wykł. 20.05, Gospodarka Przestrzenna, GP semestr II, Kartografia

Pobierz cały dokument
wykl.20.05.gospodarka.przestrzenna.gp.semestr.doc
Rozmiar 43 KB

Fragment dokumentu:

Użycie metody kartogramu pozwala na przestrzenną lokalizację danych ilościowych względnych, odniesionych do powierzchni, wyrażonych w skali ciągłej lub skokowej. Natężenie zjawiska może być przedstawione przy użyciu zmiennej wizualnej walor ( koloru, desenia).

Prawidłowość wykonania kartogramu zależy od : doboru pól odniesienia, doboru przedziałów klasowych ( liczby klas sposobu podziału), doboru zmiennej wizualnej.

Kartogramy można podzielić na 3 typy:

  1. Kartogramy proste - przedstawiają jedno zjawisko:

    1. Kartogram prosty jednorodny - każda jednostka odniesienia jest pokryta jednym walorem, desenie, kolorem

    2. Kartogram prosty kwalifikatywny - powstaje w wyniku przyjęcia pewnych wartości granicznych, normatywnych dla całej zbiorowości i przedstawienia wielkości zjawiska powyżej i poniżej tej wartości

    3. Kartogram selektywny - przedstawia zjawiska przeciwstawne ale wzajemnie uzupełniające się, np. ludność rolnicza i pozarolnicza, ludność mówiąca po niemiecku i po francusku.

    4. Kartogram desenia kropkowego, nazywany u nas kartogramem Bertina. Położenie kropek jest stałe i regularne na całej mapie a ich wielkość jest proporcjonalna do wielkości zjawiska

  2. Kartogram złożony - powstaje przez nałożenie na siebie kilku kartogramów prostych, nie więcej niż trzech

  3. Kartogram strukturalny - przedstawia strukturę zjawiska w jednostce odniesienia

Metoda kropkowa.

Metodą kropkową przedstawiamy na mapie przestrzenne rozmieszczenie zjawisk wyrażonych w wartościach bezwzględnych przy użyciu znaków punktowych. Zjawiska mogą być umieszczone na mapie w sposób topograficzny lub kartogramiczny.

  • Sposób topograficzny polega na umieszczeniu kropki (sygnatury) w miejscu występowania zjawiska

  • Sposób kartogramiczny charakteryzuje się tym, że kropki są rozmieszczone równomiernie na całej jednostce odniesienia, którą reprezentują.

Punkt, sygnatura kropka reprezentuje ustalona wartość zjawiska określaną jako waga kropki. Mapa kropkowa pośrednio pokazuje natężenie zjawiska.

IZARYTMY RZECZYWISTE I TEORETYCZNE - METODYKA OPRACOWANIA I WŁAŚCIWOŚCI PREZENTACJI

Metoda izolinii. Mapa wysokości jako przykład mapy wykonanej metoda izoliniową. Linie łączące jednakowe wartości liczbowe za pomocą izolinii przedstawia się zjawiska charakteryzujące się ciągła przestrzenną zmiennością natężenia ale także zjawiska występujące wyspowo, które mogą myć interpretowane jako ciągłe jeżeli zostaną odniesione do innego zjawiska o charakterze ciągłym, są to tak zwane izoplety.