x01 graphic

Ksantofil

Najbardziej polarny

0x01 graphic

Ksantofil

Mniej polarny od poprzedniego

0x01 graphic

Ksantofil

Mniej polarny od poprzedniego

0x01 graphic

Chlorofil b

Mniej polarny od poprzedniego

0x01 graphic

Chlorofil a

Mniej polarny od poprzedniego

0x01 graphic

Chlorofil a

Mniej polarny od poprzedniego

0x01 graphic

β-karoten

Najmniej polarny


Wartości tablicowe wynoszą:

Karoten 0,88 Chlorofil b 0,58

Ksantofile 0,00- 0,47 Chlorofil a 0,62

3) Wnioski:

Do rozwinięcia chromatogramu użyto mieszaniny rozpuszczalników: eteru naftowego, alkoholu etylowego i toluenu w stosunku (40:4,5:15). Ze względu na budowę, obecność grup funkcyjnych i długość łańcuchów węglowych w cząsteczce barwniki różnią się w znaczny sposób polarnością, dzięki czemu możliwe jest rozdzielenie ich za pomocą chromatografii TLC. Im związek jest bardziej polarny (ksantofile), tym lepiej będzie adsorbowany na płytce. Mniej polarne związki (np. karoteny) przemieszczają się wraz z rozpuszczalnikiem w górę płytki.

CHROMATOGRAFIA KOLUMNOWA:

  1. Przebieg wykonywanego ćwiczenia

Celem ćwiczenia było rozdzielenie mieszaniny barwników roślinnych na poszczególne składniki przy wykorzystaniu pionowej kolumny.

Chromatografia kolumnowa:

  1. do zlewki o pojemności 10cm3 sporządzono papkę ok. 12g żelu krzemionkowego, mieszaniny rozpuszczalników eter naftowy, alkohol etylowy, bezwonny toluen

(40:4, 5:15)

  1. papkę przeniesiono przez lejek do kolumny

  2. po odczekaniu, spuszczono nadmiar rozpuszczalnika

  3. do kolumny wlano eluent i rozwinięto chromatograf, dodając porcje rozpuszczalnika zbierano kolejne frakcje z rozdzielonymi barwnikami

  4. na płytkę naniesiono punktowo otrzymane barwniki, umieszczono w komorze

  5. po wyciagnięciu płytki można zauważyć że otrzymany wynik pokrywa się z wynikiem uzyskanym z chromatografii cienkowarstwowej.

2) Zastosowane eluenty w kolejności wzrastającej polarności:

Cykloheksan - mniej polarny i chloroform bardziej polarny.

Z tej zależności można wyciągnąć wniosek, iż pierwsza frakcja będzie mniej polarna od drugiej, ponieważ będzie miała większe powinowactwo do cykloheksanu, który jest mało polarnym rozpuszczalnikiem, zdecydowanie mniej polarnym niż chloroform. Bardziej polarny acetyloferrocen który ma właściwości ketonu silniej adsorbuje się na powierzchni adsorbenta, przez co ferrocen mający budowę węglowodoru można wyeluować niepolarnym rozpuszczalnikiem (cykloheksanem). Następnie drugą frakcję - acetyloferrocen eluuje się bardziej polarnym rozpuszczalnikiem (chloroformem).

4) Wzory półstrukturalne związków użytych w doświadczeniu:

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

Cykloheksan Chloroform Toluen Etanol