19.10.2011

PROCESY INFORMACYJNE W ZARZĄDZANIU

RYNEK INFORMACJI

• Rynek informacji obejmuje: procesy produkcji, wymiany i konsumpcji informacji, co całościowo można zdefiniować jako procesy informacyjne

• DUALNA NATURA INFORMACJI spowodowana jest z jednej strony aspektem semiotycznym procesów informacyjnych (na ile przekaz nadawcy jest identyczny z wiernym jego odbiorem przez odbiorcę informacji) najważniejszym z punktu widzenia użytkownika, a z drugiej strony aspektem technologicznym eksponowanym przez informatyków, co jest częstym powodem fiaska wdrożeń zaawansowanych systemów informatycznych zarządzania
  

ZJAWISKA INFORMACYJNE W KATEGORIACH EKONOMICZNYCH,

np. ile 100zł zainwestowane w system klasy ERP przyniesie przedsiębiorstwu zwrotu- 110zł, czy też 90zł

• do objaśnienia i badania zjawisk i procesów informacyjnych w gospodarce można posługiwać się klasycznymi kategoriami makroekonomicznymi

• jednak przy interpretacji takich analiz należy brać pod uwagę specyfikację informacji jako szczególnego zasobu.

• Informację można postrzegać jako:

1. zasób ekonomiczne

2. dobro publicznego

3. czynnik produkcji

4. produkt

5. wyrób

INFORMACJA JAKO ZASÓB EKONOMICZNY

• Informacja jako zasób ekonomiczny nie została uwzględniona w systemie rachunków narodowych SNA 93

• Rachunki te zostały skoncentrowane na pomiarze transakcji, czyli na materialnych i finansowych procesach ekonomicznych produkcji, tworzeniu dochodów, ich dystrybucji i wykorzystaniu

• W europejskim odpowiedniki ESA 95 problem informacji jako zasobu został dostrzeżony, lecz jest daleki od satysfakcjonującego rozwiązania

• Informacja nie jest tam ujęta jako oddzielna kategoria, lecz w zakresie aktywów niematerialny ( intagible assets ) i wartości niematerialnych i prawnych ( intagible fixed assets ) - dotyczą one jednak tylko tych informacji, które są technicznie wydzielone w formie wiadomości i są lub mogą być przedmiotem transakcji, np. licencje na oprogramowania ( AN 1122 ), oryginalne dzieła literackie, artystyczne i rozrywkowe ( AN 1123)

• Wszystkie inne zasoby informacyjne, jak patenty i prawa autorskie są objęte jedną pozycją: pozostałe wartości niematerialne

• Wy specyfikowano w systemie rachunków narodowych „dzieła rozrywkowe”, a nieuwzględnienie zasobów wiedzy tworzonych w wyniku rozwoju nauki i procesów edukacyjnych oraz podnoszenia kwalifikacji ludzi wydaje się być błędem. Lekceważenie faktów wynika z GOW i rzeczywistości społecznych informacyjnych

• Ta słabość rachunków narodowych wynika w dużej mierze z trudności metodologicznych- pomiaru wartości zasobu na podstawie transakcji kupna-sprzedaży, a przecież wiele informacji jest organizowanych i zmonopolizowanych przez państwo.

DEFINICJA ZASOBU INFORMACJI JAKO ZASOBU EKONOMICZNEGO wg Oleńskiego

Wszelkie potencjalne użyteczne zbiory informacji, meta informacji, zgromadzone i przechowywane w czasie, w miejscu oraz przy zastosowaniu technologii i organizacji umożliwiających ich wykorzystanie przez użytkowników finalnych informacji działających jako podmioty ekonomiczne w gospodarce.( zbiory informacji to także Informacja GUS jak wygląda tempo wzrostu, informacji o folkrorze firmy bo zachęci jakąś firmę do zainwestowania)

• Które zasoby informacyjne nie są zasobem ekonomicznym

1. nie spełniają funkcji odwzorowania faktów

2. informacje bezużyteczne, nikomu niepotrzebne

3. niedostępne dla użytkowników w odpowiednim czasie, miejscu i formie, mimo że z sematycznego punktu widzenia mogą być przydatne

4. nie spełniające wymagań jakościowych, np. fałszywe, nieaktualne, nieprecyzyjne

5. informacje odwzorowane w językach, które nie należą do repertuaru języków danego systemu społecznoekonomicznego

INFORMACJA CZYNNIK WYTWÓRCZY

• We współczesnej gospodarce informacja jawi się jako czynnik decydujący dla rozwoju społecznoekonomicznego i dlatego powinien być traktowany na równi z zasobami naturalnymi, kapitałem i pracą

• W przeszłości występowały z trudności z pomiarem jej skutków oddziaływania na procesy ekonomicznego jest ona długookresowym czynnikiem wzrostu gospodarczego, a w krótkim okresie wpływa na zdolności wykorzystania pozostałych czynników produkcji

• Jednym z rozwiązań uwzględnienia informacji jako czynnika wytwórczego może być wprowadzenie informacji jako PIĄTEGO CZYNNIKA DO FUNKCJI PRODUKCJI

• Wcześniej wielu badaczy zaliczało nakłady B+R do „technologii”

• Właściwsze wg Oleńskiego wydaje się być uwzględnienie technologii jako cechy kapiału, a „wiedzy technicznej” - jednego ze składników informacji- jako czynnika produkcji - przyczynek do dyskusji nad problemem (zanik komputerów, tabów, eksploatacji )

• Nie każda informacja pojawiająca się w gospodarce jest czynnikiem produkcji - musi ona mieć cechy zasobu ekonomicznego, np. zorganizowanych i odpowiednio zarządzanych zbiorów informacji zwanych systemami informacyjnymi, np. ZISZ- obecnie znacznie łatwiej ustalić nakłady na informację dzięki towarzyszącym jej organizacji procesom komputeryzacji

• Wypracowuje się obecnie nowe techniki pomiaru statystycznego sektora informacyjnego, np. w ramach IST UE

• Tworząc mierniki nakładów na informację w gospodarce narodowej należy uwzględnić następujące procesy ( na szczeblu mikro ):

1. GENEROWANIE INFORMACJI- z komputerów pokładowych ciągników i kombajnów za pośrednictwem sensorów

2. TWORZENIE ZASOBÓW INFORMACYJNYCH- odpowiednie struktury baz danych wynikające z celów przetwarzania

3. UTWARZANIE ZASOBÓW INFORMACYJNYCH- aktualizacja, weryfikacja, kasowanie rekordów, dodawanie nowych, porządkowanie

4. UDOSTĘPIENIA- tworzenie praw dostępu

5. INTERPRETACJĘ I WYKORZYSTANIE- raportowanie dla różnych szczebli zarządzania