Podział układu oddechowego:

Górne drogi oddechowe

Dolne drogi oddechowe

Właściwy narząd:

NOS:

Wystające ponad powierzchnię twarzy sklepienie jamy nosowej. Ma kształt trójściennej piramidy, ktorej wierzchołek tworzy nasada nosa. Ściany boczne łącząc się ze sobą ku przodowi tworzą grzbiet nosa. Dolna nieco wypukła i ruchoma część to skrzydła nosa. Skrzydła nosa i część błoniasta przegrody nosa tworzą nozdrza.

Szkielet nosa zbudowany jest z kości, chrząstek i łączącej je błony łącznotkankowej. Jest on pokryty od zewnątrz mięśniami i skórą. Od wewnątrz jamę nosa wyściela błona śluzowa, jedynie przedsionek wyściela skóra.

Chrząstki nosa:

Nieparzysta:

Parzyste:

Czynności nosa
Nos spełnia cztery zasadnicze czynności: oddechową, obronną, węchową i jest rezonatorem głosu łącznie z zatokami przynosowymi. Powietrze przechodzące przez nos ulega oczyszczeniu, ogrzaniu i nawilżeniu.

CIEKAWOSTKA NOSOWA:

U człowieka wymiary nosa określa się za pomocą wskaźnika nosowego:

Nosowy wskaźnik - szerokość nosa w mm pomnożona przez 100, dzielona przez jego wysokość w mm..

Nos bardzo szeroki i bardzo krótki (hyperchamaerrhinus).

Nos szeroki i krótki (chamaerrhinus).

Nos średnio szeroki i średnio krótki (mesorrhinus).

Nos wąski i długi (leptorrhinus).

Nos bardzo wąski i bardzo długi (hyperleptorrhinus).

JAMA NOSOWA

Jest to początkowy odcinek układu oddechowego i siedziba zmysłu powonienia. Nozdrza przednie prowadzą do niej z zew, a ku tyłowi łączy się z częścią nosową jamy gardła. Jama nosowa wyścielona jest unaczynioną błoną śluzową z nabłonkiem wielowarstwowym migawkowym, zawierającym liczne komórki śluzowe. Wyróżniamy jamę nosową właściwą ograniczoną od przodu nozdrzami przednimi (łac. nares), od tyłu łączącą się zaś z częścią nosowa gardła przez nozdrza tylne (łac. choane). Każda z obu jam nosowych ma cztery ściany:

Pod małżowinami znajdują się przewody nosowe górny, środkowy i dolny( tu znajduje się ujście przewodu nosowo-łzowego), które łączą się w jeden przewód nosowo-gardłowy, który z kolei łączy się z częścią nosową gardła. Do przewodów maja ujście zatoki przynosowe znajdujące się w trzonach kości czaszki. Zatoki przynosowe są parzyste przestrzennie, wysłane błoną śluzową, wypełnione powietrzem. Stanowią uwypuklenie jamy nosowej. Służą jako rezonatory głosu, mają także znaczenie w utrzymaniu stałej temperatury w okolicy podstawy czaszki. Znajdują się w obrębie kości twarzoczaszki: