b) Metoda Rockwella
Metoda ta polega na wciskaniu w badany element diamentowego stożka o kącie wierzchołkowym 120° i promieniu zaokrąglenia wierzchołka 0,2mm. Twardość wylicza się poprzez pomiar głębokości trwałego odcisku wgłębnika. Dwustopniowe obciążenie wgłębnika zostało wprowadzone w celu zmniejszenia błędu pomiaru.
Nr próbki
|
Skala
|
P[kg]
|
HR
|
Uwagi
|
|||
|
|
|
a
|
b
|
c
|
Sr
|
|
l
|
HRC
|
150
|
64
|
60
|
58
|
61
|
ŁH15
|
2
|
HRC
|
150
|
18
|
20
|
23
|
20
|
55
|
c)Metoda skleroskopowa Shore'a
Pomiar twardości tą metodą polega na pomiarze wysokości odbicia od badanego materiału ciężarka stalowego o masie 2,626 g spadającego z wysokości
h = 275mm. Wysokość ta podzielona jest na 140 działek. Miara twardości jest liczba działek, do której odbije się ciężarek.
Wysokość
|
l
|
2
|
3
|
4
|
5
|
Sr
|
ŁH15
|
50
|
53
|
51
|
53
|
53
|
52
|
55
|
13
|
12
|
12
|
13
|
12
|
12
|
4.Wnioski
Wszystkie metody pomiaru twardości metali mają swoje wady i zalety. Metoda Brinella jest metodą czasochłonną pod względem odczytu pomiaru jednak ma ona jedną skalę twardości i nadaje się do pomiaru twardości materiałów niejednorodnych. Zaś metoda Rockwella jest metodą szybką, lecz obarczona jest dużym błędem i ma ona wiele nieporównywalnych skal. Metoda skleroskopowa Shore'a jest szybką metodą, ale nie dokładną.