Test mięśnia nadgrzebieniowego Jobe'a (test pustej puszki)

Wykonanie: Test można wykonać u chorego stojącego lub siedzącego.

Ramię pacjenta, wyprostowane w stawie łokciowym, jest odwodzone do 90°, zginane do przodu do 30° oraz ustawiane w rotacji wewnętrznej. W czasie odwo­dzenia i zgięcia w płaszczyźnie poziomej badający wywiera skierowany od góry na­cisk na przedramiona.

Interpretacja: Test jest dodatni, jeżeli wywołuje mniej lub bardziej nasilony ból, a pacjent nie jest w stanie odwieść ramienia do 90° oraz utrzymać go wbrew naci­skowi (drop arm sign).

Przy rotacji wewnętrznej (kciuk skierowany w kierunku podłoża) oceniane są głównie części grzbietowe (mięsień nadgrzebieniowy), natomiast przy zewnętrz­nej - brzuszne części pierścienia rotatorów.

Dodatkowo można wykonać test polegający na utrzymywaniu kończyn na po­ziomie łopatek po ich odwiedzeniu do 90°, z wyprostowanymi stawami łokciowy­mi oraz dtoniami zwróconymi ku górze, tzn. w maksymalnej rotacji zewnętrznej.

Test ten jest podobny do opisanego przez Jobe'a, lecz ramiona zrotowane są w przeciwną stronę; jeżeli w czasie jego przeprowadzania pojawią się dolegliwo­ści bólowe i trudności w utrzymaniu pozycji, świadczy to o chorobie mięśnia pod-lopatkowego, głównie zaś jego części górnej.

Ponieważ za rotację wewnętrzną oprócz mięśnia podiopatkowego odpowie­dzialne są mięsień piersiowy większy i najszerszy grzbietu, to w przypadku gdy wy­stępują w nich zmiany chorobowe, test nie jest wystarczająco specyficzny.

---