 | Pobierz cały dokument scenariusz.zajec.4a.scenariusze.dla.4.latkow.na.doc Rozmiar 43 KB |
Scenariusz zajęć . Dzieci czteroletnie
Blok tematyczny: Hula, psoci, hałasuje, to jesienny wiatr figluje
Temat dnia: Kto widział wiatr?
Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:
słucham i wiem, w którą stronę mam iść,
chętnie uczestniczę w zabawach badawczych,
uważnie słucham wiersza i rozumiem jego treść,
odpowiadam na pytania nauczyciela,
wiem, jak wywołać wiatr i poruszać nim lekkie przedmioty,
potrafię samodzielnie wykonać zabawkę,
słucham i wykonuję polecenia nauczyciela.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
„Gdzie ukrył się wiatr?” - zabawa ruchowa na orientację przestrzenną. Nauczyciel dzieli dzieci na zespoły. Potem zaprasza kolejno zespoły dzieci i podaje na przykład taką instrukcję:
- Proszę stanąć przede mną i na lewą rękę nałożyć frotkę. Odwrócić się do mnie plecami i patrzeć w tamtą stronę (gest).
- Pozostałe dzieci niech staną za mną. Patrzcie i nie przeszkadzajcie, bo odnalezienie wiatru jest bardzo trudne. Uwaga, kieruję krokami pierwszego zespołu:
- Proszę iść sześć kroków do przodu… i jeszcze dwa kroki.
- Teraz należy wyciągnąć prawą rękę w prawą stronę i przesunąć się o trzy kroki. Teraz trzeba do tyłu cztery kroki… Popatrzcie w prawo…
- Tam widzę stolik. Wydaje mi się, że to dobry trop. Szukajcie tam wiatru…
Dzieci odnajdują suszarkę. W podobny sposób nauczyciel podaje instrukcję drugiemu zespołowi. Dzieci gromadzą się wokół nauczyciela i pokazują, co znalazły
E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska, „Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli”, WSiP, Warszawa 1997; suszarka, wentylator, kartki papieru, tektura |
„Robimy wiatr” - zabawy badawcze. Nauczyciel prosi dzieci, by dobrały się parami i usiadły naprzeciwko siebie na dywanie. Tym dwuosobowym zespołom rozdaje znalezione wcześniej kawałki sztywnej tekturki w dwóch rozmiarach (mniejsze i większe), kartki z bloku rysunkowego, technicznego (o zróżnicowanej gramaturze: mniej lub bardziej sztywne) również w dwóch rozmiarach.
Prowadzący proponuje dzieciom sprawdzenie, który z kartoników (grubszy, cieńszy, mniejszy czy większy) wytworzy silniejszy powiew. Dzieci rytmicznie poruszając kartonikami z góry na dół lub na boki starają się „zrobić” jak największy wiatr. Sprawdzają, kierując podmuch na szyję współtowarzysza. Po wykonaniu serii prób następuje zmiana badaczy na stanowiskach „wytwarzającego wiatr” i doświadczającego. Na koniec dzieci dzielą się obserwacjami z nauczycielem i formułują wspólne wnioski - sztywne i duże powierzchnie wytwarzają większe podmuchy.
 | Pobierz cały dokument scenariusz.zajec.4a.scenariusze.dla.4.latkow.na.doc rozmiar 43 KB |