Różne sposoby definiowania społeczeństwa informacyjnego:

  1. powszechnego dostępu wszystkich ludzi do podstawowego zakresu techniki komunikacyjnej i informacyjnej;

  2. otwartej sieci, tj. nieskrępowanego dostępu do sieci wszystkich operatorów i usługodawców;

  3. zdolności wzajemnego łączenia się i przetwarzania danych;

  4. kompatybilności i zdolności współpracy wszelkiej techniki umożliwiającej pełen kontakt bez względu na miejsce pobytu ludzi;

  5. pełnej konkurencji w zakresie dostępu i przekazu informacji.

Teorie rozwoju społecznego przedstawiają społeczeństwo informacyjne jako kolejny etap rozwoju społecznego, po społeczeństwie przemysłowym. Jego cechy charakterystyczne to m.in.:

Globalizacja w uproszczeniu bywa definiowana jako zespół procesów prowadzących do zunifikowania praktyk politycznych, gospodarczych i kulturowych wywodzących się z Zachodu i emanujących na pozostałe części świata. Tej wieloaspektowej dominacji Zachodu sprzyja niewątpliwie rozwój technologii informatycznych, które umożliwiają błyskawiczne przekazywanie zarówno informacji, jak i kapitału → nierozerwalność trzeciej fali globalizacji z technologiami informatycznymi, które niejako przenikają pięć ścieżek globalizacji: gospodarczą, informacyjną, kulturową, ekologiczną i polityczną.

Zdaniem zwolenników globalizacji przyczynia się ona do konwergencji w wymiarze zarówno gospodarczym, jak i politycznym (sprzyja ewolucji systemów politycznych w kierunku demokratycznym i umożliwia popularyzację założeń gospodarki rynkowej), co związane jest nierozerwalnie ze stopniem zaawansowania rozwoju technologii informatycznych.

Rozwój społeczeństwa informacyjnego jako szansa uniknięcia scenariusza opartego o schemat 20/80.

Lester Thurow i jego koncepcja groźby „powrotu do nowego średniowiecza”, przed którym uchronić może realizacja modelu „globalnej edukacji”, której realizacja wiąże się nierozerwalnie ze społeczeństwem informacyjnym, jako „środkiem transportu wiedzy”.

Megatrendy Johna Naisbitta a społeczeństwo informacyjne (informacyjny charakter usług, informacja jako dobro odnawialne i samowytwarzalne i problemy z tym związane - dysonans edukacyjny).

Społeczeństwo sieciowe (Manuel Castells) - w tego typu społeczeństwie, jednostka jest określana jako węzeł sieci, co oznacza, że organizuje ona swoje życie prawie wyłącznie dzięki własnym wyborom interakcji z innymi jednostkami. W ten sposób tworzona jest sieć wzajemnych relacji, bardzo często krótkotrwałych. Jednakże jednostki w społeczeństwie sieciowym mogą poprzez Internet czy telefonię komórkową nawiązywać tych relacji potencjalnie nieskończenie wiele, choć poszukiwanie głębszych kontaktów interpersonalnych odbywa się w większości poza rzeczywistością wirtualną. W wymiarze gospodarczym - telepraca i technopolie oparte o przemysł wysokich technologii.

Społeczeństwo informacyjne jako rzeczywistość in statu nascendi - różne warianty ewolucji społeczeństwa informacyjnego (pesymistyczny, optymistyczny i pośredni).

Globalna wioska (Marshall McLuhan) - komputery jako źródło retrybalizacji świata; zagrożenie zewnątrzsterownością (David Riesman)

Socjodemograficzne konsekwencje rozwoju społeczeństwa informacyjnego; informacyjna dyferencjacja i jej konsekwencje petryfikujące podziały społeczne w skali lokalnej i globalnej.

Demokracja elektroniczna