TURYSTYKA I REKREACJA W ROZWOJU PSYCHOFIZYCZNYM CZŁOWIEKA
(Wykład ) - 21.02.2011

Literatura:
1. W. Osiński Antropomotoryka 2003
2. J. Szopa Podstawy Antropomotoryki
3.
J. Raczek Teoretyczno - empiryczne podstawy kształtowania i diagnozowania kordynacyjnych zdolności motorycznych
4. Mynarski Teoretyczne i empiryczne zagadnienia rekreacji i turystyki
5. Corbin Fitnes i Welles
6
. Fizjologia człowieka (bordowa okładka)

07.03.2011 r.

T: Wybrane uwarunkowania rozwoju człowieka w kulturze fizycznej.

  1. W procesie rozwoju osobniczego (ontogenezie) wyróżnia się:
    - okres noworodka - od urodzenia do ok 1 miesiąca
    - okres niemowlęcy - od ukończenia 1 roku życia
    - okres wczesno dziecięcy - do 3-4 roku życia
    - okres przedszkolny - do 7 roku życia
    - okres młodszy szkolny - od 11 - 12 roku życia
    - okres starszy szkolny - okres dojrzewania do 14-15 (dziewczęta), 16-17 (chłopcy)
    - okres młodzieńczy - do ok 20/23r.
    - okres dorosłości i dojrzałości
    - okres starości

  2. Rozwój układu ruchu

I układ kostny - 223 kości, połączone za pomocą stawów
II układ mięśniowy
III postawa ciała

  1. Rozwój układów wewnętrznych
    I układ oddechowy
    II układ krążenia

  2. Rozwój i dojrzewanie psychiki
    okres młodszy szkolny - dynamika procesu poznawczego
    okres dojrzewania

  3. Rozwój sprawności fizycznej
    okres przedszkolny - faza szybkiego rozwoju motorycznego
    okres młodszy szkolny - formy ruchu się doskonalą, przyswajanie nowych form ruchu
    okres dojrzewania - rozwój fizyczny (hormony)
    okres młodzieńczy

  4. Struktura treningu w rekreacji ruchowej
    - podstawowe pojęcia i uwarunkowania
    Struktura treningu - to układ i rozmieszczenie elementów składowych procesów, sposoby ich wzajemnego podporządkowania i relacji między nimi oraz zasady sprzężenia w jeden system funkcjonowania jako całość.

  5. Charakter struktury treningu

  6. Struktura rzeczowa i jej składowe
    a) przygotowanie sprawnościowe
    a1) siła mięśniowa - przyjmuje się, że siła mięśniowa to zdolność do pokonywania oporów zewnętrznych lub przeciwstawiania się im kosztem wysiłku mięśniowego

  7. Praca izometryczna -

  8. Praca izotoniczna - zmiana długości mięśni bez zmian napięcia

  9. Auksotoniczny

  10. Trening wytrzymałościowy

  11. Szybkość

21.03.2011 r.

SZYBKOŚĆ - określana jest jako zdolność do wykonywania ruchów w najmniejszych dla danych warunków odcinkach czasu. Przejawia się przez 3 składowe: czas reakcji, czas ruchu prostego, oraz częstotliwości ruchów cyklicznych.
Zależy od:

Czas ruchu prostego

Częstotliwość ruchów cyklicznych - powielanie ruchów w ruchu prostym np. seria ciosów, odbić piłką

Szybkość specjalna -szybkość zagrywki, oddania ciosu

Złoty wiek - tuż przed dojrzewaniem

SKOCZNOŚĆ - jest funkcja 2 cech podstawowych: siły i szybkości oraz budowy i proporcji ciała. Wyraża moc pracy mięśni, określa zdolność przemieszczania ciała w przestrzeni poprzez : najwyżej bądź najdalej.

WYTRZYMAŁOŚĆ - jest zdolnością do kontynuowania długookresowej pracy o intensywnej bądź obniżonej efektywności i działaniu przy zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie

GIBKOŚĆ - ruchomość odcinków ciała w poszczególnych stawach , jest to właściwość układu ruchu umożliwiająca osiąganie dużej amplitudy wykonywanych ćwiczeń

- streczing - polega na tym, że dana grupa mięśni jest bardzo mocno napięta o charakterze izometrycznym a następnie są rozluźniane i rozciągane

Koordynacja ruchowa - określa zdolność do wykonywania złożonych przestrzennie i czasowo ruchów, przestawiania się z jednych zadań ruchowych na inne, rozwiązywanie nowych nieoczekiwanych pojawiających się sytuacji ruchowych.

Koordynacja ruchowa obejmuje:

  1. spostrzeganie ruchów

  2. orientacja przestrzenna - identyfikacja położenia ciała, zmiana pozycji ruchu w przestrzeni

  3. różnicowanie ruchów - polega na tym, że nie należy z całej siły podawać piłki osobie stojącej od nas 2m

  4. równowaga - wpływa na nią imbir, równowaga jest podstawowym elementem zdrowego stylu życia

  5. szybkie i właściwe reagowanie - bodziec na lecącą piłkę

  6. dostosowanie i przestawienie ruchowe

  7. rytmizacja ruchu - powtarzanie ruchu rytmicznie a nie chaotycznie

Równowaga jako niezbędny element zdrowego stylu życia.

04.04.2011 r.

Przygotowanie techniczne - technika sportową określamy sposób wykonywania zadania ruchowego

Dobra technika charakteryzuje się dobrymi cechami:

  1. przyjęcie jednoznacznego celu ruchu

  2. dobrze zaznaczony przedział czasowo - przestrzenny

  3. poprawnie wyrażony przedział dynamiczno - czasowy :podział ruchu (napięcie mięśni bez rozciągania )

  4. płynność ruchu (płynność uchu ma być adekwatna do wykonywanego ruchu)

  5. wysoka elastyczność - umiejętność pokonania oporów środowiska

  6. wczesne przewidywania ruchu

  7. przewidywanie ruchów obcych

Faza przygotowawcza - podgięcie kolana
Faza główna- pozbycie się piłki
Faza końcowa……

Do skutecznego wykonywania ruchu konieczny jest odpowiedni poziom fizyczny

METODY:

18.04.2011r.

PRZYGOTOWANIE TECHNICZNE - (def.) - taktyka sportowa, to celowy, racjonalny, ekonomiczny i planowy sposób prowadzenia walki, uwzględniający poziom umiejętności i możliwości własnych oraz przeciwnika, teren i warunki walki, a także regulaminy i przepisy obowiązujące w danej dyscyplinie

PRZYGOTOWANIE PSYCHICZNE

IDEOMOTORYCZNOŚĆ - wyobrażenie sobie ruchu w głowie a potem wykonanie tego ruchu (praktycznie)

16.05.2011 r.

T: Struktura czasowa i jej składowe
a) cykliczność treningu

Jednostka treningowa - lekcja, zajęcia (godziny)
- cykle specjalne - zgrupowania, obozy, szkolenia
- bezpośrednie przygotowanie
startowe (BPS - parę dni wolnego potem cykl jak roczny ale pomniejszony do 6 tyg.) od 5 - 8 tygodni
proces treningu w pigułce - roczny trening

30.05.2011 r.

T: Zasady, formy, środki i metody treningu

Zasady nauczania i treningu:
1. Specyficzne zasady treningu

  1. specjalizacji - konieczność ukierunkowanego sposobu działania czyli np. trening piłki nożnej

  2. stałego wzrostu obciążeń - dobierać obciążenie co do czasu, żeby był efekt np. inna pozycja obciążeń, inne ćwiczenia

  3. ciągłości - przewidywanie procesów rozwojowych, zrównoważenie bodźców adaptacyjnych (aktywność) nie robić przerw

  4. cykliczności - powtarzalność treningu

  5. zmiennego charakteru obciążeń - zwiększamy poziom potem obniżamy i znowu zwiększamy

  6. jedność wszechstronnego i specjalnego przygotowania - trzeba zmieniać elementy, siły wytrzymałości

  7. niezwłocznej informacji - komunikacja, dogadanie się trenera ze sportowcem

2. Praktyczne zasady treningu

  1. świadomości i aktywności - uświadomienie zawodnika na jego cel i zadanie

  2. poglądowość - uzupełnienie wiedzy słownej poprzez oddziaływanie np. filmy, pokazy, obrazy, czytanie

  3. systematyczność - oznacza zachowanie logicznego ciągu treningu - systematyczne np. 2 treningi dziennie

  4. dostępności - dostosowanie środków, zasad, form, które są dostosowane do psychofizycznych możliwości sportowca, w rekreacji dostosowanie do wieku,

  5. trwałości - polega na stosowaniu, środków, zasad, które w efekcie przyniosą pożądane rezultaty, trzeba je powtarzać w zależności od szybkości nauczania danej jednostki

  6. indywidualizm - stosować metody, zasady odpowiednie od danej osoby, dostosowanie do potrzeb indywidualnych możliwości człowieka

  7. łączenia teorii z praktyką - cokolwiek podejmujemy (np. działania) to trzeba się dowiedzieć cos na temat np. historii.

FORMY NAUCZANIA I TRENINGU

Środki treningu
1. To co nam umożliwia aktywność

METODY TRENINGU
1. Metody kształtowania sprawności fizycznej

2. Metody nauczania umiejętności sportowych



1