WIELKOŚCI NACISKÓW NA OSIE

(Ustawa o Drogach Publicznych [Dz. U. nr 14 z 1985 r., poz. 60], wraz z Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 lutego 1993 w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów [Dz. U. z dnia 28 grudnia 1997] oraz Prawo o Ruchu Drogowym [Dz. U. nr 98 1 1997 r., poz. 602]).

W wypadku pojazdów o tzw. osiach składowych dopuszczalny nacisk na oś wynosi od 5,75 kN (przy osiach oddalonych od siebie o max. 1,10 m), do 80 kN (przy osiach oddalonych od siebie o więcej niż 1,30 m). W wypadku pojazdów o osiach pojedynczych (tj. oddalonych od sąsiedniej o więcej niż 2 m) nacisk na oś nie może przekraczać 80 kN (czyli 8 ton).

W wypadku pojazdów pojedynczych (z wyjątkiem naczepy) ciężar dopuszczalny wynosi odpowiednio:

• 16 ton dla pojazdów dwuosiowych,

• 24 tony dla pojazdów o liczbie osi większej niż dwie.

W wypadku pojazdów członowych lub zespołów złożonych z pojazdu silnikowego i naczepy lub przyczepy ciężar dopuszczalny wynosi odpowiednio:

• 32 tony dla pojazdów o liczbie osi nie większej niż cztery,

• 42 tony dla pojazdów o liczbie osi większej niż cztery.

W drugiej grupie pojazdów (tj. członowych) mieszczą się maszyny, których nacisk na oś waha się w okolicach 10 ton. Mogą się one poruszać wyłącznie po drogach, których oznakowanie na to pozwala (np. drogach krajowych, na których oznakowanie dopuszcza nacisk na oś do 100 kN).