Na prawidłowość rozwoju funkcji wzrokowych mogą wpływać:

a) typ i zakres stymulacji wzrokowej oraz „okazje do patrzenia”,

b) różnorodność czynności wymagających użycia wzroku, wykonywanych

w rozmaitych warunkach i okolicznościach,

c) motywacja i zdolność do stałego, postępującego rozwoju - zarówno

w sferze percepcji, jak i poznania.

Proces rozwoju widzenia u słabo widzących może przebiegać nierytmicznie - ponieważ wpływają nań takie cechy indywidualne jak:

a) charakter i stopień uszkodzenia [układu wzrokowego],

b) wiek i możliwości umysłowe,

c) zachęta i okazje do ćwiczenia wzroku w sytuacjach życia

codziennego.

Czynnikami wpływającymi na skuteczność w posługiwaniu się wzrokiem są:

1. motywacja,

1. inteligencja,

2. osobowość,

3. wiek, w którym wystąpiło schorzenie / wada i wiek, w którym rozpoczęto

rehabilitację,

4. rodzaj i stopień korekcji wady; pomoce optyczne,

5. charakter uszkodzenia narządu wzroku (schorzenia / wady),

6. stosunki rodzinne słabo widzącego, jego potrzeby i pragnienia,

7. wcześniejsze doświadczenia i zajęcia.

J. Kuczyńska - Kwapisz i J. Kwapisz : Słabo widzące są osoby, których ostrość wzroku po korekcji mieści się w przedziale od zdolności do wyczucia światła do 0,3 pełnej ostrości.

Autorzy ci w obrazowy sposób przedstawili podział grupy osób z uszkodzonym narządem wzroku na osoby niewidome i słabo widzące. Uwzględnione zostały również inne, funkcjonujące terminy określające brak lub ograniczenie widzenia.

SZCZĄTKOWO

WIDZĄCY

NIEWIDOMI NIEDOWIDZĄCY

CAŁKOWICIE SŁABO WIDZĄCY

NIEWIDOMI

0 α 0,05 0,25 0,3

(poczucie światła)

ostrość wzroku

Zastosowanie kryterium ekonomicznego lub prawnego związane jest z orzekaniem i kwalifikacją osób słabo widzących do jednego z trzech stopni niepełnosprawności: lekkiego, umiarkowanego lub znacznego.

dr Anna Kobylańska, Rehabilitacja wzroku słabo widzących

---