16 listopada 2008 r.

Pismo Święte jest zbiorem ksiąg, które wierzący Żydzi
i chrześcijanie uważają za święte i natchnione. Ten święty zbiór ma kilka nazw, które ukazują czym jest Słowo Boże.

  1. Pismo Święte - to najstarsze określenie, znajdziemy je
    w J 10,35, Rz 1,2 i 2 Tm 3,14. Nazwa ta przypomina, że zbiór ten zawiera słowo świętego Boga.

  2. Biblia - pochodzi z języka greckiego. To określenie przypomina, że chociaż na świecie jest wiele ksiąg, ta jest szczególna - święta.

  3. Stare i Nowe Przymierze. Stare Przymierze zostało zawarte przez Boga z narodem wybranym za pośrednictwem Mojżesza na górze Synaj. Nowe Przymierze połączyło wszystkich ludzi
    z Bogiem przez Jezusa Chrystusa (na Golgocie). Wyrażenie Stare i Nowe Przymierze zastępuje się często zwrotem Stary i Nowy Testament.

Biblia jest księgą religijną. Nie nauczymy się
z niej historii, astronomii Jej treścią jest Boży plan zbawienia człowieka i opis w jaki sposób Bóg zbawia człowieka. Biblia to także zapowiedź Zbawiciela i opis Jego przyjścia.

  1. Odszukaj w Biblii i przeczytaj kilka razy fragment: Mt 25,14-30

Pan powierzył sługom cześć swojego majątku, każdemu według jego możliwości. Jeden talent miał wartość ok.34 kg złota. Zaangażowanie sług było jednak różne: dwaj pierwsi zainwestowali otrzymane talenty i pomnożyli je, trzeci był leniwy i oskarżał pana
o wyzysk. Nie zmarnował powierzonego sobie majątku. Oddał tyle samo ile otrzymał, ale uczynił złożony w jego ręce majątek bezużytecznym. Spotkał go kara za jego lenistwo i brak zaangażowania. Słudzy, którzy bronili interesów swojego pana zostali nagrodzeni - zostali dopuszczeni do radości swego pana, czyli zostali wyniesieni z pozycji sługi do godności przyjaciela, z którym dzieli się radościami i smutkami.

  1. Zastanów się i odpowiedz w swoim sercu:

Bóg nie stawia człowiekowi zadań ponad siły. Wymaga tylko tyle, ile wie, że człowiek jest w stanie osiągnąć. I według takich kryteriów też rozlicza. Słowa: ,,Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane” oznaczają, że kto jest bogaty duchowo we wszelkie cnoty i dobre cechy, temu Bóg odpłaci z nawiązka przy ostatecznej zapłacie. Ten zaś, kto nie posiada skarbów, które liczą się w niebie, na sądzie Bożym zostanie z niczym.

Czy nie jestem zazdrosny o Boże dary u innych ludzi,
a równocześnie nie dostrzegam własnych?

Czy odnalazłem/łam własne talenty? Czy umiem się nimi dzielić z innymi, czy też są one powodem mojego wywyższania się? Jak mogę służyć nimi we wspólnocie Kościoła? Czy dziękuję Bogu za otrzymane talenty i pomnażam je?

  1. Zastanów się i odpowiedz:

  1. Naucz się poniższego tekstu na pamięć, by Słowo Boże mogło przemieniać twoje życie.

Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana.

1