Astma oskrzelowa

Definicja:

Astma oskrzelowa (łac. asthma bronchiale), synonim dychawica oskrzelowa, jest alergiczną chorobą układu oddechowego, charakteryzującą się dusznością napadową spowodowaną skurczem mięśniówki oskrzeli i obrzęku śluzówki z wykrztuszeniem lepkiej wydzieliny czemu towarzyszy często charakterystyczne furczenie i głośne świsty podczas napadów.

Etiologia i patogeneza:

Czynniki etiologiczne astmy oskrzelowej są różnorodne, a mechanizmy patogenetyczne złożone, głównych zależności od tego, jakie mechanizmy mają największe znaczenie. Do głównych zalicza się:

Ponadto na wystąpienie napadu duszności mają także wpływ czynniki genetyczne oraz bodźce nerwowo-psychiczne.

Obraz kliniczny:

Astmę oskrzelową cechują napady duszności, przeplatane okresami przerwy. Napad astmy następuje zwykle nagle, często w nocy.

Podstawowe objawy:

Podczas badania stwierdza się:

Postacie kliniczne:

Leczenie:

  1. Farmakoterapia:

  1. Kinezyterapia:

W czasie napadu astmy:

Uspokojenie pacjenta, polecenie przyjęcia pozycji sprzyjającej rozluźnienie mm (siad na krześle przodem do oparcia, oparcie na nim przedramion, głowa zwrócona do boku lub przyjęcie pozycji kolankowo-łokciowej, lub siadu na piętach ze skrzyżowanymi przedramionami spoczywającymi na siedzisku krzesła), skuteczny jest również masaż klatki piersiowej i obręczy kkg. Zaleca się także głośne wzdychanie, głośne wymawianie słów, wydech powinien odbywać się przez zaciśnięte usta (jak do gwizdania), należy unikać forsownego wydechu.

W czasie remisji ćwiczenia ogólnousprawniające i oddechowe:

  1. Psychoterapia.

  2. Leczenie uzdrowiskowe.

2