OBJAWY, BADANIE KLINICZNE I METODY DIAGNOSTYCZNE CHORÓB UKŁADU NERWOWEGO
NEUROLOGIA KLINICZNA - dział medycyny diagnozującej i leczącej choroby OUN
choroba Parkinsona - drżenie, sztywność, spowolnienie, zanik neuronów w układzie nigrostriatalnym
w wyniku zaniku brakuje dopaminy
leczenie polega na oddziaływaniu na układ dopaminergiczny
nie może być podana dopamina (nie przechodzi przez BBB), ale podać można L - DOPA
czasami stosuje się antagonistów receptorów dopaminergicznych
NEUROLOGIA - wiedza o budowie i czynności układu nerwowego w fizjologii i patologii
choroba tików - zaburzenia osobowości, niepokój, ruchy tikowe, różne wokalizacje - chorzy wydają okrzyki, mają przymus używania brzydkich słów, przymusowe zachowania, przymusowe przeklinania, wiele niepotrzebnych obsesyjnych ruchów
afazja - niemożność mówienia
drżenie spoczynkowe, pozycje
drżenie zamiarowe - gdy nie można trafić w określone miejsca
choroba Wilsona: zaburzenie gospodarki Cu, brak drżenia zamiarowego, jest drżenie spoczynkowe i pozycyjne, drżenie ma bardzo wysoką amplitudę - „machanie skrzydłami”, można wykonać ruch; brak właściwej metabolizacji białka ceruloplazminy, marskość, niewydolność wątroby
dystonia: zaburzenie, które sprowadza się do złego i nieskoordynowanego napinania różnych grup mięśni (napinają się np. jednocześnie agoniści i antagoniści); choroba ośrodkowa; uszkodzenie jąder podkorowych; pacjent może mieć kręcz karku (profil), mogą wystąpić także zgięcia połowicze (nogi, ręki) - wzrost napięcia typu dystonicznego
na zewnątrz wyraża się drżeniem, które może być bardzo łagodne
zaburzenia chodu: zaburzenia chodu i ruchów mimowolnych występujących w chorobie Parkinsona; po kilku latach po zażywaniu L - DOPY pojawiają się dyskinezy (różne ruchy mimowolne np. pląsawica); czasem pląsawica przekształca się w patetozę (wolne ruchy skręcające); L - DOPĄ nie poprawimy skręcania i obracania się u pacjenta; zaburzenia pochylania do przodu - wręcz pacjent musi drobić (drobny chód), bo nie kontroluje swojego środka ciężkości (w ch. Parkinsona)
propulsja - tendencja do padania do przodu
dystonia/ kręcz karku:
podanie toksyny botulinowej trochę poprawia stan pacjenta, ale nie do końca; toksyna botulinowa jest stosowana w leczeniu dystonii
zaawansowany etap choroby Parkinsona:
drżenie rąk
skrajne nasilenie propulsji
maskowata twarz
kiepska ruchomość
zgięciowe ustawienie rąk w stawie łokciowym i nadgarstkowym
zespół móżdżkowy:
chód na szerokiej podstawie (szeroko rozstawione nogi)
synergia tułowia (?)
zaburzenie równowagi - pacjent nie jest w stanie iść po linii prostej
drżenie
najczęściej na neurologii spotyka się udary mózgu → 150 - 170/100 000/rok
udar to zespół objawów związany z chorobą naczyniową (zmiany miażdżycowe, sercowo - zatorowe pochodzenie udaru); występuje nagle
średnio ok. 70 rok życia; mózg jest lepiej zabezpieczony przed zawałem niż serce (udar często około 10 lat po zawale serca)
ch. Parkinsona 50/100 000
dystonia kilkanaście/100 000
ch. Wilsona 1/100 000
ROZPOZNAWANIE W NEUROLOGII:
OBJAW
ZESPÓŁ 3 poziomy
CHOROBA
CHOROBY UKŁADU NERWOWEGO - OBJAWY:
ruchome:
osłabienie siły (niedowład)
męczliwość
zanik lub przerost mięśni
ruchy mimowolne
czuciowe:
parestezje
przeczulica (np. allodynia - bodziec niebólowy jest boleśnie odczuwany)
niedoczulica
autonomiczne:
suchość skóry
nadmierne pocenie
tachykardia
wzrost lub spadek RR
biegunka
psychiczne:
przytomności / świadomości
wyższe czynności nerwowe (mowa, praksja, gnozja)
emocjonalne (lęk, depresja)
poznawcze (pamięć, orientacja, krytycyzm myślenie itp.)
parestezje - drętwienia, mrowienia, pacjent ma inne odczucia niż fizjologiczne
przytomność - reakcja na bodźce z otoczenia; zależy od układu siatkowatego
świadomość - możliwość rozpoznawania siebie i swojej sytuacji w otoczeniu
afazja - zaburzenia mowy czuciowej (pacjent nie rozumie co się do niego mówi)
zakręt czołowy dolny - ośr. Broca → ośrodek ruchomy mowy - pacjent nie może mówić
praksja - zdolność do wykonywania różnych, złożonych czynności
dyspraksja - pacjent nie wie jak ma to zrobić
apraksja - występuje często przy otępieniu
gnozja - identyfikacja w zakresie funkcji czuciowych, np. umiejętność stwierdzenia jaką monetę mamy w ręce nie patrząc na nią, np. gdy ktoś pisze nam literę na plecach, wiemy jaka to litera
rozpoznawanie twarzy - często spada u pacjentów z otępieniem
lęk dezorganizuje funkcję ośrodkowego układu nerwowego
zaburzenia nerwowe z somatyzacją
różne wizje
depresja jako choroba - leki antydepresyjne → spadek wychwytu presynaptycznego NA, serotoniny; depresja poprzedza często ch. Alzheimera, Parkinsona
do szeroko pojętych funkcji poznawczych należą też wyższe czynności nerwowe;
PAMIĘĆ - nie da się jej zogniskować w jednym miejscu
proceduralna → np. umiejętność jazdy na rowerze; długozachowalna
epizodyczna → pamięć świeża i odległa; o wydarzeniach, np. co było przed 1h co było wczoraj na obiedzie
* częste są zaburzenia pamięci epizodycznej z zachowaną pamięcią proceduralną
OBJAW - def. odbiegający od normy element zachowania chorego lub wynik jego badania przydatny w rozpoznaniu choroby lub w diagnostyce różnicowej
*objawem jest tylko to, co jest przydatne do rozpoznania choroby
CT po udarze mózgu:
czas 3 - 6h
objaw zatarcia tasiemki wyspy
hypodensja jj. podstawy
zatarcie rowków
zwężenie komór
objaw hyperdensyjnej tętnicy
ZESPÓŁ - def. nieprzypadkowy zbiór objawów typowy dla uszkodzenia (dysfunkcji) określonej części lub miejsca układu nerwowego.
kilka objawów → zespół
zespół móżdżkowy
dysmetria (trafia nie do nosa, a do ucha)
drżenie zamiarowe
oczopląs
zespół Hornera
zwężenie źrenicy - MIOSIS
opadanie powieki - PTOSIS
zapadnięcie gałki ocznej - ENDOPHTALMUS
POZIOMY USZKODZENIA:
kora
jj. podkorowe
móżdżek
pień mózgu
rdzeń kręgowy
korzenie neuronów
sploty neuronów
nerw obwodowy
połączenie nerwowo - mięśniowe
mięśnie
choroba Parkinsona - układy neuroprzekaźnikowe
→ układ dopaminergiczny → układ cholinergiczny
DA
Ach
leczenie → leki cholinergiczne, układ gabaergiczny
→ leczenie antagonistą receptora NMDA