KINEZYTERAPIA
Literatura:
Zembaty,Kinezyterapia,Kasper-Kraków
Rasławski,Kolimowski, Badania czynnościowe w kinezyterapii, Wrocław
Stawow, Testy kliniczne w badaniach stawów, kości i mięsni
Dega, Ortopedia i rehabilitacja
Temat: Ocena zewnetrzna postawy ciała.
POSTAWA CIAŁA- indywidualne ukształtowanie ciała i położenie poszczególnych odcinków ciała i kończyn w pozycji stojącej.P.C. charakteryzuje się zmiennością. Trzonem prawidłowej postawy ciała jest kręgosłup połączony z miednicą, od ułożenia miednicy zależy prawidłowe ułożenie kręgosłupa.
Cechy prawidłowej postawy ciała:
głowa ustawiona prosto nad obręczą barkową; obręcz barkowa nad obręczą miedniczną; obręcz miedniczna nad czworobokiem podparcia,
kręgosłup w płaszczyźnie strzałkowej- wygięty, w płaszczyźnie czołowej prosty; łopatki nie wystają poza linię pośladków;
klatka piersiowa dobrze wysklepiona; przednia ściana klatki piersiowej powinna być najbardziej wysuniętą częścią ciała;
brzuch lekko wciągnięty lub płaski;
miednica ustawiona w przodopochyleniu i musi być dobrze podparta przez głowy kości udowych;
nogi równe i proste;
stopy prawidłowo wysklepione
W kończynie dolnej znajdują się 4 kąty:
Kąt szyjkowo-udowy- szyjka i trzon kości udowej, 120-130*, gdy jest mniejszy występuje koślawość kolan i biodro szpotawe, zwiększony powoduje szpotawość kolan i biodro koślawe;
Kąt fizjologicznej koślawości kolan 8-10* patologie zwiększają ten kąt, u dzieci do 5 roku życia występuje naturalnie kąt nieco większy nie należy się tym przejmować
Kąt infleksji utworzonej przez osie I kości śródstopia i kość piętową 118*, mniejsz stopa wydrążona wysokie podbicie, większy stopa płaska,niskie podbicie;
Kąt antytorsji- przodoskręcenia głowy i szyjki k. udowej 12* gdyby go nie było udo byłoby wysunięte do przodu
BADANIE PACJENTA WYKONUJEMY Z PRZODU,TYŁU I Z BOKU:
TYŁ:
Pion przykładamy do guzowatości zewnętrznej k. potylicznej lub do C7 i spuszczamy, powinien się pokrywać z:
Wszystkimi wyrostkami kolczystymi kręgów
Szparą międzypośladkową
Znajdować się w równej odległości od kłykci przyśrodkowych k. udowej i kostek przyśrodkowych piszczeli
Ustawieniem kolan
Odległością od kąta górnego i dolnego łopatek od kręgosłupa, a takrze kąty dolne łopatek powinny się znajdować na tej samej wysokości
Układ linii poziomych:
- górne krawędzie małżowin usznych
- linia barkowa-wyrostki barkowe
- linia dolnych kątów łopatek
- linia trójkątów talii
- linia szczytu talerzy biodrowych
- linia międzykrętarzowa kości udowych
- linia pośladkowa- fałdy pośladków
- linia podkolanowa
- linia kostek
Uzupełnieniem badania z tyłu jest badanie w skłonie w celu wykrycia róznic prawej i lewej strony tułowia;
WYKONUJEMT TEST BERTRANDA:
- Dłonie złączone przed sobą
- badany wykonuje skłon w przód i kieruje palce rąk między stopy
- bardzo wolno wykonuje wyprost tułowia unosząc kolejno: odc. Lędźwiowy, piersiowy, szyję i głowę
Badanie pozwala na wcześniejsze wykrycie asymetrii zerber garbu żebrowego lub asymetrii mięśni w odcinku lędźwiowym tzw. Wałów mięśniowych.
PRZÓD
W warunkach prawidłowych pion pokrywa się z:
- guzowatością bródki
- wcięciem jarzmowym mostka
- wyrostkiem mieczykowatym mostka
- kresą białą
- pępkiem
- środkiem spojenia łonowego
- równą odległością między kłykciami przyśrodkowymi kości udowej
- równą odległością między kostkami wewnętrznymi
Wszystkie odchylenia do pionu mierzymy w cm.
Zwracamy uwagę na:
- asymetrię ustawienia głowy
- proporcje klatki piersiowej
- trójkąty talii
- ustawienie miednicy
- przebieg osi mechanicznych kończyn dolnych tzw. Linia Mikulicza- w warunkach prawidłowych biegnie ona od połowy więzadła pachwinowego, przez środek rzepki, stawu skokowego i rzutuje na drugi palec stopy
Układ linii poziomych:
- górne krawędzie małżowin usznych
- linia barkowa- wyrostki barkowe
- układ obojczyków
- szczyt talerzy biodrowych
- linia kolcy przednich górnych
- górne krawędzie rzepek
- kostki wewnętrzne
BOK:
Oceniamy pionowy układ ciała spuszczając po tylnej stronie ciała pion z guzowatości zawnętrznej k. potylicznej
- odległość szczytu obu lordoz od pionu w cm, płytsze niż 2,5 cm mamy plecy płaskie, oddalenie szczytu lordozy szyjnej więcej niż 3,5cm plecy okrągłe, lordozy lędźwiowej więcej niż 3,5 cm plecy wklęsłe, gdy odie lordozy oddalone o 3,5 cm plecy wklęsło-okrągłe.
Temat: Badanie linijne kończyn dolnych- oceny długości i obwodów.
Wykonujemy je w celu wykrycia zmian patologicznych, porównanie długości pozwala na wykrycie skrótów i w jakim stawie występują. Dokonujemy pomiaru na stojąco, ewentualnie leżąc na twardym, pamiętając, że wys. kończyn dolnych różni się nieco stojąc i leżąc bo siła nacisku spłaszcza stopę. Badamy zdrową kończynę.
KOŃCZYNA DOLNA
Dł. Względna- kolec biodrowy przedni górny >>> kostka przyśrodkowa
Dł. Bezwzględna- krętarz większy kości udowej >>> kostka boczna
Dł. Anatomiczna = absolutna- krętarz większy k. udowej >>> zew. krawędź stopy na wysokości kostki bocznej
UDO krętarz większy k. udowej >>> szpara stawu kolanowego po str. bocznej
PODUDZIE szpara stawu kolanowego po str. przyśrodkowej >>> kostka przyśrodkowa
DŁ. STOPY guz piętowy >>> koniec najdłuższego palca po stronie podeszwowej
SZEROKOŚĆ STOPY po stronie grzbietowej od przyśrodkowej części główki I k. śródstopia >>> boczna część główki V k. śródstopia
OBWODY KOŃCZYN DOLNYCH
POŚLADKOWY - P I - pomiar masy mięśni pośladkowych
-krótki- krętarz większy k. udowej >>> szpara pośladkowa
-długi- spojenie łonowe >>> szpara pośladkowa
UDOWY- U I - pomiar masy mięśni przywodzicieli, kulszowo-goleniowy, czworoboczny uda
- U II - masa głowy przyśrodkowej mięśnia czworobocznego
KOLANOWY objętość stawu kolanowego na wysokości szpar stawu kolanowego, rzepki
GOLENIOWY - G I- najgrubszy odcinek mięśnia trójgłowego łydki, odmierzamy odległość od stawu kolanowego i przenosimy na drugą kończynę
- G II- objętość stawu skokowo-goleniowego tuż nad kostkami
Równa dł. bezwzględna dolnych kk. I nierówna względna 90% zwichnięci stawu biodrowego, wzg. i bezwzg. różne urazy stawu kolanowego
KOŃCZYNA GÓRNA
Dł. Względna-wyrostek barkowy łopatki >>> wyrostek rylcowaty kości promieniowej
Dł. Bezwzględna- guzek większy kości ramiennej >>> wyrostek rylcowaty kości promieniowej
Dł. Anatomiczna = absolutna- guzek większy kości ramiennej >>> opuszek najdłuższego palca
RAMIĘ guzek większy kości ramiennej >>> wyrostek łokciowy kości łokciowej
PRZEDRAMIĘ wyrostek łokciowy kości łokciowej >>> wyrostek rylcowaty kości łokciowej
RĘKA środek łączący wyrostki rylcowate kości przedramienia >>> koniec opuszka najdłuższego palca (po str, grzbietowej)
OBWODY KOŃCZYN GÓRNYCH
RAMIENNY - R I-pomiar masy mięśnia naramiennego
-R I krótki- przednia krawędź dołu pachowego >>> brzeg przyśrodkowy łopatki
- R I długi- wcięcie szyjne rękojeści mostka >>> brzeg przyśrodkowy łopatki
- R II- pomiar mięśnia dwugłowego i trójgłowego ramienia, najgrubsze miejsce ramienia, odmierzamy odległość od stawu łokciowego i przenosimy na drugą kończynę
ŁOKCIOWY- Ł- objętość stawu łokciowego przez wyrostki łokciowe i nadkłykcie k. ramiennej
PRZEDRAMIENNY -P I-pomiar masy mm. zginaczy i prostowników w najgrubszym miejscu, odmierzamy odległość od stawu łokciowego i przenosimy na drugą kończynę
-P II- objętość stawu nadgarstkowo-promieniowego przez wyr. rylcowate