SPOJRZENIE TURYSTY

• Turner i Ash:

- w pewnym sensie wrażliwość i zmysł turysty są równie stępione co w ich własnym kraju

- powierzchowny styl prezentacji turystom rodzimych kultur, np. Bali: „Balijska kultura i sztuka są pod wieloma względami tak oszałamiające, że nie poddają się łatwym uproszczeniom i masowej produkcji”

• Erik Cohen:

- uważa, że nie można mówić o turyście w ogóle, bo mamy do czynienia z wieloma typami turystów i wzorami doświadczenia turystycznego

- rozróżnienie na a) turystykę przeżyciową, b) eksperymentalną, c) egzystencjalną ( nie ma objaśnienia w tekście )

• MacCannell:

- natłok szybko zmieniających się obrazów, nieciągłości i zróżnicowanie doznań jednocześnie bombardujących świadomość,nieoczekiwane wrażenia - doświadczenie turystyczne

-TURYŚCI:

1. ucieleśniają poszukiwanie autentyczności

2.odmiana potrzeby sacrum

3. Turysta nowoczesnym pielgrzymem

4. Fascynuje ich szczególnie „prawdziwe” życie innych ( nawet harówka walijskiego górnika i praca w paryskich kanałach, może być atrakcją turystyczną => platformy i sale w fabryka przeznaczone na użytek turystów)

- spojrzenie turysty polega na wdzieraniu się w cudze życie

- wokół inscenizowanej autentyczności powstają obszary turystyczne

-”pseudowydarzenia” są wynikiem kreowania przez turystykę relacji społecznych

• KONCEPCJA AUTENTYCZNOŚCI:

- Philip Pearce i Gianna Moscard - należy rozgraniczać autentyczność lokalizacji od autentyczności osób będących przedmiotem spojrzenia turysty

- Malcolm Crick- w pewnym sensie każda kultura jest inscenizowana i nieautentyczna

• MacCannell:

-w przeciwieństwie do uczestnika pielgrzymki religijnej, turysta oddaje pokłon całej masie ośrodków i atrakcji

=> wypoczynek wyalienowany ( paradoksalnie odwrócenie sensu czasu wolnego, powrót do pracy, poprzez oglądanie ludzi w warunkach ich pracy )

- w niektórych przypadkach obiekt turystyczny służy jedynie jako znacznik czegoś, co kiedyś wydarzyło się w danym miejscu

- ! dany wytwór natury lub kultury staje się uświęconym obiektem rytuału turystycznego w efekcie procesu sakralizacji.

=> etapy: nazywanie, ujęcie w ramy i podniesienie, umieszczanie na ołtarzu, reprodukcja mechaniczna i reprodukcja społeczna ( wzorowanie na nim nowych obiektów turystycznych)

- wszystko co zwraca czyjąś uwagę jest potencjalną atrakcją turystyczną

• Victor Turner - analiza pielgrzymki:

1. Polega na towarzyskim i przestrzennym oderwaniu się od miejsca zamieszkania i tradycyjnych więzi społecznych

2. Doświadczenie graniczne, kiedy jednostka znajduje się w „antystrukturze” - tradycyjne relacje społeczne zostają wzięte w nawias, jednostka doświadcza silnej więzi ze wspólnotą i ma bezpośrednie poczucie uczestniczenia w czymś boskim i ponad naturalnym

3. Reintegracja, jednostka na powrót włącza się do swojej wyjściowej grupy społecznej, z reguły uzyskując wyższy status społeczny

- np. wyjazd na miesiąc miodowy nad wodospad Niagara to rodzaj pielgrzymki

• takie rozrywkowe,”ludyczne” zachowania służą przede wszystkim odnowie lub kompensacji, pozwalają turyście zregenerować się przed powrotem do codziennej rutyny życia i pracy ( turysta pochodzący z klasy średniej będzie chciał przez 1 dzień żyć jak wieśniak itd.)

• POSTTURYŚCI:

-pławią się w nieautentyczności doświadczenia

-z radością oddają się rozmaitym grom turystycznym

- wiedzą, że nic takiego jak autentyczne doświadczenie turystyczne nie istnieje, że jest tylko szereg gier lub scenariuszy

• Turystyka jest wynikiem biernego podziału na to co zwykłe/codzienne i niezwykłe/ niecodzienne. Kilka sposobów wytwarzania i utrzymywania tej różnicy między zwyczajnością, a niezwyczajnością:

1. Można oglądać wyjątkowe obiekty np.. Empire State Building - większość chce raz zobaczyć je na własne oczy,”miejsca kultu”

2.Można oglądać określone znaki, jak typowo angielska wioska, drapacz chmur itd. - turysta jako semiotyk, odczytuje z krajobrazu znaczenia istniejących poję“

3.można dostrzegać niezwyczajne aspekty obiektów, które kiedyś były zupełnie zwyczajne np. skała księżycowa

4.Można oglądać zwyczajne aspekty życia społecznego przeniesione w niecodzienny kontekst

5.Można wykonywać zwyczajne czynności w niezwykłym środowisku

• Colin Campbell:

- jego zdaniem kluczowymi cechami nowoczesnego konsumeryzmu są skryte marzycielstwo i antycypacja

-jednostki nie oczekują satysfakcji po produktach

- źródłem motywacji jest pragnienie przeżycia „naprawdę” scenariuszy, jakie kreuje wyobraźnia => wyobrażeniowy hedonizm ( współczesny konsumeryzm polega na wyobrażaniu przyjemności)

• KONSUMPCJA:

1. konsumpcja masowa- nabywanie dóbr wytworzonych w ramach produkcji masowej; wysokie i rosnące wydatki na dobra konsumenckie; dominuje producent a nie konsument; stosunkowo mały wybór

2. konsumpcja posfordystofska- zamiast produkcji dominuje konsumpcja; powstają nowe formy kredytowania, pozwalające na wzrost wydatków na konsumpcję; niemal wszystkie aspekty życia urynkowione; rozwój ruchów konsumenckich i polityzacja konsumpcji; nacisk na produkcję niemasową ( np. produkty „naturalne)