1. Impulsy prostokątne i trójkątne wykorzystywane w elektrostymulacji:

• Impulsy prostokątne - ich cechą charakterystyczną jest krótki czas narastania i

opadania natężenia. Stosuję się je do pobudzania mięśni, które nie wykazują zaburzeń w pobudliwości (mięśnie zdrowe lub nieznacznie uszkodzone). Nie można prądem tym pobudzać mięśni odnerwionych, ponieważ należałoby użyć dużych wartości natężenia, które byłyby bolesne dla chorego.

• Impulsy trójkątne - ich cechą charakterystyczną jest powolne narastanie natężenia

stąd wykorzystuję się je do wybiórczego pobudzania mięśnia odnerwionego znajdującego się w otoczeniu mięśni zdrowych, które nie wykazują zdolności akomodacji czyli przystosowania się. Mięśnie odnerwione nie potrafią przystosować się do wolno narastającego natężenia reagując na nie skurczem. Impulsy trójkątne możemy wykorzystywać jeszcze do stymulacji mięśni gładkich ponieważ również posiadają małą akomodację.

2. Wskazania do elektrostymulacji:

• zapobieganie zanikom mięśni

• usprawnianie działania mięśni

Wskazania kosmetyczne:

• poprawa elastyczności skóry i tkanki mięśniowej

Wskazania w lecznictwie:

• stymulacja mięśni gładkich (nietrzymanie moczu)

• w leczeniu dolegliwości bólowych

3. Prądy impulsowe i prądy zmienne składają się z 5 cech charakterystycznych:

• czas trwania impulsu w ms (milisekundy)

• czas trwania natężenia w impulsie w ms

• czas opadania natężenia w impulsie

• amplituda natężenia impulsu

• częstotliwość

4. Wyróżniamy impulsy o różnym kształcie:

• o przebiegu prostokątnym

• o przebiegu trójkątnym

• sinusoidalne

• trójkątne

5. Dawkowanie prądów impulsowych:

a) kryteria subiektywne:

• czuciowa dawka podprogowa jest to największe natężenie impulsu prądu niewywołujące jeszcze żadnych wrażeń czuciowych.

• czuciowa dawka progowa czyli najmniejsze natężenie prądu impulsowego wywołujące u pacjenta słabe wrażenia przepływu prądu (delikatne mrowienie)

• czuciowa dawka ponadprogowa to natężenie prądu wywołujące silne wrażenia przepływu prądu w postaci bólu i pieczenia.

b) kryteria obiektywne:

• ruchowa dawka podprogowa to największe natężenie prądu impulsowego, który jeszcze nie wywołał widocznego lub palpacyjnie wyczuwalnego skurczu mięśnia.

• ruchowa dawka progowa to najmniejsze natężenie prądu wywołujące minimalny skurcz

• ruchowa dawka ponadprogowa to natężenie prądu wywołujące wyraźne skurcze mięśni

6. Prąd TENS jest to przezskórna elektrostymulacja nerwów. Wyróżniamy 2 rodzaje stymulacji:

• TENS konwencjonalny - charakteryzuję się stosunkowo dużą częstotliwością od

10-200 Hz. Wykorzystuję się tu teorię bramkowania bólu. Możemy stosować go w czasie od 30-60 minut codziennie

• APL TENS (akupunkturowy) - wykorzystuję się impulsy o małej częstotliwości od

0,5-8 Hz. Mechanizmem działania przeciwbólowego jest uwalnianie endorfin.

7. Teoria endorfin - endorfina zbliżona jest w budowie do morfiny i działa uśmierzająco na ból. Zwiększone wydzielanie możemy uzyskać poprzez prąd np. TENS

8. Teoria bramkowania bólu - prąd elektryczny oddziałuję na znajdujące się w skórze zakończenia włókien nerwowych (włókna A). Bodźce bólowe płyną małymi włóknami C jednak prędkość ich przewodzenia jest znacznie mniejsza niż we włóknach A. W wyniku tego sygnały przekazywane wzdłuż włókien A docierają do mózgu szybciej niż impulsy płynące wzdłuż włókien C. Pozwala to zatrzymać płynące do mózgu bodźce bólowe C.

---