41. czynniki wpływające na różnorodność gatunkową zespołu
Zanieczyszczenia powietrza, gleby i wód
Regulacja rzek, melioracja łąk i osuszanie bagien, budowa zapór, tam, zbiorników retencyjnych- poprzez niszczenie naturalnego środowiska bytowania roślin i zwierząt, miejsc kopulacji czy żerowanie, rozrodu młodych.
Nadmierna eksploatacja gatunków roślin i zwierząt np. ryb morskich, waleni, goryli, roślin uprawianych w celach zielarskich
Wprowadzenie do ekosystemów obcych gatunków, które wypierają gatunki rodzime (np. królik i psy dingo w Australii)
Kłusownictwo czyli nielegalne zabijanie zwierząt np. w celu zdobycia mięsa, skór, poroża oraz handel zagrożonymi gatunkami
Karczowanie lasów, wypalanie łąk pod pola uprawne lub inna zmiana ich użytkowania- jak w pkt 1: niszczenie naturalnego środowiska bytowania roślin i zwierząt
Zanikanie krajobrazów naturalnych w wyniku działalności gospodarczej i przemysłowej człowieka: niszczenie naturalnego środowiska bytowania roślin i zwierząt
Zabijanie zwierząt w wyniku ruchu samochodowego (np.żaby, ropuch które jak wiem są pod ochroną), budowa dróg przecinających trasy wędrówek rozrodczych płazów lub w miejscach rozrodu ptaków (np. projekt budowy obwodnicy Augustowa poprzez Dolinę Rospudy)
Stosowanie chwastobójczych lub owadobójczych (insektycydy) środków ochrony roślin
Eutrofizacja- przeżyźnianie zbiorników wodnych w wyniku napływu biogenów ze zlewni wodnej
Wymieranie starych ras zwierząt gospodarskich i odmian roślin, które nie mają już zastosowania w rolnictwie np. amerykańskie odmiany jabłek wypierają np. kostel, antonówki jako bardziej odporne na zmiany klimatyczne; niektóre rasy koni
Niszczenie tradycyjnych miejsc żerowania i odpoczynku ptaków wędrownych (Natura 2000)
Konkurencja międzygatunkowa i wewnątrzgatunkowa
Bogactwo środowiskowe- np. w sztucznie posadzonym, monokulturowym lesie sosnowym niż w lesie naturalnym- im bardziej złożone środowisko, tym większa różnorodność
Od dawna sygnalizuje się symptomy świadczące o istniejących zagrożeniach dla świata ożywionego. Przykładem może być całkowite wyniszczenie wielu gatunków roślin i zwierząt, masowe obumieranie lasów, także zniszczenie roślinności wodnej, zwłaszcza glonów w wodach śródlądowych, morzach i oceanach. Środowisko wodne było do niedawna miejscem bujnego życia roślinnego i intensywnej fotosyntezy. W czasie tego procesu rośliny wodne zużywały dwutlenek węgla, a wydzielały tlen, który- nasycając wodę do pewnych limitowanych temperaturą i ciśnieniem granic- mógł się w wodzie rozpuścić lub dyfundować z wody do powietrza. Kierunek dyfuzji dwutlenku węgla natomiast był odwrotny. Wobec tego olbrzymie powierzchnie wód brały aktywny udział w poprawianiu warunków tlenowych w atmosferze i w równoczesnym oczyszczaniu jej z dwutlenku węgla. Obecnie, na skutek katastrofalnego zanieczyszczenia najgroźniejszymi truciznami (przeterminowanymi pestycydami, odpadami przemysłowymi, promieniotwórczymi, ropą naftową itp.) zniszczono w wielu akwenach glony i inną roślinność wodną.
Człowiek jako istota rozumna, świadomie prowadząca swoją działalność gospodarczą wyrządza największe szkody w świecie roślinnym. Z jednej strony uprawia rabunkową gospodarkę w lasach, doprowadza do niszczenia flory wodnej zarówno w wodach śródlądowych, jak i morskich oraz oceanicznych, przez nadmierne wprowadzanie odpadów i ładunków ścieków, a z drugiej - prowadzi intensywną uprawę roślin spożywczych i owoców. Narusza w ten sposób naturalny skład biocenozy. Wprowadzenie z zewnątrz któregokolwiek z czynników chemicznych w nadmiarze, np. tlenu powoduje zachwianie równowagi ekosystemowej. Jeżeli jest ona niewielka, to mechanizmy homeostatyczne zaczynają przeciwdziałać temu zakłóceniu. Następuje przegrupowanie w obrębie biocenozy, polegające na gwałtownym wzroście liczby drobnoustrojów, wzrasta szybkość procesów biodegradacyjnych, pod warunkiem że stężenie tlenu nie stanie się czynnikiem ograniczającym. Po pewnym czasie ekosystem wróci do równowagi. Jeżeli jednak tak się nie stanie, grozi to przerwaniem obiegu pierwiastków i ekosystem staje się niezrównoważony, a w dalszej kolejności następuje jego zniszczenie.
Dlatego tak ważne jest aby zachować różnorodność biologiczną środowiska - utrata jednego, nawet pozornie błahego elementu może spowodować katastrofę.