Prawo Coulomba głosi, że siła wzajemnego oddziaływania dwóch punktowych ładunków elektrycznych jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między ich środkami. Jest to podstawowe prawo elektrostatyki. Prawo to można przedstawić za pomocą wzoru:
F - siła wzajemnego oddziaływania dwóch punktowych ładunków elektrycznych,
q1 , q2 - punktowe ładunki elektryczne
r - odległość między ładunkami
k - współczynnik proporcjonalności
Z prawa tego wynika między innymi, że:
Im większy ładunek będą posiadały
przedmioty, tym między nimi będzie
większa siła; także im większa odległość
będzie między przedmiotami, tym mniejsza
siła będzie między nimi
Doprowadzenie napięcia do okładzin kondensatora powoduje zgromadzenie się na nich ładunku elektrycznego. Jeżeli kondensator jako całość nie jest naelektryzowany, to cały ładunek zgromadzony na jego okładkach jest jednakowy, ale przeciwnego znaku. Kondensator charakteryzuje pojemność określająca zdolność kondensatora do gromadzenia ładunku:
C - pojemność, w faradach
Q - ładunek zgromadzony na jednej okładce, w kulombach
U - napięcie elektryczne między okładkami, w woltach.
Indukcja elektromagnetyczna - zjawisko powstawania siły elektromotorycznej w przewodniku pod wpływem zmiennego pola magnetycznego lub ruchu przewodnika w polu magnetycznym
Zjawisko indukcji opisuje prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya:
Siła elektromagnetyczna powstaje w wyniku zmiany pola magnetycznego.
SEM można też zdefiniować jako pracę potrzebną do przesunięcia ładunku jednostkowego od bieguna ujemnego do dodatniego
W - praca
q - ładunek jednostkowy
Samoindukcja występuje, gdy siła elektromotoryczna wytwarzana jest w tym samym obwodzie, w którym płynie prąd powodujący indukcję, powstająca siła elektromotoryczna przeciwstawia się zmianom natężenia prądu elektrycznego
t - czas w sekundach
Siła elektromotoryczna w obwodzie z prądem
jest równa stosunkowi mocy elektrycznej
wydzielanej w obwodzie do natężenia prądu.
gdzie:
P - moc wydzielona w obwodzie;
I - natężenie prądu;
I p. Kirchhoffa
Suma natężeń prądów dopływających do węzła jest równa sumie natężeń prądów wypływających z tego węzła.
II p. Kirchhoffa
Suma wartości chwilowych sił elektromotorycznych występujących w obwodzie zamkniętym równa jest sumie wartości chwilowych napięć elektrycznych na elementach pasywnych tego obwodu
Histereza - zjawisko zależności
aktualnego
stanu układu od stanów w poprzedzających
chwilach. Inaczej - opóźnienie w
reakcji na czynnik
zewnętrzny. Zjawisko odkrył i nazwał
James Alfred Ewing w roku 1890.
Najbardziej znane
przypadki histerezy występują w
materiałach magnetycznych,
głównie w ferromagnetycznych,
gdzie namagnesowanie następuje
dopiero po pewnym
wzroście zewnętrznego pola
magnetycznego.
Histereza występuje także w układach
mechanicznych
(materiały elastyczne) oraz w procesie
adsorpcji.Na wykresie dwóch zależnych
od siebie wielkości,
zjawisko histerezy ukazuje się
najczęściej jako pętla.
W przypadku braku histerezy wykres
jest topologicznie
równoważny pojedynczej krzywej
(ewentualnie prostej
dla materiałów liniowych).
Histerezę dzielimy na dwie grupy:
Magnetyczną -Rodzina pętli
histerezy B=f(H) dla
orientowanej
blachy elektrotechnicznej
Sprężystą- wykres w kształcie
Pętli zależności odkształcenia ciała stałego
od naprężenia
Reguła lewej dłoni określa kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej działającej na umieszczony w równomiernym polu magnetycznym. Jeżeli wyprostowana lewa dłoń ułożymy tak że linie pola magnetycznego będą w nią wchodziły a wyprostowane cztery palce ułożone wzdłuż przewodu wskazują zwrot prądu płynącego w przewodniku, to kciuk ustawiony prostopadle w stosunku do wyprostowanych czterech palców wskaże kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej działającej na przewód.
Prawo Ohma-natezenie prądu stałego I płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia elektrycznego U występującego miedzy końcami przewodnika, a odwrotnie proporcjonalna do rezystancji I=U/R
Wyszukiwarka