METODY ITERACYJNE:
![]()
![]()
funkcja iteracyjna
![]()
zależy od ![]()
np. dla metody Newtona: ![]()
dla metody siecznych: ![]()
m = 2
![]()
Metody iteracyjne 1 - punktowe:
![]()
m = 1
jeśli ![]()
jest ciągła to:
![]()
![]()
- punkt stały
czyli ![]()
jest pierwiastkiem równania: ![]()
Aby zbudować metodę iteracyjną rozwiązującą, ![]()
przekształcamy do postaci ![]()
.
Np. równanie: ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Zbieżność - warunek dostateczny:
Założenia:
![]()
ma rozwiązanie ![]()
i w przedziale ![]()
istnieje pochodna ![]()
i ![]()
, wtedy dla każdego ![]()
:
a) ![]()
![]()
b) ![]()
c) ![]()
jest jedynym pierwiastkiem ![]()
leżącym w I.
Układy równań nieliniowych:
Przestrzeń n - wymiarowa
![]()
; ![]()
czyli:

Metoda jednopunktowa:
![]()
; ![]()
![]()
; ![]()
k - numer iteracji
![]()
- numer współrzędnej wektora
oznaczmy: ![]()
![]()
![]()
Zbieżność metod iteracyjnych n - wymiarowych:
Załóżmy: ![]()
i że pochodna ![]()
dla ![]()
Istnieją dla ![]()

Warunek wystarczający zbieżności metody:
![]()
zachodzi: ![]()
macierz pochodnych cząstkowych
pochodna Frecheta
czyli, gdy ![]()
jest odwzorowaniem zwężającym (dla ![]()
)
< 1
Warunek konieczny zbieżności metody:
Warunkiem koniecznym zbieżności metody jest, aby promień spektralny macierzy ![]()
był nie większy od 1 (maksymalny moduł wartości własnych macierzy - promień spektralny).
Definicja pochodnej Frecheta:
Odwzorowanie ![]()
nazywamy różniczkowalnym w sensie Frecheta w punkcie ![]()
, jeśli istnieje taka macierz ![]()
, że

przy dowolnym sposobie wyboru wektorów ![]()
.
METODA NEWTONA:
Twierdzenie1: (o zbieżności lokalnej)
Niech ![]()
będzie różniczkowalna w sensie Frecheta w pewnym otoczeniu ![]()
punktu ![]()
, w którym ![]()
.
Załóżmy, że pochodna ![]()
jest ciągła w punkcie ![]()
, a pochodna ![]()
jest nieosobliwa. Wówczas punkt ![]()
jest punktem przyciągania metody iteracyjnej
![]()
zwanej metodą Newtona.

maksimum Jacobiego
![]()
nieosobliwa - zero jednokrotne ![]()
Algorytm:
1) oblicz ![]()
![]()
2) oblicz ![]()
(maksimum Jacobiego)
3) rozwiąż układ równań liniowych (oblicz ![]()
)
![]()
gdzie ![]()
(niedogodność)
4) podstaw ![]()
Kryterium zakończenia:
Zauważmy, że dla małych ![]()
zachodzi:
![]()
mała wyższego rzędu
![]()
Norma poprawki ![]()
może być, przy dość dużym k, dobrym przybliżeniem normy błędu ![]()
. Jej wzrost może sygnalizować osiągnięcie tzw. maksymalnej granicznej dokładności.
Algorytm iterujemy dopóki:

przyjęta dokładność
lub przerywamy, gdy:
![]()
gdzie ![]()
jest rzędu jedności
WIELOWYMIAROWA METODA SIECZNYCH:
![]()
![]()
- pierwiastek
Funkcję ![]()
przybliżamy odwzorowaniem afinicznym
![]()
i przyjmuję za przybliżenie ![]()
rozwiązanie pewnego układu równań ![]()
współczynniki maksymalne ![]()
i wektor ![]()
zależą od ![]()
oraz punktów ![]()
, dla których przybliżam funkcję.
![]()
przybliżam wielomianem ![]()
pierwszego stopnia.
Przybliżenie ![]()
definiuje się jako zero pewnego wielomianu ![]()
.
Postać wielomianu:
![]()
jest wielomianem interpolacyjnym.
Wartości ![]()
i W są takie same w n + 1 punktach.
![]()
dla ![]()
; k - nr iteracji
Dla wyznaczenia odwzorowania początkowego ![]()
należy znać wartość ![]()
w n +1 punktach początkowych ![]()
, ![]()
.
![]()
można zapisać w postaci: ![]()
,
a jego zero: ![]()
;
![]()
gdzie ![]()
i ![]()
są macierzami o kolumnach:

![]()
dla 