ELEKTROTERAPIA OGÓLNE

1. U pacjenta otyłego należy rozważyć elektrostymulację prądem:

1. sinusoidalnym małej częstotliwości

2. podwójnym szpiczastym małej częstotliwości lub sinusoidalnym średniej częstotliwości

3. szpiczastym średniej częstotliwości lub sinusoidalnym małej częstotliwości

2. Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

1. komórki naskórka podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

2. komórki śródbłonka naczyń krwionośnych podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

3. fibroblasty podążają w kierunku katody w wyniku kataforezy

3. Podczas elektroterapii gdy występuje ryzyko oderwania się elektrody od skóry najlepiej ustawić:

1. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się opór

2. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się natężenie

3. stałe natężenie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się napięcie

4. Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

1. komórki śródbłonka naczyń krwionośnych podążają w kierunku katody w wyniku kataforezy

2. fibroblasty są przyciągane przez katodę

3. komórki naskórka są przyciągane w kierunku katody w wyniku katelektrotonusu

5. Podczas elektroterapii gdy występuje ryzyko oderwania się elektrody od skóry najlepiej ustawić:

1. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się opór

2. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się natężenie

3. stałe natężenie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się napięcie

6. Która z poniższych cech nie jest typowa dla prądu przemiennego:

1. przebieg identyczny w jedną i w drugą stronę

2. przebieg dwukierunkowy

3. przebieg o różnym natężeniu w zależności od fazy

7. U pacjenta otyłego należy rozważyć elektrostymulację prądem:

1. sinusoidalnym małej częstotliwości

2. podwójnym szpiczastym małej częstotliwości lub sinusoidalnym średniej częstotliwości

3. szpiczastym średniej częstotliwości lub sinusoidalnym małej częstotliwości

8. Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

1. komórki naskórka podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

2. komórki śródbłonka naczyń krwionośnych podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

3. fibroblasty podążają w kierunku katody w wyniku kataforezy

9. Podczas elektroterapii gdy występuje ryzyko oderwania się elektrody od skóry najlepiej ustawić:

1. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się opór

2. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się natężenie

3. stałe natężenie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się napięcie

10. Wskaż nieprawidłową odpowiedź:

1. komórki śródbłonka naczyń krwionośnych podążają w kierunku katody w wyniku kataforezy

2. fibroblasty podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

3. komórki naskórka podążają w kierunku anody w wyniku anaforezy

11. Podczas elektroterapii gdy występuje ryzyko oderwania się elektrody od skóry najlepiej ustawić:

1. stałe natężenie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się napięcie

2. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się natężenie

3. stałe napięcie, ponieważ kiedy elektroda oderwie się od skóry zmniejszy się opór

Podłużny układ elektrod w zabiegach elektroterapii stosuje się:

1. w leczeniu tkanek dobrze przewodzących prąd elektryczny (np. nerwów i mięśni)

2. w leczeniu tkanek słabo przewodzących prąd elektryczny (np. okolica stawów i kości)

3. w leczeniu tkanek dobrze przewodzących prąd elektryczny (np. mięśni i kości)

Całkowite zniesienie zjawisk elektrochemicznych uzyskuje się w wyniku zastosowania stymulacji:

1. prądem stałym

2. prądem diadynamicznym

3. modulowanym prądem średniej częstotliwości

Najbardziej nasilone zjawiska elektrochemiczne powstają w skórze podczas przepływu przez nią:

1. prądu średniej częstotliwości

2. prądu typu TENS

3. prądu stałego

Najbardziej nasilone zjawiska elektrochemiczne powstają w skórze podczas przepływu przez nią:

1. prądu diadynamicznego

2. prądu impulsowego monofazowego

3. prądu impulsowego bifazowego

Najlepiej tolerowanym zabiegiem elektroterapeutycznym jest:

1. galwanizacja

2. stymulacja wysokonapięciowa

3. stymulacja prądem diadynamicznym

Aby uniknąć zjawisk elektrochemicznych podczas elektrostymulacji ruchowej mięśni zdrowych, należy zastosować:

1. monofazowy impuls prostokątny

2. bifazowy impuls prostokątny

3. bifazowy impuls trójkątny

Gwarancję maksymalnej energii przy minimalnym natężeniu prądu zapewnia impuls o kształcie:

1. prostokąta

2. połówki sinusoidy

3. trójkąta

W zabiegu elektroterapeutycznym, który stosujemy w celu redukcji bólu gdzie nie ma ryzyka, że nastąpi przemieszczenie elektrod powinniśmy uaktywnić funkcję:

1. stałe napięcie (constant voltage; CV)

2. stałe natężenie (constant current; CC)

3. stałe napięcie lub stałe natężenie - nie ma to większego znaczenia

Częstotliwość prądu, w którym czas impulsu wynosi 7 ms, a czas przerwy pomiędzy impulsami 13 ms wynosi:

1. 20 Hz

2. 40 Hz

3. 50 Hz

Częstotliwość prądu, w którym czas impulsu wynosi 15 ms, a czas przerwy pomiędzy impulsami 35 ms wynosi:

1. 20 Hz

2. 40 Hz

3. 50 Hz

Częstotliwość prądu, w którym czas impulsu wynosi 2 ms, a czas przerwy pomiędzy impulsami 8 ms wynosi:

1. 10 Hz

2. 50 Hz

3. 100 Hz

Częstotliwość prądu, w którym czas impulsu wynosi 10 ms, a czas przerwy pomiędzy impulsami 30 ms wynosi:

1. 20 Hz

2. 25 Hz

3. 30 Hz

Najsilniejszy odczyn elektrochemiczny wystąpi wskutek działania:

1. impulsów sinusoidalnych o czasie trwania 20 ms

2. impulsów sinusoidalnych o czasie trwania 1 ms

3. impulsów prostokątnych o czasie trwania 100 μs

W celu równomiernego oddziaływania prądu w okolicy stawu skokowego należy zastosować:

1. prąd jednokierunkowy

2. prąd dwukierunkowy asymetryczny

3. prąd dwukierunkowy symetryczny

W przypadku niewielkiego i dobrze zlokalizowanego miejsca chorobowego ale gdy występuje silna bolesność należy:

1. w miejscu bolesnym przyłożyć anodę i stosować prąd monofazowy

2. w miejscu bolesnym przyłożyć katodę i stosować prąd przemienny

3. w miejscu bolesnym przyłożyć biegun o silniejszej polaryzacji ujemnej i stosować prąd przemienny asymetryczny

Pobudzenie tkanki nerwowej przy najniższej dawce prądu wystąpi podczas stosowania:

1. impulsów sinusoidalnych

2. impulsów szpiczastych

3. impulsów prostokątnych

W celu uzyskania głębokich efektów przekrwiennych najlepiej zastosować:

1. prąd sinusoidalny o częstotliwości 50 Hz

2. prąd o częstotliwości 5000 Hz zmodulowany amplitudowo do modułów o częstotliwości 20-50 Hz

3. prąd prostokątny o częstotliwości 20 - 50 Hz

Częstotliwość prądu o następujących parametrach: czas impulsu = 2 ms, czas przerwy = 8 ms wynosi:

1. 4 Hz

2. 10 Hz

3. 100 Hz

W przypadku dobrze zlokalizowanego miejsca bólowego, obejmującego niewielki obszar i gdy nasilenie bólu nie przekracza 6 stopni w skali od 0 do 10 należy zastosować:

1. prąd jednokierunkowy

2. prąd dwukierunkowy symetryczny

3. prąd dwukierunkowy asymetryczny

Wykorzystując prądy małej częstotliwości najgłębsze wnikanie prądu do tkanek uzyska się stosując:

1. podwójny impuls wysokonapięciowy o czasie trwania 100 μs

2. impuls prostokątny o czasie trwania 100 μs

3. impuls sinusoidalny o czasie trwania 10 ms

Chcąc uzyskać efekty przekrwienne w tkankach należy zastosować częstotliwość prądu w zakresie:

1. 80 - 110 Hz

2. 20 - 50 Hz

3. 1 - 5 Hz

Chcąc uzyskać skurcze tężcowe mięśni o dużej zawartości włókien szybkokurczliwych należy dobrać częstotliwość prądu w zakresie:

1. 50 - 100 Hz

2. 30 - 50 Hz

3. 1 - 30 Hz

Wykonując zabieg elektrostymulacji w przewlekłych stanach zapalnych, którego celem jest działanie przekrwienne i przeciwbólowe należy częstotliwość prądu dobrać w zakresie:

1. 1 - 10 Hz

2. 1 - 50 Hz

3. 50 - 100 Hz

Najsilniejszy odczyn elektrochemiczny i równocześnie najsilniejsze odczucie prądu wystąpi podczas stosowania:

1. impulsów prostokątnych o czasie trwania 200 μs

2. impulsów szpiczastych o czasie trwania 1 ms

3. impulsów trapezowych o czasie trwania 10 ms

W przypadku gdy okres prądu wynosi 20 ms jego częstotliwość równa się:

1. 200 Hz

2. 50 Hz

3. 20 Hz

Spośród wymienionych największe ryzyko elektrochemicznego uszkodzenia tkanek wystąpi podczas stosowania:

1. impulsów prostokątnych o czasie trwania 20 ms

2. impulsów trójkątnych o czasie trwania 20 ms

3. impulsów podwójnych szpiczastych o czasie trwania 10 ms

Gdy istnieje ryzyko oderwania się elektrody z powierzchni skóry należy zabieg wykonywać:

1. dawkując stałe napięcie (opór maleje wraz ze wzrastającym natężeniem)

2. dawkując stałe napięcie (natężenie maleje wraz ze wzrastającym oporem)

3. dawkując stałe natężenie (napięcie maleje wraz ze wzrastającym oporem)

2

---