19.03.2007r.
I rok chemii	Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy za pomocą wiskozymetru Stockes'a.

1. Lepkość jest wynikiem sił tarcia wewnętrznego pomiędzy cząsteczkami cieczy. Siły takie powstają przy ruchu jednej warstwy cieczy wzdłuż drugiej. Jest to wynikiem zazębiania za pomocą cząsteczek, które przechodzą z jednej warstwy do drugiej przez powierzchnie dzielące. Wskutek tego wzajemnego przenikania powstają siły, które działają w kierunku wyrównania różnych prędkości przepływu warstw.

Lepkość cieczy jest zależna od rodzaju cieczy i jej temperatury. Wraz z podwyższeniem temperatury lepkość cieczy silnie maleje.

Ciecze lepkie to mało ruchliwe płyny o dużym tarciu wewnętrznym jak np. oliwa lub gliceryna.

Ciecze nie lepkie to płyny ruchliwe o małym tarciu wewnętrznym np. eter, alkohol etylowy itp.

Opór lepkości cieczy czy też gazów występuje zarówno przy ruchu cieczy względem nieruchomych przedmiotów, jak i podczas ruchu tych przedmiotów w nieruchomej cieczy.

Na kulkę poruszającą się w ośrodku lepkim (gliceryna) działają trzy siły:

• siła ciężkości P = mg skierowana pionowo w dół, gdzie m jest masą kulki, g - przyspieszeniem ziemskim.

• siła wyporu F_w = V
  g, gdzie V jest objętością kulki,
  - gęstością cieczy.

• siła lepkości F_s = 6
  rv
  ( dla kulki o promieniu r), gdzie v jest prędkością ruchu kulki, a
  - współczynnikiem lepkości.

gdzie: r - średni promień kulki, R - promień cylindra, k = 2,4 i jest stałe.

v =
v - prędkość, s - droga, t - czas

v_śr = 0,13

0,24
1,29
10­­­­^-2