ORGANIZOWANIE DZIAŁAŃ

ORGANIZOWANIE- decydowanie o najlepszym grupowaniu działań i zasobów organizacji.

Organizowanie jest szczególnym rodzajem działania. Występuje w rzeczywistości jako istotna część każdego racjonalnie skonstruowanego procesu kierowania.

Menedżerowie dokonują takiego podziału pracy w organizacji, by wyznaczone do wykonania zadania w sposób jak najbardziej efektywny przyczyniły się do osiągnięcia celów organizacji.

Organizowanie to proces wieloetapowy:

1. Szczegółowe ustalenie całej pracy, którą należy wykonać dla osiągnięcia celów organizacji

2. Podział całej pracy na czynności, logicznie możliwe do dogodnego zrealizowania przez jednego człowieka lub grupę ludzi

3. Łączenie w logiczny i sprawny sposób pracy członków organizacji

4. Ustalenie mechanizmu koordynacji pracy członków organizacji tak, aby stanowiła jednolitą, harmonijną całość

5. Sprawdzenie skuteczności organizacji i wprowadzenie poprawek w celu utrzymania lub zwiększenia tej skuteczności.

Symptomami złej organizacji są:

1.Mnożenie szczebli zarządzania- źle pomyślane lub pomieszane cele, zaniechanie usuwania autorów porażek, przesadna centralizacja, brak właściwej analizy działań

2.Nadmiar „środków specjalnych” w strukturze- koordynatorów, asystentów, ciągłe zebrania

3.Tendencja do przeceniania drogi służbowej- złe stosunki międzyludzkie

4.Zniekształcona struktura wielu menedżerów- kierownictwo zbyt „wiekowe” lub przesadnie młode.

PODZIAŁ PRACY- to rozłożenie zadania w taki sposób, by każda osoba w organizacji ponosiła odpowiedzialność za ograniczony zbiór czynności i wykonywała je zamiast całego zadania.

Z koncepcji podziału pracy wyrosła specjalizacja. Można ją zdefiniować następująco:

SPECJALIZACJA- wyznaczanie danej osobie na ogół wąskiego lub ograniczonego zadania lub czynności, aby osoba ta mogła osiągnąć sprawność w ich wykonywaniu.

Specjalizacja przynosi organizacji cztery korzyści:

1.pracownik wykonujący wąskie, proste zadanie prawdopodobnie osiągnie w tym dużą wprawę

2.skraca się czas przechodzenia z jednego zadania do drugiego

3.im lepiej określone zadania pracownika na danym stanowisku, tym łatwiej będzie można opracować wyspecjalizowany sprzęt, którym będzie się on posługiwał

4.w razie nieobecności lub odejścia z pracy pracownika wykonującego wysoce wyspecjalizowaną pracę, menedżer może stosunkowo niewielkim kosztem przyuczyć następnego kandydata.

UJEMNE SKUTKI SPECJALIZACJI

1.Znużenie i niezadowolenie pracownika- bardzo wyspecjalizowana praca nie stanowi jakiegokolwiek wyzwania lub podniety. Pojawia się znużenie i monotonia, rośnie absencja, może na tym ucierpieć jakość pracy.

2. Specjalizacja nie zawsze przynosi oczekiwane korzyści

PROJEKTOWANIE STANOWISK PRACY- to określanie zakresu obowiązków pracownika.

Stanowisko pracy to najmniejszy składnik organizacji wyznaczany jednostce.

Obejmuje on przynajmniej 3 elementy:

- zadania, które należy wykonać

- obowiązki związane z tymi zadaniami

-dostęp do zasobów potrzebnych do wykonania tych zadań i wypełnienia obowiązków.

ROTACJA MIĘDZY STANOWISKAMI PRACY - to systematyczne przechodzenie pracowników z jednego stanowiska do drugiego.

Rotacja między stanowiskami pracy nie przyniosła zbyt dobrych wyników w postaci wzrostu motywacji lub zadowolenia pracowników, gdyż prace nadające się do rotacji są z reguły standardowe i rutynowe.

ROZSZERZENIE STANOWISKA PRACY- to przydzielenie pracownikowi większej liczby zadań do wykonania.

WZBOGACZANIE STANOWISKA PRACY- to zarówno zwiększanie liczby zadań wykonywanych przez pracownika, jak i rozszerzenie kontroli pracownika nad stanowiskiem pracy.

ZESPOŁY ROBOCZE- pozwalają całej grupie na zaprojektowanie systemu pracy, który będzie wykorzystywany do wykonywania wzajemnie powiązanych zadań.

W zespole roboczym sama grupa decyduje o podziale pracy. Powierza swym członkom określone zadania, obserwuje i kontroluje osiągnięte wyniki, dysponuje autonomią
w układaniu harmonogramów pracy.