Untitled

Na podstawie występujących w danym obiekcie siedliskowych typów lasu oraz gatunków panujących określam krainę i dzielnicę przyrodniczo-leśną:

Kraina Małopolska położona jest w południowo- wschodniej części Polski. Lesistość krainy przeciętna- 24%, nieco niższa niż przeciętnie w kraju.

Klimat Krainy Małopolskiej różnicuje się na trzy typy klimatyczne (wg Romera). Północna część krainy należy do regionu klimatów Krainy Wielkich dolin. Wyżyna Małopolska tworzy region klimatów wyżyn środkowych. Kotlina Sandomierska i Oświęcimska leżą w obrębie regionu klimatów podgórskich nizin i kotlin. Opady w krainie są dość wysokie i wahają się do 600 do 700 mm rocznie. Pokrywa śnieżna zalega w nizinnym pasie wzdłuż Wisły oraz północnym zachodzie krainy 50-60 dni, na pozostałych terenach - powyżej 60 dni w roku, a w Górach Świętokrzyskich - nawet do 100 dni. Zima trwa w krainie na najwyższych wzniesieniach 100-110 dni, na obszarach położonych niżej 90-100 dni, a między Krakowem a Rzeszowem 80-90 dni. Długość okresu wegetacyjnego wynosi przeważnie około 210 dni.

Kraina leży na obszarze dwóch starszych zlodowaceń, środkowopolskiego i krakowskiego. Gleby powstały z różnych utworów geologicznych. Prócz utworów polodowcowych na północy, w części wyżynnej występują skały paleozoiczne i mezozoiczne, a na południu krainy kotliny podgórskie są wypełnione piaskami rzecznych tarasów. Gleby powstałe z tak różnych materiałów są bardzo urozmaicone. Spotyka się tu żyzne piaski gliniaste, rędziny i lessy, jak również gleby górskie.

W krainie tej występuje pełna siatka nizinnych typów siedliskowych lasu. Na terenach wyżynnych, wzniesionych powyżej 300 m n.p.m. wykształcają się warianty wyżynne. Przy wysokości ponad 400-500 m w dzielnicy Gór Świętokrzyskich - także górskie typy siedliskowe lasu. Rozmieszczenie typów siedlisk na terenie krainy jest nierównomierne. Wśród siedlisk leśnych najliczniej występuje tu bór świeży - 29,6%, bór mieszany świeży - 21,1 %, las mieszany świeży - 14,3%, las świeży - 9,3%.

Lasy charakteryzują się występowaniem oprócz drzewostanów sosnowych (77,4%) również drzewostanów dębowych (5,6%), jodłowych (3,8%) i bukowych (1,9%). Udział drzewostanów świerkowych w powierzchni lasów jest bardzo mały. Lasy tworzą kilka wielkich, aczkolwiek silnie już rozczłonkowanych, oraz szereg mniejszych kompleksów leśnych, a ponadto porozrzucane są w licznych, drobnych fragmentach. Kraina Małopolska leży w zasięgu gromadnego występowania jodły i buka, a więc charakteryzuje się występowaniem drzewostanów jodłowych i bukowych na żyznych siedliskach nizinnych i wyżynnych.

Potencjalna produkcyjność siedlisk średnia (6,86 m3/ha rocznie), zbliżona do przeciętnej w kraju. Zasobność drzewostanów średnia - 140 m3/ha.

10. Dzielnica Niziny Sandomierskiej - lesistość ogólnie wyższa niż przeciętna w krainie; potencjalna produkcyjność siedlisk i zasobność drzewostanów zbliżone do przeciętnych w krainie. Lasy składają się z drzewostanów sosnowych, rosnących na siedliskach boru świeżego. Z naturalnych zespołów zachowały się resztki Puszczy Sandomierskiej. W Puszczy panuje sosna z domieszką dębu, świerka, jodły, buka na siedliskach boru świeżego i boru mieszanego świeżego. Drugim kompleksem lasów jest Puszcza Solska, na glebach lessowych i piaszczystych. Gatunkiem dominującym jest sosna, zwłaszcza na siedliskach borowych w dolinie Tanwi. Na Roztoczu w drzewostanach jest znacznie większy udział buka i jodły.