A

Adenina - zasada azotowa (puryna) wchodząca w skład kwasów nukleinowych.
Adenozynotrifosforan (ATP) - związek organiczny zawierający adeninę, rybozę i trzy grupy fosforanowe; ma podstawowe znaczenie dla przenoszenia energii w układach biologicznych.
Albinizm, bielactwo - dziedziczna niezdolność do produkcji pigmentu (barwnika melaniny), powodująca nienormalnie jasne zabarwienie ciała. Allel dominujący - taki, który ujawnia się w heterozygocie.
Allel recesywny - występuje tylko w stanie homozygotycznym.
Allele - różne formy tego samego genu, zajmujące to samo miejsce - w chromosomach homologicznych, a wywołujące odmienne wykształcenie tej samej cechy; alternatywne formy genu.
Allele wielokrotne - trzy lub więcej alleli jednego lotus genowego (w populacji), np. allele wyznaczające grupy krwi systemu AB0.
Alloploid - poliploid powstały z mieszańca międzygatunkowego, zawierający dwa (lub więcej) zestawy chromosomów pochodzące od każdego z gatunków wyjściowych.
Aminoacylo-tRNA - cząsteczka składajaca się z aminokwasu związanego kowalencyjnie z transportującym RNA.
Amplifikacja genu - proces wytwarzania wielu kopii genu przez jego selektywną replikację; umożliwia to syntetyzowanie wielkich ilości produktów tego genu.
Aneuploidalność - nienormalność liczby chromosomów polegająca na braku lub nadmiarze niektórych chromosomów (a nie całego zestawu). anonimowy segment DNA - segment DNA o nieznanej funkcji
Antygen - jakakolwiek substancja zdolna do wywołania odpowiedzi immunologicznej; zwykle białko lub duża cząsteczka węglowodanowa obca dla organizmu.
Antykodon - sekwencja trzech nukleotydów w transportującym RNA (tRNA), która łączy się z komplementarnymi do niej trzema nukleotydami kodonu w matrycowym RNA (mRNA), dzięki czemu specyficzny dla tego kodonu aminokwas zostaje dołączony do końca syntetyzowanego peptydu.
Astygmatyzm - wada wzroku spowodowana nieregularną krzywizną rogówki lub soczewki.
Autosom - chromosom nie będący chromosomem płci (ani X, ani Y).

B

Barra ciałko - skondensowany i nieaktywny metabolicznie chromosom X, widoczny jako wyraźna ciemna plamka w jądrze niektórych komórek u samic ssaków.
Białka, proteiny - wielkocząsteczkowe, skomplikowane związki organiczne zbudowane z chemicznie powiązanych ze sobą reszt aminokwasowych; zawierają węgiel, wodór, tlen, azot, siarkę; białka są podstawowymi składnikami struktury komórek.

Biwalent - układ dwóch złączonych ze sobą homologicznych chromosomów w profazie I podziału mejotycznego; ponieważ każdy z tych chromosomów jest podzielony na dwie chromatydy, biwalenty określa się też jako tetradę.

C

DNA - nić DNA powstała przez skopiowanie nici RNA przez odwrotną transkryptazę; sekwencja cDNA jest komplementarna do RNA użytego jako matryca

Centomer - wyspecjalizowany przewężony region chromatydy, zawierający kinetochor; w czasie profazy chromatydy siostrzane są połączone w pobliżu centromerów.
Chiazma - miejsce w tetradzie, gdzie homologiczne (niesiostrzane) chromatydy uległy wymianie w wyniku pęknięcia i złączenia się.
Chromatyda - jedna z dwu połówek podwojonego chromosomu.
Chromatyna - kompleks składający się z DNA, białek i RNA, tworzący chromosom eukariotyczny.
Chromosomy - występujące w jądrze struktury zbudowane z chromatyny i zawierające geny. W czasie podziału komórki chromosomy stają się widzialne w mikroskopie jako odrębne, pałeczkowate struktury.
Chronogeny - geny regulujące przebieg rozwoju organizmu w czasie.
Crossing over - proces pęknięcia, a następnie połączenia homologicznych (niesiostrzanych) chromatyd w czasie wczesnej profazy mejotycznej, powodujący wymianę materiału genetycznego.
Cykliczny AMP (cAMP) - forma adenozynomonofosforanu, w której grupa fosforanowa tworzy część struktury pierścieniowej; działa jako cząsteczka regulatorowa i wtórny przekaźnik w procesach metabolicznych u organizmów, od bakterii do człowieka.
Cytoplazma - zawartość komórki z wyłączeniem jądra komórkowego.
Cytozyna - zasada azotowa (pirymidyna) występująca w kwasach nukleinowych.

D

Determinacja rozwojowa - postępujące zawężanie potencjalnych możliwości rozwojowych komórek (ich grup lub linii) i ustalanie się ich losów w miarę rozwoju osobniczego.
Deoksyryboza - pentoza (cukier pięciowęglowy) nie zawierająca grupy OH przy węglu 2'; składnik DNA.
Diploidalny - zawierający dwa zestawy (2n) chromosomów w komórce.
DNA, kwas deoksyrybonukleinowy - kwas nukleinowy zbudowany z deoksyrybonukleotydów, występujący w chromosomach; zawiera informację genetyczną zakodowaną w specyficznej sekwencji nukleotydów.
Dominacja niezupełna - stan, w którym żaden z pary odmiennych alleli nie przejawia się całkowicie w heterozygocie w obecności drugiego z tych alleli, przy czym fenotyp heterozygoty jest pośredni w stosunku do fenotypów rodziców.
Dominujący allel (gen) - allel, którego obecność przejawia się zarówno w homozygocie, jak i w heterozygocie.

Dominacja zupełna - uwidacznia się w heterozygotach, jeśli z dwóch różnych alleli danego genu jeden maskuje obecność drugiego. Przykładowo, jeśli A oznacza allel czerwonej barwu kwiatów (dominujący), natomiast a oznacza alllel barwy białej (recesywny), to heterozygota Aa wykształci kwiaty czerwone.

E

Ekson, egzon - (l) Region genu eukańotycznego kodujący białko; (2) RNA przepisany z takiego regionu; patrz też intron.
Epistaza - zjawisko oddziaływania alleli jednego locus genowego na przejawianie się (ekspresję) alleli innego locus.
Euchromatyna - luźno zespiralizowana chromatyna wykazująca zwykle zdolność do transkrypcji.

F

Fenotyp - fizyczna lub chemiczna ekspresja (przejawianie się) genów danego organizmu; także całokształt cech organizmu.

G
Gameta - komórka płciowa (rozrodcza); u roślin i zwierząt występuje jako komórka jajowa albo plemnik. W trakcie rozmnażania płciowego te dwie gamety łączą się tworząc zygotę. Liczbę chromosomów gamety określa się symbolem n. Gatunki nie będące poliploidami mają haploidalne gamety i diploidalne zygoty.
Gametofit - pokolenie haploidalne, produkujące gamety; występuje u roślin wykazujących w cyklu rozwojowym przemianę pokoleń.
Gen - jednostka informacji genetycznej, zwykle wyznaczająca strukturę białka. Zbudowana jest z DNA i zlokalizowana w chromosomie.

Generatywne komórki - komórki ciała, z których wywodzą się gamety; komórki linii płciowej.
Genetyczne obciążenie - allele letalne lub szkodliwe w stanie homozygotycznym, ale korzystne lub nie przynoszące szkody w stanie heterozygotycznym.
Genetyczny kod - zapis informacji genetycznej w postaci trojek zasad w mRNA, wyznaczających kolejne aminokwasy w polipeptydach lub sygnały startu i zakończenia translacji.
Genom - całość DNA zawartego w jednym haploidalnym zespole chromosomów.
Genotyp - genetyczny skład osobnika.

Genów pula - suma genów zawarta w populacji swobodnie kojarzących się osobników.
Gonada - gruczoł rozrodczy wytwarzający gamety; występuje jako jajnik lub jądro.
Guanina - zasada azotowa (puryna) wchodząca w skład kwasów nukleinowych.

H

Haploidalny - zawierający jeden zestaw (n) chromosomów.
Hardy'ego-Weinberga prawo - zasada głosząca, że w wielkiej populacji losowo kojarzących się osobników względne częstości alleli utrzymują się bez zmian z pokolenia na pokolenie.
Hemizygotyczny - posiadający tylko jeden allel danego locus genetycznego.
Hemofilia - rzadka choroba dziedziczna objawiająca się brakiem normalnej krzepliwości krwi.
Hermafrodyta, obojnak - organizm posiadający zarówno męskie, jak i żeńskie narządy płciowe.
Heterochromatyna - bardzo silnie zespiralizowana i skondensowana chromatyna w stanie nieaktywnym.
Heterozja, wigor (bujność) mieszańców - genetyczna przewaga mieszańca F1 nad formami rodzicielskimi, wynikająca z obecności układów heterozygotycznych w wielu różnych loci.

Heterozygota - osobnik posiadający różne allele danego genu w chromosomach homologicznych. Wytwarzają one gamety zróżnicowane pod względem składu genetycznego.
Heterozygoty przewaga, wyższość selekcyjna heterozygoty - zjawisko polegające na tym, że stan heterozygotyczności przynosi osobnikowi korzyści, których są pozbawione obie homozygoty.
Homologiczne chromosomy - chromosomy o podobnej morfologii i składzie genetycznym. Człowiek ma 23 pary chromosomów homologicznych, a każda para zawiera jeden chromosom pochodzący od matki i jeden pochodzący od ojca.

Homozygota - osobnik posiadający jednakowe allele danego genu w chromosomach homologicznych. Wytwarzają one zawsze gamety jednakowego typu.

Homozygota dominująca - komórka lub osobnik, którego oba allele danego genu są dominujące (AA).
Homozygota recesywna - komórka lub osobnik, którego oba allele są recesywne (np. aa).
Homozygotyczny - zawierający parę identycznych alleli w danym genie

I

Insercja - wstawienie jakiegoś elementu pomiędzy inne, np. wstawienie dodatkowej pary nukleotydów w ciąg sekwencji DNA.
Intron - niekodujący białka region genu eukariotycznego lub fragment pre-mRNA przepisanego z takiego regionu. Introny nie występują w dojrzałym mRNA;
Inwersja chromosomowa - mutacja chromosomowa polegająca na obróceniu odcinka chromosomu o 180° i przyłączeniu do tego samego chromosomu.

J

Jąderko - wyspecjalizowana struktura występująca w jądrze komórkowym, utworzona przez regiony kilku chromosomów; miejsce syntezy rybosomów.
Jądro - (l) Część atomu zawierająca protony i neutrony; (2) organella komórkowa zawierająca DNA i służąca jako ośrodek kontrolujący procesy komórkowe; (3) gonada męska, czyli narząd rozrodczy produkujący plemniki; u człowieka i niektórych innych ssaków jądra są umieszczone w mosznie.
K

Karboksylowa grupa - grupa funkcyjna charakterystyczna dla kwasów organicznych;
Kariotyp - skład chromosomowy osobnika. Graficzne przedstawienie kariotypu polega na wycięciu chromosomów z odbitki fotograficznej i ułożeniu homologicznych par według wielkości i pozycji centromerów.
Katabolizm - procesy metabolizmu komórkowego polegające na rozszczepianiu dużych cząsteczek organicznych substancji pokarmowych stanowiących źródło energii, gromadzonej w postaci ATP i wykorzystywanej następnie do pracy komórkowej.
Klon - populacja komórek powstałych w wyniku podziałów mitotycznych z jednej komórki lub grupa genetycznie identycznych osobników powstałych w wyniku rozmnażania bezpłciowego z jednego organizmu macierzystego.
Klonowanie - powielanie fragmentów DNA, które dają się wyizolować tylko w bardzo małych ilościach.
klonowanie molekularne - klonowanie cząsteczek DNA kod genetyczny - wspólny dla wszystkich organizmów sposób zapisu informacji genetycznej za pomocą czterech "liter", cząsteczek-nukleotydów oznaczonych: A, T, C, G.
Kodominacja - stan, w którym oba allele danego locus genetycznego ujawniają się w heterozygocie niezależnie od siebie. Kod trójkowy - zapis informacji genetycznej: sekwencja trzech nukleotydów, z których składają się kolejne kodony; wyznacza kolejność aminokwasów w łańcuchu peptydowym.
Kodon - trójka zasad w mRNA wyznaczająca dany aminokwas albo sygnał zakończenia syntezy polipeptydu; jednostka informacji genetycznej.
Kolinearność - określenie odnoszące się do prawidłowości, iż liniowa sekwencja kodonów nukleotydowych w mRNA odpowiada precyzyjnie liniowej sekwencji aminokwasów w kodowanym polipeptydzie.
Koloid - substancja złożona z bardzo drobnych, nierozpuszczalnych i nie dyfundujących cząstek, większych niż molekuły, lecz wystarczająco małych, aby pozostawały rozproszone w płynie, nie osiadając na dnie.
Komórka - podstawowa strukturalna i funkcjonalna jednostka biologiczna, składająca się z grudki żywej materii otoczonej błoną.
Koniugacja - proces płciowy występujący u niektórych protista, polegający na czasowym łączeniu się dwu komórek i wymianie materiału genetycznego; termin odnoszący się także do wymiany DNA u bakterii.
Koniugacja mejotyczna, synapsis - łączenie się homologicznych chromosomów w czasie profazy I podziału mejotycznego.

konwersja genów - rodzaj rekombinacji między dwoma blisko leżącymi homologicznymi regionami DNA, podczas której jedna z sekwencji DNA jest zmieniana tak, by pasować do drugiej; proces ten, nazywany też korektą sekwencji, może zachodzić wewnątrz jednego chromosomu lub między dwoma chromosomami
Krzyżowanie, hybrydyzacja - kojarzenie dwu osobników różnych genetycznie dające w wyniku mieszańce, odznaczające się niekiedy większą żywotnością i płodnością. W wyniku krzyżowania osobników należących do różnych taksonów (np. gatunków, rodzajów) powstają hybrydy, czyli mieszańce między taksonami (np. międzygatunkowe), najczęściej niepłodne.
Krzyżowanie dwugenowe, k. dwuczynnikowe - kojarzenie uwzględniające układ alleli w dwu loci genowych.
Krzyżowanie jednogenowe, k. jednoczynnikowe - kojarzenie uwzględniające allele tylko jednego locus genowego.
Kwas - substancja będąca donorem jonów wodoru (protonów). Kwasy mają kwaśny smak, barwią na różowo niebieski papierek lakmusowy, a łącząc się z zasadami tworzą sole.

kwas nukleinowy - długa spolimeryzowana cząsteczka złożona z pojedynczych jednostek nukleotydowych związanych silnymi wiązaniami chemicznymi; łańcuchy DNA i RNA są kwasami nukleinowymi różniącymi się od siebie cukrowym składnikiem nukleotydów, jest nim odpowiednio deoksyryboza i ryboza
L

Liderowa sekwencja - niekodująca sekwencja nukleotydów w mRNA, transkrybowana z regionu poprzedzającego region kodujący.
Linia płciowa - u zwierząt, ciąg komórek generatywnych, które w końcu podejmą mejozę i utworzą gamety.
Locus - (l. mn. loci) miejsce w chromosomie zajmowane przez gen wyznaczający daną cechę.

M

mapa genetyczna - przedstawienie liniowego ułożenia genów na chromosomie
mapa molekularna - opis liniowego ułożenia odcinków DNA wzdłuż chromosomu
Matrycowy RNA, informacyjny RNA (mRNA) - RNA przepisany z DNA w procesie transkrypcji i wyznaczający kolejność aminokwasów w syntetyzowanym białku.
Mejoza - proces złożony z dwu kolejnych podziałów jąder komórkowych, dzięki którym z komórki diploidalnej powstają cztery komórki haploidalne. W procesie mejozy u zwierząt powstają gamety, a u roślin spory.
Mitoza - podział jądra komórkowego, w wyniku czego powstają dwie komórki potomne o takiej samej liczbie chromosomów jak w jądrze komórki rodzicielskiej. Mitoza składa się z czterech faz: profazy, metafazy, anafazy i telofazy. W telofazie zachodzi zwykle cytokineza (podział cytoplazmy), dzięki której tworzą się dwie oddzielne komórki.
Mutacja - każda zmiana w DNA, obejmująca zarówno zmianę pary zasad nukleotydowych w genie, jak i przestawienie genów wewnątrz chromosomów, wywołujące zmiany ich funkcji; zmiany zachodzące w chromosomach.
Mutacja nonsensowna - mutacja powodująca podstawienie ko-donu wyznaczającego jakiś aminokwas przez kodon terminalny. Jeżeli mRNA z taką mutacją ulega translacji, to utworzony łańcuch białka jest skrócony i zwykle niefunkcjonalny.
Mutacja punktowa - mutacja dotycząca zmiany pojedynczego nukleotydu w DNA.
Mutagen, mutageniczny czynnik - czynnik wywołujący mutacje. mutant - gen, w którym nastąpiła mutacja, lub organizm zawierający taki gen

N

Nukleinowy kwas - polimer zbudowany z nukleotydów zawierających zasady azotowe purynowe (adeninę i guaninę) oraz pirymidynowe (cytozynę, tyminę i uracyl).
Nukleosom - powtarzająca się w strukturze chromatyny jednostka, w skład której wchodzi odcinek cząsteczki DNA owiniętej dokoła kompleksu zbudowanego z ośmiu cząsteczek histonów (po dwie z czterech różnych typów) oraz odcinek łącznikowy DNA związany z histonem piątego typu.
Nukleotyd - cząsteczka składająca się z zasady azotowej (puryny lub pirymidyny), cukru pentozy (rybozy lub deoksyrybozy) i jednej lub większej liczby reszt fosforanowych.
Nukleozyd - cząsteczka zbudowana z zasady azotowej i cukru pentozy.

O

Oksydacyjna fosforylacja - produkcja ATP przy użyciu energii pochodzącej z przeniesienia elektronów w systemie transportu elektronów występującym w mitochondriach.
sąsiadujących z operatorem genów
Organelle - wyspecjalizowane struktury wewnątrzkomórkowe, takie jak mitochondria, układ Golgiego, rybosomy lub wakuole tętniące.

P

Peptydy - związki powstałe przez połączenie cząsteczek aminokwasów wiązaniami peptydowymi. Dipeptyd składa się z dwu cząsteczek aminokwasów, polipeptyd z wielu.
Pirymidyny - zasady azotowe zbudowane z pojedynczego pierścienia atomów węgla i azotu; wchodzą w skład kwasów nukleinowych. Przykładem są tymina, cytozyna i uracyl.
Plemnik, spermatozoid - gameta męska; haploidalna komórka rozrodcza, u większości zwierząt i roślin zarodnikowych obdarzona zdolnością ruchu.
Plemnikowa komórka, jądro plemnikowe - gameta męska roślin nasiennych; komórka składająca się z jądra i niewielkiej ilości cytoplazmy, pozbawiona aparatu ruchu.
Poligeny, geny wielokrotne, g. kumulatywne, g. polimeryczne - dwie lub więcej par genów o sumujących się efektach, a wpływających na tę samą cechę.
Polimeraza RNA - rodzina enzymów katalizujących syntezę cząsteczek RNA na matrycach DNA.
Polimorfizm - (l) Występowanie dwu lub większej liczby fenotypowo różnych form osobników w obrębie tego samego gatunku; (2) obecność więcej niż jednego allelu danego locus w populacji.
Polimorfizm zrównoważony - występowanie w populacji dwu lub więcej form (wariantów genetycznych) utrzymywanych w stałych częstościach (proporcjach) przez wiele pokoleń.
Polipeptyd - łańcuch złożony z wielu cząsteczek aminokwasów połączonych wiązaniami peptydowymi.
Poliploidalność - stan wynikający z posiadania więcej niż dwóch zestawów (zespołów) chromosomów przypadających na jedno jądro komórkowe.
Polirybosomy - kompleks szeregu rybosomów przyłączonych do cząsteczki mRNA w czasie translacji; zwane są także polisomami.
Politeniczny - Termin określający olbrzymi chromosom składający się z wielu (zwykle więcej niż 1000) równolegle ułożonych podwójnych heliksów DNA. Chromosomy politeniczne występują w komórkach gruczołów ślinowych i niektórych innych tkanek pewnych owadów, np. muszki owocowej, Drosophila.
Puryny - zasady azotowe zawierające atomy węgla i azotu ułożone w dwu złączonych ze sobą pierścieniach; puryny wchodzą w skład kwasów nukleinowych, ATP, NAD i innych aktywnych biologicznie substancji. Przykładem są adenina i guanina.

R

Recesywny allel (gen) - allel nie ulegający ekspresji w stanie heterozygotycznym.
Regulatorowe geny - specjalne geny kodujące syntezę białek będących aktywatorami lub represorami.

rekombinacja - naturalny proces powstawania nowych zestawień odcinków chromosomów (a więc i odcinków DNA)
Replikacja DNA - synteza DNA, w czasie której komplementarna nić DNA służy jako matryca.
Retrowirus - wirus zawierający RNA, na którego matrycy po wniknięciu do komórki gospodarza produkowany jest DNA.
RNA, kwas rybonukleinowy - grupa jednoniciowych kwasów nukleinowych grających rolę głównie w procesie syntezy białka.
Rybosomy - organelle stanowiące część aparatu syntezy białka; składają się z podjednostki większej i mniejszej, z których każda jest zbudowana z rybosomowego RNA (rRNA) i białek rybosomowych.
Rybozym - cząsteczka RNA o właściwościach katalitycznych.

S

sonda - odcinek DNA lub RNA wyznakowany radioaktywnym izotopem (lub łatwo wykrywalną grupą chemiczną) używany do wykrywania komplementarnych odcinków kwasów nukleinowych metodą hybrydyzacji

Sprzężenie genów - tendencja grupy genów zlokalizowanych w tym samym chromosomie do wspólnego dziedziczenia się w kolejnych pokoleniach.
Sprzężone z płcią geny - geny zlokalizowane w chromosomie płci. U ssaków niemal wszystkie geny sprzężone z płcią mieszczą się w chromosomie X; określane są też jako geny sprzężone z chromosomem X.

T

telomer - zakończenie chromosomu (a więc i podwójnej helisy chromosomowego DNA)

Terminalny kodon - każdy z kodonów w mRNA, który nie koduje żadnego aminokwasu (UAA, UAG i UGA). W miejscu jego wystąpienia translacja zostaje zatrzymana. Nosi także nazwę kodonu "stop".
Tetrada - połączone pary homologicznych chromosomów w czasie profazy I podziału mejotycznego; struktura ta zwana jest także biwalentem. Tetrada składa się z czterech chromatyd.
Tetraploid - poliploidalny osobnik lub komórka zawierająca cztery zestawy (zespoły) chromosomów.

transgen - gen, który został eksperymentalnie wprowadzony do genomu organizmu i jest przekazywany jego potomstwu (organizmom transgenicznym)
Transdukcja - przeniesienie fragmentu materiału genetycznego z jednej komórki do drugiej, np. z jednej bakterii do drugiej, za pośrednictwem wirusa.
Transformacja - włączenie obcego materiału genetycznego do komórki, powodujące zmianę jej fenotypu.
Transgeniczny organizm - roślina lub zwierzę, do których genomu został włączony obcy DNA.
Transkrypcja - synteza RNA na matrycy DNA.
Translacja - proces, w którym informacja zawarta w mRNA zostaje ,,przetłumaczona" jako sekwencja specyficznych aminokwasów w łańcuchu polipeptydowym; informacja w mRNA wyznacza specyficzne białko.
Transportujący RNA (tRNA) - cząsteczki RNA wiążące się ze specyficznymi aminokwasami i pośredniczące w procesie syntezy białka. Antykodony w tRNA wiążą się z komplementarnymi do nich kodonami w mRNA.
Triplet - sekwencja trzech nukleotydów służąca jako podstawowa jednostka informacji genetycznej, zwykle wyznaczająca pozycję jednego aminokwasu w białku.
Tymina - zasada azotowa (pirymidyna) występująca w DNA. [HK]

U

Uracyl - zasada azotowa (pirymidyna) występująca w RNA. [HK]

Z

Zmienność - występowanie różnic między osobnikami (indywidualna) albo między populacjami należącymi do tego samego gatunku (międzypopulacyjna).

Zrekombinowany DNA - cząsteczka DNA utworzona przez połączenie genów pochodzących od różnych organizmów.
Zygota - komórka o liczbie chromosomów 2n powstała z połączenia gamet w procesie rozmnażania płciowego. Gatunki nie będące poliploidami mają haploidalne gamety i diploidalne zygoty.

I Prawo Mendla- prawo czystosci gamet, w gametach znajduje się po jednym z pary alleli determinujacych okreslona ceche

II Prawo Mendla- prawo niezaleznego dziedziczenia dwoch cech , geny niealleliczne dziedzicza się niezaleznie od siebie i mogą twozyc dowolne kombinacje

należącymi do tego samego gatunku (międzypopulacyjna).

genów pochodzących od różnych populacjami.

---