Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (gonarthrosis)

Jest to choroba niezapalna, przewlekła i postępująca dotycząca głównie ludzi starszych. Dotyczy zaburzeń równowagi pomiędzy procesami regeneracji a degradacji chrząstki stawowej i kości podchrzęstnej.

W ¾ przypadków gonartroza dotyczy kobiet.

Zmiany zwyrodnieniowe w stawach kolanowych stanowią drugą, po stawach biodrowych, lokalizację pod względem nasilenia dolegliwości. Obok samych zmian w stawach kolanowych stwierdza się często żylaki, obrzęki podudzi, przebarwienia i zmiany troficzne skóry.

Przebieg gonartrozy

W przebiegu choroby zwyrodnieniowej chrząstka stawu kolanowego traci swoją gładkośc i sprężystośc, ulega zmatowieniu i z upływem czasu zaczyna pękac. Tworzące się ubytki chrzestne odsłaniają kości budujące staw. Zanikająca chrząstka oraz luźniejsze więzadła zaburzają anatomiczną budowę oraz stabilnośc stawu.

Tkanka kostna pogrubia się i ulega sklerotyzacji. Na brzegach powierzchni stawowych tworzą się wały i wyrośla kostne (osteofity) oraz geody.

Zmiany początkowe często umiejscawiają się na tylnej powierzchni rzepki, zwłaszcza na jej części przyśrodkowej. Później obserwuje się osteofity górnej i dolnej krawędzi rzepki, zwężenie szpary pomiędzy rzepką a kością udową oraz uszkodzenia struktury rzepki.

W późnym okresie pojawiają się zmiany na powierzchni kości udowej. Chorzy skarżą się na ból w kolanie, szczególnie przy chodzeniu po schodach.

Gonartrozę możemy podzielic na:

Przyczyny:

Objawy kliniczne:

W okresie początkowym ból pojawia się podczas ruchu a zmniejsza się w spoczynku.

W okresie zaawansowanym może to być również ból spoczynkowy wynikający z:

1)wzrostu ciśnienia śródstawowego (powoduje to wzmożone napięcie torebki stawu kolanowego)

2)wzrostu ciśnienia śródkostnego oraz podrażnienia receptorów bólowych okostnej

1)wstawania z pozycji siedzącej

2)schodzenia lub rzadziej wchodzenia na schody

3)przyklękania

Czasami ( w okresie zaostrzeń) pojawia się zatarcie obrysu stawu spowodowane obrzękiem oraz podwyższona ciepłota stawu będąca wynikiem zapalenia błony maziowej.

Badanie kliniczne i obraz radiologiczny

Najważniejszym badaniem jest badanie radiologiczne za pomocą, którego wykrywamy:

Do innych badań zaliczamy też artroskopię diagnostyczną, scyntygrafie i rezonans magnetyczny.

Patologiczne zmiany zwyrodnieniowe w poszczególnych okresach choroby:

OKRES ZMIANY