Oznaczenia:

Barwy wody

pH

przewodnictwo H2O

kwasowość H20

zapach

Barwa wody - przyrząd spektrofotometr

Analiza ilościowa posługuje się metodami instrumentalnymi i chemicznymi

Metody instrumentalne (np. spektrofotometria) opierają się na zależności mierzonych wielkości fizykochemicznych od stężenia oznaczonego składnika.

Chemiczne metody analizy oparte są na reakcjach chemicznych i dzielą się na metody analizy wagowej i objętościowej.

Analiza wagowa polega na wyodrębnieniu badanego składnika w postaci trudno rozpuszczalnego osadu o ściśle określonym składzie i zważeniu tego osadu oraz wyliczeniu zawartości danego składnika w tym osadzie.

Analiza objętościowa (miareczkowa) polega na dokładnym odmierzeniu objętości roztworu odczynnika o znanym stężeniu, który reaguje w stosunku stechiometrycznym z subst. Oznaczaną. Zawartość oznaczonej substancji wylicza się na podstawie zmierzonej objętości roztworu odczynnika i jego stężenia. W analizie objętościowej wykorzystuje się reakcje zobojętniania (alkacymetria), reakcji utleniania i redukcji (redykosometria), reakcja kompleksowania (kompleksometria) i wytrącania osadów trudno rozpuszczalnych.

Barwa wody zależy od związków jakie są w niej rozpuszczonej i rozróżniamy barwę rzeczywistą oznaczoną z próby przesączonej oraz barwę pozorną pochodzącą od barwnej zawiesiny

Woda pitna < 15 mgPt/dm3

Barwę wody oznaczamy za pomocą spektrofotometru

Działanie spektrofotometru opiera się na selektywnej absorpcji promieniowania świetlnego przez barwy roztworu badanej substancji.

1 etap to otrzymanie barwnego połączenia oznaczonego składnika z dodanym odczynnikiem.

2 etap to pomiar absorpcji światła przez roztwór tego związku

Wielkość absorb Abs

Mętność wody - wywołana przez cząsteczki gliny, piasku, drobne koloidy pochodzenia organicznego lub mineralnego oraz wytrącające się związki żelaza lub glinu

Za pomocą nefelometru sprawdzamy

Nefelometria wykorzystuje efekt tyndala (rozproszenie cząstek) i polega na pomiarze ilości światła rozproszonego przez mętny roztwór w kierunku prostopadły do kierunku padania światła.

Jednostka : NTU

Woda pitna < 1 NTU

pH oznaczamy metodą potencjometrycznej - polega na pomiarze siły elektromotorycznej ogniwa składającego się z elektrody zespolonej (szklana i kalomelowa i roztworu badanego czyli elektrolitu)

siła elektromotoryczna powstałego ogniwa po odp wzmocnieniu przenoszona jest na galwanometr wyskalowany w jednostkach pH

zapach :

  1. R - roślinny - zapach czystych wód

  2. G - gnilny - efekt beztlenowego rozkładu związków organicznych

  3. S - specyficzny - dostaje są do wód siarkowodoru ze ściekami przemysłowymi (amoniak, kwas octowy, fenolu)

Skala zapachu

0 - nic

1 i 2 - słabo

3 i 4 - dobrze

5 - bardzo dobrze

Zasadowość wody jest to zdolność wody do zobojętnienia mocnych kwasów mineralnych wobec umownych wskaźników. Właściwość tę nadają wodzie wodorowęglany, węglany, wodorotlenki, fosforany, borany, krzemiany

Rozróżniamy: zasadowość F (oznaczana wobec wskaźnika fenoloftaleiny) występuje w wodach przy pH >8,3

Zasadowość M (oznaczana wobec wskaźnika metylo oranżu) występuje w wodach o pH >4.6

Kwasowość ogólna wody - zdolność wody do zobojętnienia silnych zasad mineralnych wobec umownych wskaźników. Kwasowość wód wywołana jest głównie obecnością wolnego CO2 oraz produktami hydrolizy soli żelaza i glinu lub obecnością słabych kwasów humusowych.

Sucha pozostałość ogólna jest to pozostałość po odparowaniu wody w 105 C.

CO2 w wodach powierzchniowych pojawia się z atmosfery bądź z procesów mineralizacji ciał organicznych a w wodach głębinowych z procesów geochemicznych.

Ogólny CO2 dzieli się na : wolny CO2 -> agresywny i przynależny; związany -> związany CO32- i powiązany HCO3

CO2 przynależny to ten który jest konieczny do utrzymania równowagi węglanowo wapniowej. Część wolnego CO2 ponadprzynależny nazywamy CO2 agresywnym wobec betonu i stali.

Chlorki

Oznaczamy metodą Mohra. Chlorki zawarte w wodzie mogą pochodzić z gleby, z pokładów soli, ze ścieków.

Słony smak nadaje wodzie tylko chlorek sodu

Wysokie stężenie chlorków wpływa niekorzystnie na rośliny i przyczynia się do korozyjności wody.

Norma chlorków dla wody pitnej 250mgCl/dm3

Dla suchej pozostałości norma dla wody pitnej 500mg/dm3

Przewodnictwo właściwe

Wyznaczanie sprowadza się do pomiaru oporu właściwego słupa cieczy zawartego między elektrodami konduktometru. Przewodnictwo właściwe jest równe odwrotności tego oporu. Im więcej nośników elektronów (jonów) w roztworze, tym opór mniejszy, a przewodnictwo wyższe.

Twardość ogólna

Właściwość tę nadają naturalnie wodzie jony wapnia, magnezu, żelaza, manganu glinu, cynku i innych metali ciężkich

Jednostki mgCaO/dm3, mgCaCO3 / dm3

Rozróżniamy :

Twardość wapniową - wywołują ją związki wapnia np. wodorowęglany, węglany, siarczany, chlorki, wodorotlenki itd.

Twardość magnezowa - wywołują ją związki magnezu

Twardość wapniowa + twardość magnezowa = twardość ogólna

Rozróżniamy:

twardość węglanową wywołują ją wodorowęglany, węglany, wodorotlenki wapnia i magnezu

Ca(HCO3) CaCO3 Ca(OH)2

Mg(HCO3)2 MgCO3 Mg(CH)2

Twardość niewęglanowa - wywołują ją inne ( niż węglanową związki wapnia i magnezu) np. azotany, fosforany