Temat: Intensywność i efektywność lekcji WF. Formy prowadzenia zajęć sprzyjające intensyfikacji lekcji.

O efektywnej lekcji WF decydują rezultaty uzyskane w zakresie:

• sprawności fizycznej

• umiejętności ruchowej

• postaw

• nawyków

Efektywność lekcji to racjonalne, skuteczne wykorzystanie czasu przeznaczonego na wychowanie i nauczanie.

Intensywność to wykorzystanie do maksimum czasu przeznaczonego na ruch w czasie lekcji.

Mierniki intensywności lekcji:

• mierzyć tętno - analiza czasu wraz z mierzeniem fizjologicznych parametrów, czyli obciążenia poszczególnych układów (krążenia, oddychania), pomiar wykonujemy po wysiłku, po lekcji

• analiza czasu z określeniem stopnia trudności poszczególnych ćwiczeń (ćwiczenia łatwe, trudne, bardzo trudne) oraz zsumowanie tych czasów

• analiza ilości ćwiczeń lub powtórzeń w jednostce czasu, np. 17 ćw. : 45' = 0,38 (0,38 to efektywność lekcji)

• analiza czasu efektywnego ćwiczenia

Sposoby zwiększania intensywności lekcji:

• eliminować martwe punkty lekcji

• w zabawach stosować podwojenie ról

• zmniejszać ilość dzieci stanowiących tło

• w grach sportowych stosować „małe gry”

• organizować zastępy - liczebność dostosowywać do rodzaju przyrządu

• wykorzystywać przyrządy do ćwiczeń nietypowych z możliwością ćwiczenia 2-3 ćwiczących

• korzystać z dużej liczby przyborów

• zwiększać odległości w zabawach, grach, utrudniać ćwiczenia

• wiązać ćwiczenia w układy

• przygotować miejsce do ćwiczeń przed lekcją

• wykorzystywać niećwiczących

• maksymalnie wykorzystywać urządzenia

Formy prowadzenia zajęć:

• forma frontalna - stosujemy ją, kiedy dysponujemy odpowiednią ilością sprzętu sportowego, miejscem do ćwiczeń ruchowych, w pracy w grupach o mniej więcej równej sprawności fizycznej. Polega na równoczesnym wykonywaniu ćwiczeń przez całą grupę. Najczęściej stosowana w grach zespołowych.

• forma pracy w zespołach z zadaniem dodatkowym - zadania dodatkowe należy wprowadzać tam, gdzie jest oczekiwanie, wprowadzać je w zastępach, gdy zachodzi oczekiwanie, zatrudniać inne zespoły mięśniowe niż te, które są obciążone w zadaniu głównym. Zadaniem ćwiczeń dodatkowych jest raczej rozwijanie cech motorycznych niż kształcenie umiejętności. Zadanie dodatkowe nie może trwać dłużej niż zadanie główne, do jednego zadania głównego wprowadzać nie więcej niż 1-3 zadania dodatkowe, struktura ruchowa być inna niż w zadaniu głównym.

• tory przeszkód - charakteryzuje się szeregiem następujących po sobie ćwiczeń bez przerwy wypoczynkowej. Ćwiczenia dodatkowe muszą być znane. Rodzaje torów przeszkód:

• naturalne

• sztuczne

• zamknięte

• otwarte

• pojedyncze

• równoległe

Charakterystyka:

• optymalna długość ok. 10-20 metrów umożliwiająca zachowanie kontaktu wzrokowo-słuchowego (N-U)

• czas ćwiczenia to 3-5 minut

• liczba ćwiczących nie powinna być większa niż podwojona ilość przeszkód (na 1 przeszkodę przypada 2 uczniów)

• nauczyciel powinien:

• zapoznać uczniów z przeszkodami

• zadbać o bezpieczeństwo

• w doborze ćwiczeń uwzględniać zasadę zmienności pracy mięśniowej

• ćwiczenia trudniejsze przeplatać łatwymi

• obwody ćwiczebne - charakteryzują się zmiennością pracy mięśniowej, stosujemy w celu doskonalenia poznanych już elementów. Na każdym stanowisku są do wykonania odrębne zadania. Obciążenia na stacjach normowane czasem wykonania lub ilością powtórzeń. Między ćwiczeniami konieczny jest odpoczynek i odprężenie. Dobór ćwiczeń powinien być dobrany tak, aby wszechstronnie kształtował rozwój organizmu:

• podstawową zasadą obwodu ćwiczebnego jest zasada optymalizacji obciążeń oraz stopniowo, progresywnego zwiększania obciążeń, od minimalnego do optymalnego

• progresja obciążeniowa, np. przy kształtowaniu siły wynosi 60-90% obciążenia maksymalnego

• optymalna ilość powtórzeń w serii wykonywanych na jednym stanowisku wynosi przy ćwiczeniu siły 3-8 razy. Zwiększenia ilości powtórzeń do 10 i więcej spowoduje zmainę charakteru ćwiczeń na wytrzymałóściowe

Zwiększanie intensywności i stopniowanie trudności w obwodach ćwiczebnych:

• zwiększanie liczby powtórzeń ćwiczenia

• skrócenie przerw między ćwiczeniami na poszczególnych stacjach

• zwiększanie obwodu poprzez rozciągnięcie lub dodawanie ćwiczeń w obwodzie ćwiczebnym celem zwiększenia wytrzymałości

• nasilenie i utrudnienie przez dodatkowe obciążenie ciężarami

• zwiększenie intensywności pojedynczych ćwiczeń

Dozowanie obciążeń można uzyskać poprzez:

• przemieszczanie środka ciężkości ciała (ćwiczyć w podporze na podłożu)

• podniesienie poprzeczki lub przyrządu przy skokach

• zwiększenie odległości przy rzutach, biegach, wstępowaniach

• dodanie podskoków przy odpowiednich ćwiczeniach

• stosowanie równi pochyłej

• małe obwody ćwiczebne - składa się z 3-4 czynności ruchowych uszeregowanych od ćwiczenia prostego do coraz trudniejszego. To metoda kształtowania aktywności ruchowej polegająca na tym, że we fragmentach lekcji najczęściej w części głównej podzielenie na grupy uczniowie wykonują ćwiczenia na 3-4 stanowiskach. Przechodzenie do poszczególnych ogniw może odbywać się na komendę nauczyciela lub w dowolny sposób. Na poszczególnych małych obwodach uczniowie wykonują zadania wg ustalonego przez nauczyciela programu napisanego i umieszczonego na każdym stanowisku.