MODEL ALTMANA-W tradycyjnej anal.finan.
wykorzystuje się wiele wsk.,jednakże żaden z nich nie jest w stanie dokładnie ocenić kondycji finansowej p-stwa.Przyczynami takiej sytuacji są :1)dominuje anal.ex post(opietająca się na danych historycznych) 2)ograniczona porównywalność danych 3)stosowanie różnej polityki bilansowej 4)wpływ inflacji 5)świadome manipulowanie wsk. 6)trudności w interpretacji uzyskanych wyników. Model ALTMANA jest próbą oceny kondycji fina.p-stwa w oparciu o analizę wyników finan.ex post. Pozwala ona przewidywać kłopoty finansowe p-stwa,łączy ona analizę wskaźnikową ze statystyką(wielowymiarowa ana.dyskryminacji). Pierwsza wersja modelu ALT.dotyczyła dużych p-stw.produkcyjnych.Z czasem model ten nabrał charakteru uniwersalnego. PODSTAWOWA WERSJA MOWDELU ALTMANA: Z=1,2*x1+1,4*x2+3,3*x3+0,6*x4+0,999*x5 gdzie:x1=KO/AKT.OG. x2=ZYSK ZATRZYNMANY/AK.OG. x3=zysk przed spła.odse.iopoda.(EBIT zysk brutto+odse.)/AK.OG. x4=ryn.wart.kapi.akcy./zobowiąz.łącznie x5=ak.og. Linia podziału pomiędzy grupami spółek,które zbankrutowały oraz przetrwały wyniosła 2,675,co oznacza,że sp.o wartości wyższej lub= zaliczone zostały do grupy „niezbankrutowanej”.Wartość 2,675 zapewniała najmniejszą ilość błędów w kwalifikowaniu spółek do „zbankrutowanych” lub „nie.”. Pogłębiona interpretacja wskaźnika Z: Z<1,1-ryzyko upadłości jest bardzo duże w ciągu najbliższych 2 lat. 1,81<Z<2,99 ryzyko bankructwa jest nieokreślone(tzw.szara strefa). Z>2,99-niewielkie ryzyko bankructwa. Wykorzystanie modelu ALT.: 1)w ana.fundamentalnej 2)ocena celowości fuzji 3)oc.zdolności kredytowej podmiotu 4)w procesie zarządzania p-stwem. Ograniczenie modelu ALT.: 1)zmienność w czsie wsk.służących do wyliczania wsk.Z(np.wartość rynk.akcji) 2)trudności w ana. Porównawczej(np.sp.działają w wielu różnych branżach) 3)wartości wsk.mogą mieć charakter przypadkowy 4)pozaekonomiczne uwarunkowania funkcjonowania p-stwa 5) dopasowanie do warunków amerykańskich MODEL ALTMANA DLA SP.NIEPUBLICZNYCH: Z=0,717*x1+0,847*x2+3,107*x3+0,420*x4+0,998*x5 gdzie:x4=wartość księgowa kap.wła./wart.księg.kapi.obc.; reszta-jak wyżej. Z>2,9-gr.niebankrutów 1,20<Z<2,9-szara strefa Z<1,2-gr.bankrutów MODEL J.GAJDKA i D.STOS(dla warunków polskich) Z=0,7732059-o,o856425*x1+0,0007747*x2+0,9220985*x3+0,6535995*x4-0,594687*x5 gdzie: x1-=przych.ze sprz./ak.og.(śre.stan) x2=zobo.krót./koszty wytworzenia produ.sprzedanej 360dni x3=zysk netto/akt.og.(śr.stan)(bardzo ważny wsk.) x4=zysk brutto/przych.netto ze sprze. x5=zobowi.og./akt.og. Wartość graniczna=0,45 SYNDROM DRZEWA I LASU mówi o tym,że im bardziej zagłębiamy się w ana.tym więcej obliczamy wsk.Nie zawsze jest to korzystne,gdyż czasem pewne wsk.się wykluczają i trudno jest wtedy oscenić sytuację p-stwa. UPROSZCZONE MET.OCENY KONDYCJI FINAN.P-STWA: QUICK TEST-system wczesnego ostrzegania;pozwala stwierdzić w jakim kierunku podąża p-stwo. Krytyka doboru wskaźników:*stabilność fin. sytuacja rynkowa Wska.obrazujące stabilność finan.p-stwa:1)wsk.udziału KW w A (KW*100/A; Stopień siły kap.i zadł.-syt.bezp.dla p-stwa) 2)wsk.zadłu.w latach(KO+ŚR.PIE.(ZKRÓ.PAP.WART.)/ROCZ. SUMA ZYSKU BR.+AM;Zadłużenie względne(w rel.do osiąg.nadwyż.pien.) Wsk.obrazuj.syt.rynkową:3)wsk.rento.A(ZYSK BRU.+ODS.OD KRED/A; Efektywność wykorzystania MTiOBR.A)4)wsk.udziału zysku i amort.w przychodach(ZYSK BRU.+AMOR.*100/PRZYCHODY(OBROTY); Zdolność do gener.nadwyżek pien.)
ZALEŻNOŚĆ MIĘDZY SYTUACJĄ RYNKOWĄ A STABILNOŚCIĄ FINANSOWĄ: 1)trudna syt.rynk.jest zagrożeniem dla stabilności finans.p-stwa 2)dobra syt.pozwala na zwiększenie stabilności fin. 3)wysoki poziom stabilności fin.może być zredukowany w związku z niekorzystnymi wynikami w sprzedaży ANA.KOSZTÓW BEZPOŚREDNICH JAKO ROZWINIĘCIE KOSZTÓW W UKŁADZIE KALKULACYJNYM
ANALIZA KOSZTÓW BEZP.POLEGA NA:-ustaleniu i ocenie odchylenia bezwzględnego;-ustaleniu odchylenia względnego;-ustalenie wpływu poszczególnych czynników (np.cena,zużycie)na odchylenie bezwzględne(ana.przyczynowa). ODCHYLENIE BEZW.jest to różnica pomiędzy wielkością kosztów w okresie badanym a ich wielkością w okresie poprzednim lub wielkością planowaną na okres badany. Możemy je obliczyć dla całkowitych kosztów bezpośrednich lub danego ich składnika.”Może” ono tylko świadczyć o wzroście bądź spadku kosztów bezpośrednich (i nie uwzględnia zmian liczby wytwarzanych produktów) ODCHYLENIE WZGLĘDNE pozwala uwzględnić wpływ zmian wielkości produkcji na koszty bezpośrednie.Oblicza się je indywidualnie dla każdego asortymentu produktów.Nie dostarcza ono informacji o przyczynach zwyżki bądź obniżki kosztów bezpo.FORMUŁA OBLICZANIA ODCHYLENIA WZGLĘDNEGO:Kba2-(Kba1*Dpa/100) gdzie:Kba2=koszty bezpoś.lub ich składniki danego asortymentu produktu w okresie badanym; Kba1=koszty bezp.lub ich skł.danego asort.produk.w okresie poprzednim bądź wg założeń planowych Dpa=wsk.dynamiki produkcji lub wsk.wykonania planu produkcij danego asortymentu. ANA.PRZYCZYNOWA KOSZTÓW BEZPOŚREDNICH wymaga: -obliczenia „całkowitego” odchylenia bezw.danego składnika kosztów osobno dla każdego produktu; - obliczenia „cząstkowych odchyleń bezwzględnych dla danego składnika kosztów(wyrażają wpływ poszczególnych czynników na całkowite odchylenie bezwzględne) CZYNNIKI DETERMINUJĄCE ZWYŻKĘ BĄDŹ ZNIŻKĘ KOSZTÓW BEZPOŚREDNICH Materiały bezp.: -wielkość produkcji; -zuż.mat.na jedn.produkcji; -cena jedn.mat.; -struktura asorty. Wynagrodzenia bezp.: -wielkość prod.; -pracochł.produ.; -przeciętna stawka wynag.; -struk.asorty. METODY OKREŚLANIA KIERUNKU I SIŁY ODDZIAŁYWANIA CZYNNIKÓW DETERMINUJĄCYCH ZMIANY KOSZTÓW BEZP. -metoda łańcuchowych podstawień; -met.różnicowania CAŁKOWITE ODCH.BEZW.KAŻDEGO ASOR.PROD.W ODNIESIENIU DO KOSZTÓW MAT.BEZP. (qp2*zm2*cm2)-(qp1*zm1*cm1) gdzie: qp1=liczba prod.danego asort.w okresie poprzednim lub wg obliczeń; qp2= liczba prod.danego asort.w okresie badanym; zm2=zużycie materiałów na jednostkę prod.w okresie badanym; cm2=cena jedn.mat.w okr.badanym SIŁA I KIERUNEK ODDZIAŁYWANIA POSZCZEGÓLNYCH CZYNNIKÓW NA ODCH.BEZW. (metoda łańcuchowych podstawień) >zmiana wielkości produkcji: (qp2*zm1*cm1)-(qp1*zm1*cm1) >zmiana zużycia materiału na jednostkę produkcji: (qp2*zm2*cm1)-(qp2*zm1*cm1) >zmiana ceny materiału (qp2*zm2*cm2)-(qp2*zm2*cm1) CAŁKOWITE ODCH.BEZ.KAŻDEGO ASOR.PRODUKTÓW W ODNIESIENIU DO KOSZTÓW WYNAG.BEZP.(qp2*pw2*sw2)-(qp1*pw1*sw1) gdzie: qp1=liczba prod.danego asor.w okresie poprzednim lub wg zakładanego planu; pw1=jednostka pracochłonności produkcji plano.lub w okr.poprz. sw1=przeciętna stawka wynagro.plan.lub w okr.bada. SIŁA I KIERUNEK ODDZIAŁYWANIA POSZCZEGÓLNYCH CZYNNIKÓW NA ODCH.BEZW.KOSZ. WYNAG.BEZP. (metoda różnicowania) >zmiana wielkości produkcji (qp2-qp1)*pw1*sw1>zmiana pracochłonności wyrobu qp2*(pw2-pw1)*sw1 >zmiana przeciętnej stawki wynagrodzeń qp2*pw2*(sw2-sw1) ANALIZA RENTOWNOŚCI Rentowność-oznacza względną wielkość wyniku finansowego wyrażającą efektywność netto zaangażowanego majątku bądź kapitału oraz zużytych środków w dział.gosp.p-stwa RENTOWNOŚĆ MOŻNA ROZPATRYWAĆ NA POZIOMIE: 1)zysku na sprzedaży brutto 2)zysku na sprzedaży 3)zysku operacyjnego 4)zysku na działalności gospodarczej 5)zysku brutto 6)zysku netto WYRÓŻNIAMY 3 GENERALNE ODMIANY RENTOWNOŚCI: 1)ren.handlowa 2)ren.ekonomiczna 3)ren.finansowa POMIARU REN.HANDLOWEJmożemy dokonać na podstawie wsk.ren.sprzedaży(marża zysku) Zn/Ps*100 Informuje on ile zarabia p-stwo na 1 zł(np.10%oznacza,że na 1 zł sprzed.zarabiamy 0,10gr) sprzedaży.Im jest wyższy tym lepiej.W p-stwach produkcyjnych w małych ilościach możemy się spodziewać dużej marży (np.stocznie,programy komp.-unikatowość).Występuje teraz duża rozbieżność między ceną a kosztem wytwarzania(różnica między nimi-koszty badań i rozwoju) WSK.RENTOWNOŚCI MAJĄTKU Zn/AC(średni stan)*100 Im wyższy tym lepiej. Informuje on jak efektywnie gospodaruje p-stwo swoim majątkiem. W dzisiejszych czasach majątek nie jest najważniejszy-teraz liczy się kapitał intelektualny-człowiek. WSK.RENTOWNOŚCI KAP.WŁASN. Zn/KW*100 Informuje on jak jest stopa zwrotu dla właściciela;ile zarabia właściciel na 1zł maj.który sfinansował MODEL Du Ponta (analiza piramidalna) Można go przedstawić tak:Zn/KW=Zn/PzeSPRZ.(marża)*PRz.zeSPRZ/AC KC/KW w sytuacji Polski struktura kapitału jest konstans.P-stwo jeżeli nie zaciąga długów,nie korzysta z dźwigni finansowej,musi zwiększyć wykorzystanie majątku,musi poprawić wsk.rentowności maj.(Zn*100/AC).P-stwa zlecają różne działy działalności innym firmom,”składają” produkt z podzespołów,wyprowadza się majątek ze sp(również leasing)
Wskaźnik obrotowości majątku
Najbardziej syntetycznym z nich jest wskaźnik obrotowości majątku (aktywów) ogółem. Wskaźnik ten informuje o tym, jak przedsiębiorstwo efektywnie wykorzystuje posiadany swój majątek, czyli inaczej, ile jednostek przychodu generuje jedna jednostka zaangażowana w majątek. Pożądane jest, aby wskaźnik obrotowości majątku był relatywnie wysoki i wskazywał tendencję do wzrostu.
Należy podkreślić, że wielkość tego wskaźnika zależy w dużym stopniu od rodzaju przedsiębiorstwa. Jest on zwykle niższy w przedsiębiorstwach o wysokiej kapitałochłonności produkcji i wyższy w przedsiębiorstwach, które przy stosunkowo niewielkim zaangażowaniu majątku osiągają duże przychody za sprzedaży. Dlatego wskaźnik obrotowości majątku nadaje się do porównań sprawności działania przedsiębiorstw należących do jednej branży.
W praktycznym stosowaniu wskaźnika obrotowości majątku należy zwrócić uwagę, że jego konstrukcja jest relacją wielkości strumieniowej (przychody) do zasobowej (majątek). Nie jest więc obojętne, czy do obliczeń wskaźnika przyjmiemy majątek na początek, czy na koniec okresu. W związku z tym zaleca się przyjmowanie przeciętnego stanu majątku, zwłaszcza wtedy, kiedy w ciągu rozpatrywanego okresu następowały istotne jego zmiany. Majątek powinien być wyrażony w cenach analogicznych do cen przyjętych w pomiarze przychodów, czyli albo w cenach bieżących, albo w cenach stałych.
Wskaźnik obrotowości majątku całkowitego oblicza się następująco:
PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY NETTO
PRZECIĘTNY STAN MAJĄTKU CAŁKOWI.
* PSMC= (WARTOŚĆ ROKU UBIEGŁEGO + WARTOŚĆ ROKU BIEŻĄCEGO
2
Wskaźnik obrotowości majątku trwałego
Jest on relacją przychodów ogółem do zasobów majątku trwałego. Wskaźnik ten informuje o zdolności majątku trwałego do generowanie przychodów. Jest on szczególnie istotny w tych przedsiębiorstwach, które mają duże zasoby własnego majątku trwałego. Jeżeli udział majątku trwałego w strukturze majątku ogółem jest stosunkowo niewielki, wówczas wartość obliczonego wskaźnika może być niekiedy przypadkowa i podlegać istotnym zmianom.
Należy podkreślić, że do obliczeń wskaźnika obrotowości majątku trwałego, przyjmuje się środki trwałe i wartości niematerialne i prawne według wartości netto. Stąd przedsiębiorstwo dysponujące sprawnym, lecz zużytym majątkiem trwałym może osiągać korzystniejszą wartość tego wskaźnika niż przedsiębiorstwo o nowoczesnym majątku trwałym. Dlatego wskaźnik ten można także obliczać według majątku brutto i korygować go wskaźnikiem wartości bieżącej środków trwałych (Wskaźnik wartości bieżącej środków trwałych jest stosunkiem wartości netto do wartości brutto środków trwałych.). Wówczas otrzymujemy pełną informację o wpływie umorzenia środków trwałych na wartość wskaźnika obrotowości majątku trwałego. Wskaźnik ten zapisujemy następująco:
PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY NETTO
PRZECIĘTNY STAN MAJĄTKU TRWAŁEGO
Wskaźnik udziału kapitału własnego w kapitale łącznym (całkowitym)
KAPITAŁ WŁASNY
KAPITAŁ CAŁKOWITY x 100
Wyraża stopień samofinansowania przedsiębiorstwa. Wysoki udział kapitału własnego świadczy o mocnych podstawach finansowych przedsiębiorstwa oraz
o jego niezależności od kapitałów obcych. Jeżeli przy wysokim udziale kapitału własnego przedsiębiorstwo osiąga również duży zysk, to jego sytuację kapitałową należy uznać za całkowicie poprawną.
Wskaźnik udziału kapitału obcego w kapitale łącznym (całkowitym )
KAPITAŁ OBCY
KAPITAŁ CAŁKOWITY x 100
Informuje o rozmiarach zadłużenia przedsiębiorstwa i sygnalizuje jednocześnie o ryzyku związanym z zaciągnięciem długów.(Występowanie kapitału obcego nie jest zjawiskiem negatywnym wręcz przeciwnie jest zjawiskiem koniecznym). Zbyt wysoki poziom wskaźnika udziału kapitału obcego zwiększa ryzyko finansowania przedsiębiorstwa.
Statyczne wskaźniki płynności finansowej Analiza płynności finansowej pokazuje czy przedsiębiorstwo jest w stanie terminowo obsługiwać swoje bieżące płatności wobec dostawców, banków czy pracowników.
Płynność finansowa to takie sterowanie wpływami i wydatkami, aby wpływy mogły równoważyć w określonym czasie wydatki, a ewentualne niedobory środków pieniężnych powinny uzupełniać rezerwy celowe lub kredyt. Zasoby środków pieniężnych niezbędne do zapewnienia płynności finansowej są więc zależne od wzajemnego sprzężenia wpływów i wydatków. Do regulowania bieżących zobowiązań przedsiębiorstwo wykorzystuje aktywa bieżące (obrotowe) czyli te, które można szybko i bez zbędnych kosztów zamienić na gotówkę.
Analiza płynności finansowej jest głównym zagadnieniem w analizie wskaźnikowej. Jej tak ważne znaczenie wynika z tego , że często przedsiębiorstwa osiągające wysoką rentowność popadają w okresowe kłopoty finansowe, związane z trudnościami regulowania swoich bieżących zobowiązań. W tego typu przedsiębiorstwach wynika to z braku korelacji pomiędzy dopływem środków pieniężnych a ich dopływem związanym z regulowaniem zobowiązań.
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej(wsk.płynności finansowej III stopnia)
MAJĄTEK OBROTOWY(AKTYWA BIEŻĄCE)
ZOBOWIĄZANIA BIEŻĄCE(ZOB.KRÓT.+RATY KRED.DŁUGOT.DO SPŁATY W DANYM ROKU)
Wskaźnik bieżącej płynności jest najpowszechniej stosowaną miarą zdolności firmy do regulowania krótkoterminowych zobowiązań. Jest relacją wartości majątku obrotowego do krótkoterminowych zobowiązań. Konstrukcja tego wskaźnika bazuje na założeniu, że zdolność do terminowego regulowania zobowiązań zależy od rozmiarów posiadanego przez firmę płynnego majątku a więc środków pieniężnych oraz innych składników majątku obrotowego, które łatwo przekształcić w środki pieniężne. Informuje on o tym, ile razy aktywa bieżące pokrywają pasywa bieżące, czyli zobowiązania bieżące.
Przedsiębiorstwo charakteryzuje się dobrą płynnością, gdy wartość majątku obrotowego jest wyższa od wielkości zobowiązań bieżących, czyli gdy wysokość tego wskaźnika jest większa od 1. Optymalna wielkość wskaźnika (1,5do 2,0) oznacza równowagę finansową przedsiębiorstwa. Niski poziom (poniżej 1,2) czy też jego tendencja spadkowa jest poważnym sygnałem informującym o możliwości wystąpienia trudności płatniczych. Zbyt wysoki poziom wskaźnika mówi o nadpłynności .Optymalny poziom wskaźnika zależy od specyficznych warunków działania przedsiębiorstwa, od cyklu inkasa należności i regulowania należności.
Jeżeli wartość tego wskaźnika wynosi:
-<1,5 oznacz to trudności płatnicze
->2 p-stwo powinno znać przyczyny tego stanu. Może to wynikać z nadmiernych zapasów materiałów lub wyrobów gotowych czy trudnoosiągalnych należności. Nadmierna wysokość jest uzasadniona tylko gdy środki pieniężne są ulokowane w pap.wartoś. przynoszących dochody.
Wskaźnik szybkiej płynności finansowej(wsk.płynn.finan.II stopnia)
MAJĄTEK OBROTOWY - ZAPASY
ZOBOWIĄZANIA BIEŻĄCE
Wskaźnik ten wyraża możliwość spłaty zobowiązań przedsiębiorstwa na podstawie łatwiej dostępnych do rozliczeń finansowych składników majątku obrotowego. Dlatego z całości wyłącza się zapasy, pozostawiając w ten sposób środki pieniężne, należności oraz papiery wartościowe przeznaczone do obrotu.Jest on bardziej wymagającą miarą płynności niż wskaźnik bieżący. Opiera się na aktywach, które łatwiej można zamienić na gotówkę. Powinien się kształtować w granicach 1.
Zapasy jako najmniej płynny składnik majątku obrotowego nie są traktowane jako źródło gotówki do natychmiastowego regulowania zobowiązań bieżących.
Wysoki poziom wskaźnika, powyżej 1 (nadpłynność) świadczy o nieprodukcyjnym gromadzeniu środków pieniężnych na rachunkach bankowych lub o wysokim stanie należności. Niski poziom wskaźnika , poniżej 1 może oznaczać trudności i stać się przyczyną zobowiązań przeterminowanych i związanych z nimi odsetkach za zwłokę
Wskaźnik środków pieniężnych(wsk.płynn.finan.I stopnia) ŚRODKI PIENIĘŻNE(+ KRÓTKOTERMINOWE PAPIERY WARTOŚCIOWE)ZOBOWIĄZANIA BIEŻĄCE Wskaźnik ten określa najwyższy stopień płynności finansowej, ponieważ uwzględnia tylko te aktywa obrotowe, których płynność jest natychmiastowa lub prawie natychmiastowa. Informuje jaka część zobowiązań bieżących może być uregulowana bez zwłoki środkami pieniężnymi, gdyby wdany momencie stały się natychmiast wymagalne. Kształtowanie się go jest istotne, kiedy istnieje uzasadniona obawa nieściągalności znacznej części należności. Wówczas przedsiębiorstwo może liczyć tylko na własne środki pieniężne, aby w terminie regulować zobowiązania bieżące. Wskaźnik informuje ile zobowiązań bieżących można bezzwłocznie spłacić nie czekając na wpływ należności. Wzorcowa wielkość wskaźnika to 0,1-0,2. Wysoki poziom powyżej 0,3 przy niskim poziomie wskaźnika szybkiej płynności wskazuje na preferowanie obrotu gotówkowego.Przedsiebiorstwo nie ma pomysłu jak zagospodarować środki pieniężne, bo tylko kapitał zaangażowany w obrót przynosi zysk.Poziom tego wskaźnika określają zasady zarządzania gotówką danego przedsiębiorstwa.
CO TO JEST ANALIZA?
ANALIZA(z gre.”analysis”-rozbiór)rozkładanie,rozczłonkowywanie,rozwarstwianie pewnej całości(przedmiotu,zjawiska,tekstu itp.) dokonywane w celach poznawczych - wyodrębnianie składających się na nią elementów i ustalenie natury wiążących je relacji,określenie strukturyoraz cech zarówno całości ,jak i poszczególnych części.Także rezultat powyższych zabiegów. ANALIZA jest jednym z podstawowych narzędzi pracy naukowej. ANALIZA może mieć charakter czysto myślowy albo łączyć się z pewnymi określonymi czynnościami fizycznymi(analiza manipulacyjna,głównie w naukach przyrodniczych)
DEFINICJE KOSZTÓW
Pojęcie kosztów wg: ustawy o rachun.:są to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym,korzyści ekonomiczne o wiarygodnie określonej wartości w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań lub rezerw,które doprowadziły do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wydawanie środków przez udziałowców lub właścicieli(art.3)
Międzynarodowe Standardy Rachunkowości - koszty są to zmniejszenia korzyści ekonomicznych w trakcie okresu obrachunkowego w formie rozchodu lub spadku wartości aktywów albo powstanie zobowiązań powodujących zmniejszenie kapitału własnego z wyjątkiem kapitału na rzecz właścicieli.
Leksykon Rachunkowości-E.Nowak: koszt wyraża w pieniądzu wartość pracy żywej i uprzedmiotowionej zużytej w celu wytworzenia określonego wyrobu lub świadczenia określonej usługi. Do kosztów bywają zaliczane także różnorodne opłaty ponoszone w związku z prowadzeniem i funkcjonowaniem jednostek prowadzących dział.gospod.
SYNDROM LASU I DRZEWA OZNACZA?
SYNDROM DRZEWA I LASU mówi o tym,że im bardziej zagłębiamy się w ana.tym więcej obliczamy wsk.Nie zawsze jest to korzystne,gdyż czasem pewne wsk.się wykluczają i trudno jest wtedy oscenić sytuację p-stwa.
FORMUŁA OBROTOWOŚCI AKTYWÓW CAŁKOWITYCH.
PS(przych.ze sprze.)/AC (średni stan)
Wsk.ten informuje ile generuje przychodów ze sprzedaży 1 zł aktywów.Im wyższy tym lepiej.
RENTOWNOŚĆ AKTYWÓW CAŁKOWITYCH OZNACZA?
Wskaźniki rentowności informują więc o efektywności działalności przedsiębiorstwa w rozpatrywanym okresie.
ZYSK NETTO/MAJĄTEK OGÓŁEM x 100
Rentowność majątku oznacza jego zdolność do generowania zysku. Wskaźnik rentowności majątku informuje o wielkości zysku przypadającego na jednostkę zaangażowanego w przedsiębiorstwie majątku, obejmującego majątek trwały, jak
i majątek obrotowy. Majątek ogółem w ujęciu księgowym odpowiada sumie aktywów bilansu. Wskaźnik rentowności majątku wskazuje jak efektywnie przedsiębiorstwo zarządza swoim majątkiem. Zaletą tego wskaźnika jest to, że pobudza on do racjonalnej gospodarki majątkiem trwałym i obrotowym, utrzymanie wielkości zasobów majątku odpowiadającej rozmiarowi prowadzonych działań, eliminowania zbędnych i nadmiernych składników majątku. Wskaźnik ten symuluje również wzrost sprzedaży i obniżkę kosztów. Jeżeli jego wartość wzrasta to jest to symptom poprawy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, natomiast kiedy ulega obniżeniu - mamy do czynienia z jej pogorszeniem.
ANALIZA EKONOMICZNA OBEJMUJE?
ANALIZA EKONOMICZNA zajmuje się badaniem zjawisk gospodarczych. Przedmiotem analizy ekonomicznej mogą być: -zjawiska gospo.w całej gospo.(ana.makroekonomiczna); -zjawiska gosp.w p-stwach(ana.mikroekonomiczna). Ana.mikroekonomiczna jest nazywana analizą ekonomiczną p-stwa, a jej podstawowymi działami są: 1. ana.techniczno-ekonomiczna; 2. ana. finansowa
KTO JEST ZAINTERESOWANY KREDYTAMI,STABILNOŚCIĄ FINANSOWĄ?
Przykłady podmiotów zainteresowanych analizą finansową: - AKCJONARIUSZE (ren.kapi.włas.;wielkość osiąganych dywidend); -WIERZYCIELE (płynność finansowa;wypłacalność); -BANKI (ryzyko kredytowe;wiarygodność kredytowa); -KIEROWNICTWO (interes p-stwa;interes pracowników;interes własny)
MATERIAŁY WEWNĘTRZNE EWIDENCYJNE
-sprawozdawczość finansowa; -kalkulacje; -dane z księgowości; -poprzednie analizy; -plan; -dokumentacja konstrukcyjno-technologiczna
WPŁYW CENY NA SPRZEDAŻ
(p1-p0)*q0 ;gdzie:p0=cena okresu będącego podstawą porównania; p1=cena okresu przyjętego za podstawę; q0=rozmiary produkcji z okresu badanego
METODA DEDUKCJI?
Od ogółu przechodzimy do szczegółu;jest ona bardziej pracochłonna niż metoda indukcji;jest częściej stosowana w ana.finansowej.
ZŁOTA REGUŁA BILANSOWA
Zakłada się w niej,że podział majątku na majatek trwały i obrotowy odpowiada podział na kap.własny i kapitał obcy. Zgodnie z tą zasadą maj.trw.powinien być finansowany kapitałem własnym a maj.obro. może być pokrywany kapitałem obcym.
W związku z tym wyróżniamy trzy stopnie pokrycia:
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem własnym
(I STOPIEŃ POKRYCIA)
KAPITAŁ WŁASNY\MAJĄTEK TRWAŁY
Wskaźnik uznaje się za poprawny, kiedy jego wartość jest zbliżona do jedności. Oznacza on wtedy, że majątek trwały jest w całości finansowany kapitałem własnym. Ta sytuacja wskazuje na mocne podstawy kapitałowe przedsiębiorstwa i jest symptomem jego niezależności finansowej. Całkowite pokrycie majątku trwałego kapitałem własnym jest bardzo trudne do osiągnięcia. Jednakże im w wyższym stopniu majątek trwały jest pokryty kapitałem własnym tym lepsza jest sytuacja przedsiębiorstwa.
Wskaźnik pokrycia majątku trwałego kapitałem stałym
(II STOPIEŃ POKRYCIA)
KAPITAŁ STAŁY/MAJĄTEK TRWAŁY
Powinien kształtować się powyżej jedności. Wówczas nadwyżka kapitału stałego ponad wartość majątku trwałego może być przeznaczona na finansowanie majątku obrotowego. Taką sytuację uznaje się za poprawną, ponieważ zapewnia ona określoną stabilność sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Wwg GABRUSEWICZA
(III STOPIEŃ POKRYCIA)
KAP.STAŁY(długote.)/MAJ.TRW.+CZĘŚĆ MAJ.OBRO.ZWIĄZANEGO DŁUGOOKRESOWO
Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl