W literaturze posługującej się metodami analizy treści pewne typy zmiennych używane były stosunkowo często. Berelson podzielił je na dwie większe kategorie:

Co się twierdzi?

1. Przedmiot - czego dotyczy wypowiedź.

2. Kierunek - czy przedmiot został potraktowany w wypowiedzi życzliwie czy nie.

3. Przesłanki oceny kierunku - na jakiej podstawie oceniamy tak a nie inaczej kierunek wypowiedzi.

4. Wartości - jakie cele i dążenia ujawnia pośrednio bądź wyraża bezpośrednio wypowiedź.

5. Metody - jakie metody stosuje się do realizacji owych celów.

6. Cechy - jakie są cechy osób występujących.

7. Osoby działające - kto podejmuje działanie.

8. Autorytet - w czyim imieniu wygłasza się tezy.

9. Pochodzenie - gdzie zrodziła się wypowiedź.

10. Cel - do kogo jest ona głównie skierowana.

Jak się twierdzi?

1. Forma wypowiedzi - w jaki sposób została przekazana wypowiedź (prasa, radio, telewizja, wystąpienie publiczne).

2. Sposób sformułowania - jaka jest gramatyczna czy składniowa jednostka analizy.

3. Intensywność - z jaką siłą została wypowiedź sformułowana i ile emocji zawiera.

4. Skuteczność - jaki jest charakter wypowiedzi z punktu widzenia funkcji propagandowych.