GRZEGORZ WOJTASIŃSKI Wrocław

WYDZ. TŻ rok II

grupa 10

Ćwiczenie nr 11

Temat:

Oznaczenie zawartości laktozy w mleku metodą Bertranda

Laktoza jest typowym dwucukrem mleka. Zbudowana jest z cząsteczek β-galaktozy i β-glukozy. Wymienione cukry proste są połączone tu wiązaniami 1-4-β-glikozydowymi dlatego wytworzony dwucukier ma właściwości redukujące i podlega mutarotacji, czyli występuje w równowadze form β i α.

0x08 graphic
OH

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
CH2OH O

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
OH CH2OH O

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
O OH

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
OH H OH

OH H

β-LAKTOZA

W metodzie Bertranda wykorzystane są właściwości redukujące laktozy, która redukuje miedź do tlenku miedź.

Przebieg ćwiczenia:

W zlewce o poj. 50 cm 3 odważyłem ok. 25g mleka, które następnie przeniosłem do kolby miarowej o poj. 500 cm3 i zlewkę kilkakrotnie przepłukałem wodą destylowaną łącząc popłuczki do kolby z mlekiem. Mleko w kolbie rozcieńczyłem wodą destylowaną do objętości ok. 400 cm3, dodałem 5 cm3 roztworu Carreza I i całość dokładnie wymieszałem. Następnie dodałem 5 cm3 roztworu Carreza II , uzupełniłem wodą destylowaną do kreski i ponownie całość dokładnie wymieszałem. Po wyklarowaniu się roztworu część zawartości kolby przesączyłem przez karbowany suchy sączek do suchej kolby stożkowej.

Z otrzymanego przesączu pobrałem pipetą 20 cm3 roztworu i przeniosłem go do kolby stożkowej o poj. 250 cm3, dodałem 20 cm3 roztworu Bertranda I i następnie 20 cm3 roztworu Bertranda II. Całość wymieszałem i ogrzewałem na kuchence elektrycznej do zagotowania i utrzymywałem w stanie wrzenia przez 3 min.. Po przerwaniu wrzenia dodałem 30 cm3 wody destylowanej i schłodziłem całość w strumieniu zimnej wody. Wydzielony osad tlenku miedziawego odsączyłem na lejku Schotta pod próżnią pompki wodnej. Osad przemyłem trzykrotnie porcjami po 50 cm3gorącej wody destylowanej i rozpuściłem kilkoma porcjami roztworu Bertranda III (łącznie ok. 25 cm3). Powstałą w reakcji sól żelazawą miareczkowałem 0,02 molowym roztworem nadmanganianu potasowego aż do uzyskania trwałego słabo różowego zabarwienia. Wydzielenie tlenku miedziawego i miareczkowania wykonałem trzykrotnie.

Objętości 0,02 molowego nadmanganianu potasu w poszczególnych miareczkowaniach:

V1=6,5 cm3

V2=6,6 cm3 Vśr.=6,86

V3=7,5 cm3

Ilość zredukowanej miedzi obliczyłem ze wzoru:

MCu=6,354a

a-średnia objętość zużytego do miareczkowania 0,02 molowego r. nadmanganianu potasowego.

6,354-ilośc miligramów miedzi odpowiadająca 1 cm3 0,02 molowego r. nadmanganianu potasowego.

MCu- ilość zredukowanej miedzi

MCu=6,354*6,86=43,588 mg

Z tablic załączonych do instrukcji tego ćwiczenia wynika że 43mg miedzi odpowiada 30,68mg bezwodnej laktozy i 44mg miedzi odpowiada 31,41mg bezwodnej laktozy czyli :

31,41-30,68=0,73 stąd proporcja: 30,68+0,429=31,109-ilość mg bezwodnej laktozy

1mg Cu-0,73mg laktozy odpowiadającej 43,588mg Cu-podobny wynik

0,588mg Cu-x mg laktozy odczytałem z wykresu opartego na danych z tabeli

0x08 graphic
x=0,429 11.1 dołączonej do instrukcji ćwiczenia.

31,109mg laktozy-20cm3

0x08 graphic
x mg laktozy-500cm3

x=777,725mg-zawartość laktozy w otrzymanej próbce do analizy

100%-25g

x%-0,777g

x=3.108%-zawartość procentowa laktozy w mleku.