Streszczenie ppp uczenie

Behawioryzm-kierunek w psychologii zajmujący się przede wszystkim badaniem zachowania, które można obserwować, oraz rolę środowiska jako czynnika determinującego zachowanie.

Uczenie się-to dla psychologów każda stosunkowo trwała zmiana w zachowaniu, następująca w wyniku doświadczenia(z wyjątkiem zmian związanych z dojrzewaniem, zmęczeniem, kalectwem lub chorobą)

Warunkowanie-podstawowy rodzaj uczenia się obejmujący związki bodźców środowiska z reakcją organizmu.

Bodziec Bezwarunkowy-termin warunkowania klasycznego określający bodziec, który wywołuje reakcję odruchową bez uczenia się

Reakcja Bezwarunkowa- termin warunkowania klasycznego określający reakcję odruchową, wywołaną przez bodziec bez uczenia się.(powstaje automatycznie)

Bodziec Warunkowy-termin warunkowania klasycznego określający początkowo obojętny bodziec, który zaczyna wywoływać reakcję warunkową po skojarzeniu z Bodźcem Bezwarunkowym

Reakcja Warunkowa- termin warunkowania klasycznego określający reakcję wywołaną przez bodziec warunkowy, która pojawia się po skojarzeniu bodźca warunkowego z bodźcem bezwarunkowym.

Warunkowanie klasyczne-proces w którym początkowo obojętny bodziec nabiera właściwości wywoływania reakcji przez skojarzenie z bodźcem, który wywołuje już podobną reakcję. Nazwane również warunkowaniem Pawłowa

Wygasanie-słabnięcie i stopniowe zanikanie wyuczonej reakcji. Następuje w warunkowaniu klasycznym, gdy bodziec warunkowy przestaje się łączyć z b. warunkowym

Samoistne odnawianie się reakcji-ponownie pojawienie się wyuczonej reakcji po jej pozornym wygaśnięciu.

Warunkowanie Wyższego Rzędu-w warunkowaniu klasycznym procedura, w której bodziec obojętny staje się bodźcem warunkowym przez skojarzenie z utrwalonym już bodźcem warunkowym.

Generalizacja Bodźca-po uwarunkowaniu tendencja do reagowania na bodziec, który jest podobny do zastosowanego w warunkowaniu pierwotnym. W warunkowaniu klasycznym występuje, gdy czynnik przypominający bodziec warunkowy powoduje reakcję warunkową.

Różnicowanie Bodźców-skłonność do zróżnicowanych reakcji na dwa lub więcej podobnych bodźców.

Odwarunkowywanie-w warunkowaniu klasycznym proces łączenia bodźca warunkowego z bodźcem wywołującym reakcję niezgodną z niepożądaną reakcją warunkową

Warunkowanie Instrumentalne-proces, w którym reakcja staje się mniej lub bardziej prawdopodobna w zależności od konsekwencji.

Wzmocnienie- proces, w którym bodziec lub zdarzenie nasila reakcję lub zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji.

Karanie-proces, w którym bodziec lub zdarzenie osłabia reakcję lub zmniejsza prawdopodobieństwo jej wystąpienia.

Wzmocnienie Pozytywne-procedura wzmacniania, w której po reakcji pojawia się lub intensyfikuje bodziec wzmacniający, wskutek czego reakcja się nasila lub zwiększa się jej częstotliwość.

Wzmocnienie Negatywne-procedura wzmacniania, w której po reakcji bodziec nieprzyjemny zostaje usunięty, zanika lub słabnie, wskutek czego reakcja się nasila lub zwiększa się jej częstotliwość.

Pierwotny czynnik wzmacniający-bodziec o naturalnym działaniu wzmacniającym, przede wszystkim zaspokajającym potrzeby fizjologiczne (np. pożywienie)

Pierwotny Czynnik Karzący-bodziec o naturalnym działaniu karzącym np. elektrowstrząs

Wtórny czynnik wzmacniający-bodziec, który nabiera właściwości wzmacniających przez skojarzenie z innymi czynnikami wzmacniającym

Wtórny Czynnik Karzący-bodziec, który nabiera właściwości karzących przez skojarzenie z innymi czynnikami karzącymi.

Bodziec różniący-bodziec sygnalizujący, kiedy po określonej reakcji prawdopodobny jest pewien rodzaj konsekwencji.

Kontrola Bodźców- kontrolowanie pojawienia się reakcji przez bodziec różniący.

Wzmacnianie regularne-rozkład wzmacniania, w którym odpowiednia reakcja jest wzmacniana za każdym razem

Nieregularny (sporadyczny) rozkład wzmacniania-rozkład wzmacniania, w którym odpowiednia reakcja jest wzmacniana tylko czasami, nie zawsze.

Rozkład o stałych proporcjach-nieregularny rozkład wzmocnienia, w którym wzmocnienie pojawia się tylko po stałej liczbie reakcji.

Rozkład o zmiennych proporcjach- nieregularny rozkład wzmacniania, w którym wzmocnienie pojawia się po zmiennej liczbie reakcji.

Rozkład o stałych odstępach czasowych- nieregularny rozkład wzmacniania, w którym wzmacniana jest pierwsza reakcja po upływie stałego czasu od ostatniego wzmocnienia

Rozkład o zmiennych odstępach czasowych- nieregularny rozkład wzmacniania, w którym wzmacniana jest reakcja w różnych odstępach czasu od ostatniego wzmocnienia.

Wgląd- forma uczenia się polegająca na rozwiązywaniu problemu dzięki (często nagłemu) zrozumieniu, jak powiązane są elementy sytuacji lub jak można je przeorganizować, aby dojść do rozwiązania.

Kształtowanie- procedura warunkowania instrumentalnego, w której są wzmacniane stopniowe przybliżenia pożądanej reakcji. Jest stosowane gdy spontaniczne pojawienie się reakcji zgodnej z oczekiwaniami jest mało prawdopodobne.

Stopniowanie przybliżenia- w warunkowaniu instrumentalnym procedura kształtowania zachowań uszeregowanych wg. Wzrastającego prawdopodobieństwa lub zbliżenia do reakcji zgodnej z oczekiwaniami

Modyfikacja zachowań- zastosowanie technik warunkowania do uczenia nowych reakcji bądź redukowania lub eliminowania złych nawyków albo zachowań niekorzystnych.

Gospodarka Żetonowa- technika modyfikacji zachowań, w które do kształtowania zachowań wykorzystuje się wtórne czynniki wzmacniające zwane żetonami.

Zewnętrzne czynniki wzmacniające- wzmocnienia związane ściśle ze wzmacnianą czynnością. Np. pieniądze, pochwały nagrody

Wewnętrzne czynniki wzmacniające- wzmocnienia silnie związane ze wzmacnianą czynnością takie jak zadowolenie z pracy i uznanie

Teorie społecznego uczenia się- teorie uczenia się, które podkreślają przede wszystkim interakcje człowieka ze środowiskiem oraz uczenie się przez obserwację, procesy poznawcze i przekonania motywujące.

Uczenie się przez obserwację- proces uczenia, w którym jednostka uczy się nowych reakcji, raczej obserwując zachowania innych niż przez bezpośrednie doświadczenie;

W behawioryzmie nazywa się to warunkowaniem zastępczym

Uczenie się utajone- forma uczenia się nie ujawniona natychmiast w widocznej reakcji; występuje bez wyraźnego wzmocnienia.

Mapa poznawcza- psychiczna reprezentacja środowiska

Motywacja- proces psychiczny u ludzi i zwierząt, który powoduje dążenie do celu

Samo spełniająca się przepowiednia- oczekiwanie, które spełnia się w wyniku tendencji do działania w celu jego potwierdzenia

Lokalizacja kontroli- ogólne przekonanie, że skutki własnego postępowania są przez nas kontrolowane (umiejscowione wewnętrzne) lub znajdują się poza naszą kontrolą (umiejscowione zewnętrznie)

Poczucie własnej skuteczności- wiara w zdolność uzyskania własnym wysiłkiem pożądanych rezultatów (tj. opanowanie nowych umiejętności, osiągnięcie celu)

Tożsamość płciowa- poczucie własnej męskości lub kobiecości, niezależnie od przestrzegania reguł typizacji płci.

Socjalizacja płciowa- proces w którym dzieci uczą się zachowań, postaw i oczekiwań związanych w ich kulturze z rolą męską lub kobiecą

Schemat płci- psychiczna sieć informacji przekonań i oczekiwań dotyczących męskości i kobiecości.

Indukcja- metoda korygowania zachowań dziecka przez odwoływanie się do własnych możliwości dziecka, jego poczucia odpowiedzialności i uczuć wobec innych, w przeciwieństwie do wymuszania władzy.

Skłonność instynktowna- tendencja organizmu do powracania do zachowań instynktownych; może przeszkadzać w uczeniu się

Antyspołeczne zaburzenie osobowości- stan nazywany czasami psychopatią lub socjopatią, a charakteryzujący się zachowaniami antyspołecznymi (jak kłamstwo, kradzież, czasami przemoc), brakiem emocji społecznych (empatii, wstydu i winy) oraz impulsywnością.

---