Zarządzanie
Funkcje zarządzania:
Planowanie
organizowanie
kierowanie
kontrola
Wykład 15.03.2013
Zarządzanie - Dokładne poznanie tego, czego oczekuje się od ludzi, a następnie dopilnowanie, by wykonali to w najlepszy i najtańszy sposób.
Zieleniewski - Formułowanie celu działania, planowanie, organizowanie, pozyskiwanie i rozmieszczanie zasobów. Istotą zarządzania sie podejmowanie decyzji o wyborze celów i ich realizacji.
Drucker - Podejmowanie działań dla osiągnięcia celów; Ostateczny test zarządzania, to wydajnośc w biznesie; Największa innowacja XX wieku.
Koźmiński - ...swego rodzaju wędrówka przez chaos, której istotą jest panowanie nad różnorodnością i przekształcenia potencjalnego konfliktu we współprac; lub konstruowanie rzeczywistości z dostępnych zarządzającemu elementów.
Zarządzanie jest to celowe podejmowanie przez odpowiednie osoby (kadrę zarządzającą) decyzji i działań prowadzących - dzięki wykorzystaniu posiadanych zasobów - do osiągania założonych celów w sposób sprawny i skuteczny.
Istota zarządzania
Zarządzanie jest działalnością kompleksową, którą rozłożyć można na elementy składowe w trzech wymiarach:
obszaru zarządzania
szczebel zarządzania
funkcji zarządzania
Funkcje zarządzania:
planowanie
organizowanie
przewodzenie (kierowanie ludźmi)
kontrolowanie
Kiedyś: planowanie, organizowanie, rozkazywanie, koordynowanie i kontrolowanie.
Zasady zarządzania (Fayol 1916)
podział pracy
autorytet
posłuszeństwo
jedność rozkazywania
jednolitość kierownictwa
Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu.
Wynagrodzenia
centralizacja
hierarchia
ład
odpowiednie kształtowanie personelu
stabilność personelu
inicjatywa
esprit de corps (duch jedności)
Cechy zarządzania (wg Drucker'a)
Zarządzanie dotyczy przedewszystkim ludzi
zarządzanie jest głęboko osadzone w kulturze
Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań
Zarządzanie powinno doprowadzić do tego, aby organizacja była zdolna do uczenia się, czyli adaptacji do zmiennych warunków
zarządzanie wymaga komunikowanie
zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników
zarządzania powinno być zorientowane na podstawowy i najważniejszy rezultat jakim jest zadowolony klient
Zarządzanie, nauka czy sztuka?
Zarządzanie jest nauką o interdyscyplinarnym charakterze i sztuką wykorzystania teorii w praktyce.
Organizacja - istota
Pojęcie organizacja występuje w trzech znaczeniach:
rzeczowym (konkretna organizacja, jej elementy)
czynnościowym (np. Coś trzeba zorganizować - imprezę sylwestrową)
atrybutowym (np. Dział techniczny w organizacji nie funkcjonuje w sposób właściwy)
Organizacja - to grupa ludzi którzy współprcują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany aby przy wykorzystaniu dostępnych zasobówzrealizować cele organizcjia wykorzystując przy tym dostępne metody i techniki.
Termin organizacja pochodzi od greckiego organizo, co oznacza tworzenie uporządkowanych harmonijnych całości.
Elementy organizacjia:
ludzie którzy tworzą wewnętrzną strukture
zasoby materialne i niematerialne
cele i zadania
metody i techniki
Organizacja jako system społeczno-techniczny.
Każde przedsiębiorstwo jest organizacją ale niekażda organizacja jest przedsiębiorstwem.
Mikrootoczenie - otoczenie bliższe, celowe, sterowalne. Są to Konkurenci, klienci, dostawcy, substytuty. Organizacja i mikro odziałowują na siebie.
Makrootoczenie - otoczenie dalsze, ogólne, niesterowalne. Prawo, kultura, gospodarka, ekonomia, demografia, ekologia. Makro wpływa na organizacje.
05.04.2013
Decyzje
Decisio w języku łacińskim oznacza rozstrzygnięcie lub postanowienie
Decyzja to akt wyboru jednego wariantu działania spośród wielu możliwych.
Proces podejmowania decyzji (etapy)
identyfikacja problemu decyzyjnego
przygotowanie decyzji
podjęcie decyzji
realizacja decyzji
ekonomicznośc, skuteczność, korzystność
Elementy w procesie podejmowania decyzji
problem wymagający rozwiązania
podmiot podejmujący decyzję (decydent)
zbiór wariantów możliwych decyzji
funkcja korzyści - zależna od wariantu i systemu wartości
informacja wewnętrzna i zaewnętrzna
inne
Rodzaje decyzji
według stopnia trudności
łatwe, trudne
według stopnia terminowości
pilne (minutowe), nie pilne
według czasokresu trwania skutków
bieżące, długofalowe
operacyjne, taktyczne, strategiczne
według stopnia powtarzalności o doświadczenia
programowane, nieprogramowane (sekwencyjne)
według charakterystyki decyzji i dzialań:
opisowe, wyjaśniające, przewidujące, oceniające i zalecające działanie
regulujące, sterujące, innowacyjne
selekcyjne, alokacyjne, hierarchiczne
według sposobu podejmowania decyzji
indywidualne, kolegialne, kolektywne
według stopnia zaangażowania intelektu
racjonalne, irracjonalne
Dezyzje ze względu na sposób ich podejmowania
Decuzje indywidualne
Zalety - nie ma kompromisów, szybciej, taniej, brak konfilktów
Wady - odpowiedzialność, mniejsza akceptacja społeczna, gorsze przygotowanie merytoryczne,
Decyzje grupowe
Zalety - więcej wiedzy, bardzie akceptowalna społecznie,
wady - lider, grupa interesów, syndrom stadnego myslenia,
Podmiotem działania decyzyjnego jest decydent który:
ma prawo wyboru zr zbioru możliwości
ma zdolnośc do podejmowania decyzji
ponosi odpowiedzialnośc za podjęte decyzje
jest zainteresowany w realizacji wyboru rozwiązującego zaistniały problem
Problem jako podstawa podejmowania decyzji
Problem decyzyjny - sytuacja konieczności wyboru, spośród co najmniej dwóch wariantów postępowania różniących się między sobą stopniem korzyści.
Dysonans poznawczy
Zjawisko psychologiczne odkryte przez Leona Festingera
Dysonans poznawczy - niezgodność pomiędzy przynajmniej dwoma przekonaniami
Poczucie dysonansu jest nieprzyjemne
Ludzie dążą do usunięcia dysonansu poznawczego
Każdy problem decyzyjny tworzy sytuację dysonansu
Czy decyzja likwiduje dysonans?
Jak radzić sobie z dysonansem?
Osoby o wysokiej samoocenie: Po podjeciu decyzji podwyższają jej atrakcyjność
Mechanizm "sadzenia cytryny"
Osoby o niskiej samoocenie: Po podjęciu decyzji obniżają jej atrakcyjność
Mechanizm "kwaszenia winogron:
2013-04-19
Planowanie
"Jeżeli nie wiadomo do jakiego portu chce się dopłynąć to wszystkie wiatry będą przeciwne" Seneka
Mógłbyś mi powiedzieć, którędy mogę się stąd wydostać? To zależy dokąd chcesz pójść - powiedział Kot" C. Lewis: Alicja w Krainie Czarów
Istota planowania
Planowanie pochodzi od łacińskiego planta - szkic budynku, co oznacza zaprojektowanie schematu działania.
Planowanie proces wytyczania celów i określania sposobów ich realizacji.
Planowanie jest procesem polegającym na świadomym ustalaniu kierunków działania oraz podejmowania decyzji opartych na celach, faktach i dobrze przemyślanych ocenach
Planowanie ("organizowanie się") - "Robuć wszystko to co się robi zanim się coś zrobi, tak żeby się wszystko nie pomieszało, kiedy się to zrobi" - A.A. Milne "Kubuś Puchatek"
Etapy planowania
określenie celów
ocena sytuacji - siły i słabości
ustalenie procedury - konkrety sposób zamiany zasobów
Ustalanie harmonogramu planu
Przypisanie odpowiedzialności
Sprawdzenie możliwości realizacji i kosztów planu
Lista sprawdzająca przy planowaniu:
Co?, Gdzie?, Kiedy?, Za co?, Kto?, Jak?
Metody planowania (1/2):
w zależności od pewności (stan znany):
metoda bilansowania,
ekstrapolacja trendów
w zależności od ryzyka (znane prawdopodobieństwo):
ekstrapolacja trendów
planowanie wielowariantowe
w zależności od niepewności (brak znajomości przyszłości)
planowanie wielowariantowe
planowanie otwarte
Cele:
Cele są ważne, co najmniej z czterech powodów
cele wyznaczają nasze plany i decyzje
cele zapewniją nam poczucie kierunku działań
cele wpływają na koncentrację naszych wysiłków
cele pozwalają nam w ocenie osiąganych postępów
Rodzaje celów:
Zhierarchizowanie, cel nadrzędny <> cel podrzędny
Niesprzeczne
Osiągalne
Przynoszące konkretne korzyści
Misja podstawowy cel organizacji - odzwierciedla przyczyny istnienia danej organizacji tj. Rolę spełnianą na rzecz otoczenia, wyróżniającą ją od wszystkich innych instytucji; dotyczy ona przyszłości, wyznacza marzenia i wyzwania oraz kierunek dalszego działania, z zachowaniem jej wiarygodności;
Cechy dobrego planu (wg T. Kotarbińskiego)
przewidywalność
rzeczowość
celowość
wykonalność
niesprzeczność
operatywność
elastyczność
względna szczegółowość
długodystansowość
terminowość
zupełność
racjonalność
komunikatywność
merytoryczna i metodologiczna spójność
Prawidłowo ułożone plany określa przynajmniej 10 czynników
zasoby - ilość, jakość, struktura i zapotrzebowanie w czasie
Metody procesy i procedury, które będą zastosowane
Zadania które muszą być wykonane
Proceduty i porządek, który należy zachować
Osoby odpowiedzialne za wykonanie poszczególnych zadań
Ostateczne określenie celu lub celów związanych z planem
Miejsce, w którym planowane działanie mają się odbyć
Wiążące terminy, rozkłady i harmonogramy
Punkty i czas sprawdzenia wykonania
Wyznaczenie miary do oceny postępów i weryfikacji osiągnięcia celów
Bariery planowania:
brak informacji lub odpowiednich informacji
pomijanie informacji leżących poza zasięgiem menedżera
koncetracja na dniu dzisiejszym kosztem przyszłości
analizowanie zmiennych, które można przewidzieć
Funkcje planowania:
edukacyjna
koordynacyjna
aktywizująca ( mobilizująca)
promocyjna
Zarządzanie strategiczne
Zarządzanie strategiczne (Griffin) to proces zarządzania nastawiony na formułowanie i wdrażanie strategii, które zapewniają, dostowanie organizacha do otoczenia i osiąganie celów strategicznych.
Model zarządzania strategicznego
Trójfazowy model zarządzania strategicznego
analiza strategiczna
wybór strategii
wdrożenie strategii
Etap pierwszy dotyczy obszarów:
oczekiwań, celów i misji
zebrania wszystkich informacji
wykorzystania metod analizy strategicznej
Etap drugi obejmuje:
generowanie opcji strategicznych
ocenę poszczególnych opcji
wybór wariantu strategii
Etap trzeci zawiera takie działania jak:
planowanie zasobów niezbędnych dla wdrożenia strategii.
ślenie zmian struktur organizacyjnych w związku z podjętą strategią.
opracowanie systemów motywacyjnych i kontrolnych związanych z nową strategią.
Pięciofazowy model zarządzania strategicznego (Penc)
Faza pierwsza to analiza pozycji wyjściowej (otoczenia i przedsiębiorstwa) i perspektywy jej zmiany oraz ustalenie zasadniczych celów działania
Faza druga to sformułowanie możliwych alternatyw strategicznych i wybór strategii najbardziej atrakcyjnej z punktu widzenia wartości jakie ceni sobie dana firma
Faza trzecia to opracowanie planu strategicznego kwantyfikacja celów działania i określonych zagrożeń strategicznych
Faza czwarta to wdrożenie strategii, czyli wybór korzystnej dla strategii struktury i dobór kadry kierowniczej
Faza piąta to realizacja strategii poprzez umiejętne motywowanie pracowników i skuteczny nadzór
Organizowanie
Organizowanie - tworzenie stanowisk pracy, grupowanie ludzi i zasobów materialnych w jednostki organizacyjne oraz kształtowanie więzi współpracy i podległość między pracownikami
Etapy organizowania:
1. Szczegółowe ustalenie pracy - dokładne opisanie stanowiska
2. Podział pracy na zadania i czynności
3. Departamentalizacja - grupowanie ludzi pod kątem określonych funkcji
4. Ustalenie hierarchii organizacyjnej
5. Integrowanie poszczególnych działów w zwartą całość( koordynacja)
6. Sprawdzenie skuteczności funkcjonowania przedsiębiorstwa i ewentualne wprowadzenie poprawek w celu zwiększenia skuteczności
W wyniku procesu organizowania powstaja 3 elementy:
1. struktura organizacyjna - całość stosynków zachodzących w czasie i w przestrzeni między komórkami organizacyjnymi mającymi znaczenie z punktu widzenia realizacji określonych celów
2. Role organizacyjne - składają się z trzech elementów które muszą pozostawać ze sobą w zgodności:
- zadań - których realizacji oczekuje się od osoby występującej w określonej roli( zatrudnionego na danym stanowisku) i związanego z tymi zadaniami zakres odpowiedzialności
- uprawnień - niezbędnych do wykonania zadania oraz potrzebnego wyposażenia
- motywatorów - które mają skłonić jednostki do zaangażowanej realizacji zadań
3. Więź organizacyjna - posiada następujące wymiary:
- więź służbowa - związana z podporządkowaniem jednych członków organizacji innym(podwładnych kierownikom)
-więź funkcjonalna - łączy pracowników którzy z racji zróżnicowanej wiedzy i umiejętności są zobowiązani pomagać lub doradzać innym np. prawnicy doradzają dyrektorom w kwestiach prawnych
- więź zależności technicznych - wynika z tego że działania pracowników wzajemnie zazębiają się: wykonywanie pracy przez jednych uzależnione jest od działań (praca w systemie taśmowym)
- więź informacyjna - polega na wymianie informacji pomiędzy pracownikami
Cechy struktury organizacyjnej:
- spiętrzanie kierownictwa : liczba szczebli hierarchicznych
- rozpiętość kierowania : liczba osób podporządkowanych na poszczególnych szczeblach jednemu kierownikowi
- spoistość organizacyjna: stopień wzajemnej zależności pomiędzy komórkami organizacyjnymi ze względu na wykonywane w nich zadania
- system informacyjny: obrazuje sieć obiegu informacji w organizacji
- podział uprawnień do podejmowania decyzji : obejmuje stosunki służbowe nadrzędności i podporządkowania między poszczególnymi częściami organizacji
- podział pracy: dotyczy stosunków współdziałania których wyrazem SA więzi między komórkami organizacyjnymi
Zasada specjalizacji - polega ona na wyznaczeniu danej osobie na ogół wąskiego, ograniczonego zadania lub czynności aby osoba ta mogła osiągnąć sprawności w ich wykonaniu
Stanowisko pracy - najmniejszy zakres pracy wyznaczony jednostce
Alternatywy dla specjalizacji:
- rotacja między stanowiskami pracy - systematyczne przechodzenie pracowników z jednego stanowiska na drugie
- rozszerzenie stanowiska pracy - przydzielenie pracownikowi większej liczby zadań do wykonania
- wzbogacenie stanowiska pracy - zarówno zwiększenie liczby zadań wykonywanych przez pracownika, jak i rozszerzenie kontroli pracownika nad stanowiskiem pracy
- podejście od strony stanowiska pracy - potrzeba diagnozowania stanowiska pracy i jego poprawę w pięciu podstawowych wymiarach, uwzględniające różnorodność kwalifikacji, identyfikowalność zadań, znaczenie zadań, autonomię i sprzężenie zwrotne
- zespoły robocze - alternatywa dla specjalizacji pozwalająca całej grupie na zaprojektowanie systemu pracy, który będzie wykorzystywany do wykonywania wzajemnie powiązanych zadań
1.Ze względu na rozpiętość kierowania struktury organizacyjne dzielą się na płaskie i smukłe:
płaska:
smukła:
2. Na podstawie określenia uprawnień do podejmowania decyzji ukształtowały się pewne rodzaje struktur organizacyjnych:
liniowa:
liniowo-sztabowa:
funkcjonalna:
macierzowa:
Struktura liniowa:
- zalety: prostota, jasno określona władza, określona odpowiedzialność, dogodne warunki do podejmowania decyzji
- wady: brak możliwości dalszego specjalizowania się, opóźnienie w podejmowaniu decyzji, podejmowanie nietrafnych decyzji
Struktura sztabowa:
- zalety: mamy wiedzę ekspercka, jednolitość rozkazodawstwa, czytelny system władzy
- wady: kierownik jest uzależniony od sztabu, możliwość powstawania konfliktów menadzer- kierownik
Kryteria wyboru struktury organizacyjnej ducker:
- jasność w odróżnieniu od prostoty
- oszczędność wysiłków potrzebnych do utrzymania kontroli i minimalizowania tarć
- zrozumienie przez każdą osobę jej zadania i zadania organizacji jako całości
- podejmowanie decyzji skoncentrowane na właściwych problemach, nastawienie na działanie wykonywane na możliwie najniższym szczeblu kierowania
- trwałość w odróżnieniu od sztywności
- utrwalenie i samoodnowa
Przywództwo w zarządzaniu 07-06-2013
Przywódcy to osoby, które potrafią wywierać wpływ na innych i które mają autorytet kierowniczy. Nie wszyscy przywódcy są kierownikami i nie wszyscy kierownicy są przywódcami.
Czynniki różnicujące |
Kierownik |
Przywódca |
Sposób wykonywania zadania |
- Kieruje - Szuka winnych i niepowodzeń - Wie jak pracować - Mówi "proszę to zrobić" |
- Kształci - Szuka drogi do sukcesu - Daje przykład dobrej roboty - Mówi "zróbmy to" |
Sposób sprawowania władzy |
- Wykorzystuje swoją władzę - Mówi "JA" |
- Wyzwala dobrowolne relacje - Mówi "MY" |
Cechy osobowości |
- Wywołuje lęk |
- Wywołuje entuzjazm |
Kierowanie oparte na przywództwie oznacza przede wszystkim wspomaganie działań podwładnych poprzez motywowanie, informowanie i organizowanie warunków do zaangażowanego współdziałania.
Możliwość wpływania ludzi na zachowania innych wynika z:
Formalnej pozycji kierownika w hierarchicznej strukturze
Uczucia
Kompetencji fachowych, wiedzy i mistrzostwa w jakiejś dziedzinie
Osobowości
Wyjątkowych cech lub właściwości (charyzma)
Wg Webera można wymienić cztery wymiary przywództwa:
Wspieranie, Jest to działanie sprzyjające powstawaniu u podwładnych poczucia własnej wartości. W ten sposób będą oni skłonni do tworzenia i ujawniania twórczych pomysłów.
Ułatwianie współdziałania. Poprzez tworzenie klimatu do współdziałania między członkami zespołu oraz między nimi a przywódcą, co sprzyja osiąganiu znakomitych wyników pracy zespołu.
Wzbudzanie entuzjazmu pracy dla organizacji. Poprzez umiejętne formowanie celów, w sposób samodzielny lub zespołowy, oraz tworzenie entuzjazmu wokół ich realizacji. Przywódca zmierza do tego aby pracownicy byli pochłonięci realizacją wyznaczanych wcześniej celów.
Ułatwienie działań. Poprzez stosowanie takich rozwiązań organizacyjnych, które ułatwią dostęp do środków realizacji celów.
Cechy przywództwa:
Przywództwo jest zaprzeczeniem przymusu - istnieje dopóty, dopóki pracownicy dobrowolnie podporządkowują się woli przywódcy.
Podstawą przywództwa są procesy komunikacji międzyludzkiej. Chcąc osiągnąć zamierzone efekty, przywódca apeluje, perswaduje, przekonuje, mobilizuje, nakłania, daje przykłady itp.
Podporządkowanie podwładnych ma charakter bardziej zdecydowany niż w przypadku procesu motywowania.
Efektywność przywództwa mierzona jest nie tyle stopniem zadowolenia podwładnych, co skutecznością realizacji celów grupy.
Władza a przywództwo
Zrozumienie przywództwa wymaga zrozumienia władzy.
Podstawowymi źródłami władzy są:
Autorytet formalny - gdzie wladza jest zagwarantowana stanowiskiem określonym w hierarchii organiacji
Władza nagradzania - polega na udzielaniu lub wstrzymaniu nagród, takich jak: ciekawe
Władza wymuszania - pozwala wymusić stosowanie się do wymagań za pomocą zagrożenia: psychicznego, emocjonalnego, fizycznego.
Władza odniesienia - uważana jest za prawdziwą władzę przywódczą, oparta jest na utożsamianiu się, naśladownictwie, lojalności.
Władza ekspercka - wynika z posiadanych informacji i wiedzy fachowej.
Style przewodzenia
Styl przewodzenia można zdefiniować jako względnie trwały i powtarzalny sposób oddziaływania przełożonego na zachowania podwładnych w celu pobudzania i koordynacji ich działalności zespołowej, zmierzającej do realizacji celów stojących przez organizacją
Potencjalny styl przewodzenia jest indywiduanym poglądem kierującego na to jakimi metodami winien on oddziaływać na podwładnych
Jest on kształtowany zarówno przez subkulturę konkretnej jednostki jaki i subkulturę całego środowiska w którym występuje.
Rzeczywisty styl przewodzenia jest więc skorygowanym stylem potencjalnym, pod pwływem aktualnych celów postawionych kierowikowi oraz warunków, w których przyszło mu je realizować.
Jest on kształtowanych zarówno przez nastawienie kierownika, - które w dużym stopniu uzależnione jest od cech osobowościowych - jak i przez elementy systemu zarządzania, które wprowadzają przesłanki do korygowania technik i metod oddziaływania przełożonego.