1. Silnik asynchroni indukcyjny: klatkowy (zwarty) - uzwojenie tworzą nieizolowane pręty z Cu, Al., mosiądzu, lub brązu, połączone pierścieniami, tworzące klatkę. Pierścieniowy - trójfazowe uzwojenie połączone w gwiazdę, którego wolne końce są połączone do trzech wzajemnie od siebie odizolowanych pierścieni umieszczonych na wspólnym wale. 2. Dane znamionowe silnika asynchronicznego - Pn (moc znamionowa - moc mechaniczna którą możemy obciążyć silnik na wale) In (prąd znamionowy, pobierany przez jedno uzwojenie z sieci, prąd przewodowy) Nn (obroty znamionowe, które posiada wirnik przy obciążeniu go mocą znamionową) cosφn (wsp. Mocy) ηn (sprawność znamionowa) fn (częstotliwość znamionowa) Un (nap znamionowe, przewodowe) S (poślizg) λ (przeciążalność) IR (prąd rozruchowy). 3. Sprawność silnika asynchronicznego ηN= Pn / (√3 Un In cosφn) 4. Własności pola mag wirującego - wytwarzane przez prąd płynący przez uzwojenie trójfazowe stojana silnika indukcyjnego. Liczba obrotów na sekundę wirującego pola magnetycznego liczbowo jest równa częstotliwości płynącego prądu f a jego prędkość obrotowa n=60*f obrotów/min. Patrzymy na wirnik od strony wystającej części wału (tam gdzie przyłączamy obciążenie). Jeżeli wirnik obraca się zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara, mówimy że silnik ma obroty prawe, jeżeli przeciwnie - lewe. 7. Charakterystyka mechaniczna silnika - zależność momentu w funkcji poślizgu lub w funkcji obrotów wirnika. M=f(S), M=f(nw). M=(28,6/n1)*U12*[(R2'+Rr2)/S] / [(R1+(R2'+Rr2)/S)+(x1+x2)2] gdzie x1, R1 - parametry wirnika; x2, R2 - parametry stojana. M Mn = C*Un2 Mn U=0,9 Un M'=C(0,9Un)2 0 M'=CU2 M'=0,81 Mn 8. Regulacja prędkości obrotowej - S=(ns-nw) / Ns ; nw=ns(1-s); nw=60f/P*(1-S). Występuje regulacja przez zmianę napięcia i przez zmianę częstotliwości (silnik zasilany z przetwornicy częstotliwości) Układ Dahlandera - uzwojenie podzielone na części i możemy przełączać na różne biegunniki (możliwe tylko w klatkowym); regulację przez zmianę poślizgu dokonujemy przez zmianę rezystancji w obwodzie wirnika (tylko w silniku pierścieniowym). |
9. Wady i zalety stosowania przy rozruchu gwiazda-trójkąt - jeżeli 4,5kW<Pn<12,5kW stosujemy przełącznik gwiazda-trójkąt. Uzwojenie stojana łączymy w gwiazdę a po osiągnięciu prędkości ustalonej przełączamy na trójkąt. Zmniejszamy prąd rozruchowy trzykrotnie (zaleta), zmniejszamy też trzykrotnie moment rozwijany przez silnik (wada). 10. Prąd rozruchowy silników asynchronicznych - IR-prąd rozruchowy, IR=(6..9)IN. Prąd który pobiera silnik po włączeniu do sieci; Wartość IR nie zależy od obciążenia, zależy od impedancji stojana; Obciążenie wpływa na czas trwania rozruchu. 12. Metody rozruchu silników asynchronicznych - Ogranicza się moc silników załączonych bezpośredni do sieci (Pw<=4,5kW). Gdy Pn jest większe stosujemy takie sposoby rozruchu, które zmniejszają prąd rozruchowy. Gdy 4,5kW<Pn<12,5kW stosujemy przełącznik gwiazda-trójkąt, autotransformator lub dodatkowe opory włączone w obwód stojana. Gdy Pn>12,5kW stosujemy silniki pierścieniowe lub klatkowe o zmienionej konstrukcji wirnika (tzw. wirniki dwuklatkowe lub głębokożłobione). 13. Tabliczka zaciskowa silnika - Uzwojenie trójf: (A-X, U-X, U1-U2 | B-Y, V-Y, V1-V2 | C-Z, W-Z, W1-W2) - ostatnia kolumna - klamra i napis „obowiązujące”. 14. Sposoby połączenia uzwojenia w tr i gw, sposób połaczenia wirnika - Silnik \ Sieć 127/220 220/380 380/660
127/220 gwiazda ---- ----
220/380 trójkąt gwiazda ----
380/660 ---- trójkąt gwiazda
Uzwojenie silnika obl zawsze na napięcie niższe. I stąd wybieramy układ poł.
15. Zmiana kierunku wirowania wirnika - zamieniamy miejscami 2 dowolne przewody spośród 3 (L1 L2 L3 | U1 V1 W1 | W2 U2 V2).
|
2. Opór magnetyczny - Rm (reluktancja), Rm = l / μ*s, gdzie l - długość, s - przekrój, μ - przenikalność magnetyczn ośrodka. 3. Własności magnetyczne ciał - μ0 (przenikalność magnetyczna próżni = 4∏*10-7 H/m) μr (przenikalność magnetyczna względna) Λ (1/Rm = μs/l - przewodność magnetyczna - permeancja). Θ (teta - siłą magnetomotoryczna = F = liczba zwojów * natężenie prądu) H (natężenie pola magnetycznego, nie zależy od ośrodka) B (indukc magnetyczna B= Ф/s [Wb/m2] = [T] (tesla). 4. Zachowanie się materiałów para, ferro, dia w polu magnetycznym:
5. Prawa: Ф = Θ / Rm Prawo Ohma (siła elektomagnetyczna = sile magnetomotory Θ natężenie = strumien magnetyczny Ф rezystancja = reluktancja Rm). I prawo Kirchoffa (prawo bilansu strumieni magnetycznych) - dla węzła obwodu magnetycznego suma algebraiczna strumieni magnetycznych jest równa 0. Suma strumieni wpływających = wypływającym. II prawo Kirchoffa (prawo bilansu napieć magnetycznych) - dla dowolnego oczka obwodu magnetycznego,suma algebraiczna napięć magnetycznych wszystkich odcinków oczka jest równa sumie algebraicznej sił magnetomotorycznych dziłających w tym oczku. 6. Straty mocy czynnej w materiale ferromag: Wykresy = 2 pętle histerezy: 1 - materiał ferromagnetyczny twardy (najmniejsze straty mocy czynnej - do budowy magnesów), 2 - materiał miękki (do budowy obwodów elektrycznych). ΔPFe = ΔPH + ΔPW, gdzie ΔPH (straty na histerezę - przemagnesowanie - zależą od rodz materiału, kwadratu indukcji elektromagnetycznej, częstotliwości) (straty na prądy wirowe). Straty te zależą od nap zasilającego, są to straty niezależne od obciążenia. 7. Przebieg B(H) - od góry (ferro, para, dia). 8. Materiały magnetyczne twarde i miękkie - twarde (do budowy magnesów trwałych, ciała wykazujące namagnesowanie spontaniczne, charakteryzujące się dużą wartością przenikalności magnetycznej) miękkie (do budowy obwodów elektrycznych w urządzeniach elektrycznych). |
|