Mosiądze - Stopy Cu z Zn tworzy dwa roztwory stałe α struktura A1 i η struktura A3 oraz 3 fazy metaliczne.
Mosiądze dwuskładnikowe dzielą się: jednofazowe (2 do 39% Zn) i mikrostrukturze α; dwufazowe (39-45% Zn i mikrostruktura α+β. Faza α jest różnowęzłowa o strukturze A1. Paramert komórki elementarnej wzrasta do 0,3695 nm przy 39% Zn. Zniekształcenie krystalicznej sieci Cu jest przyczyną umacniania stopu. Mosiądze jednofazowe cechuje duża plastyczność - Zn (zwiększa plastyczność i wytrzymałość do 30%). Mosiądze umacniają się w wyniku zgniotu przy większych stopniach gniotu jest stosowany jest wyżarzanie rekrytalizujące w 500-580C. Carakteryzują się odpornością na korozje atmosferyczną i w wodzie morskiej.
Mosiądze wieloskładnikowe. Dodatki: Si, Al., Sn, Pb, Mn, Fe, Ni, As (4%). Z wyjątkiem niklu rozpuszczają się w roztworze stałym i zmieniają strukturę. Si - poprawia lejność, zwiększa odporność na ścieranie. Mn - polepsza odporność na ścieranie. Al. - zwiększa trwardość i własciwości wytrzymałościowe. Fe - zmniejsza skłonnośc do pękania na gorąco, zapewnia drobnoziarnistość. Pb - polepsza skrawalność. Armatura, osprzęt śrubokrętowe.
Mosiądze wysokoniklowe. 53-66% Cu, 18-29% Zn, 9-19% Ni, 2% Pb. Podatne na obróbkę plastyczną, duże własności mechaniczne, duża odporność na korozję, wykazują strukturę α.
Miedzionikle. Do obróbki plastycznej dodatki Ni (40%), Si (1-2%), Al., Fe, Ni. Dzielą się: odoprne na korozję (CuNi39i1Mn, CuNi19 (nikelina) CuMn25(stosowany do wytwarzania monet)); oporowe (CuNi44Mn1 (konstantan) stosowane w eletrotechnice). Miedzionikle krzemowo-manganowe i aluminiowe poza wyżarzaniem rekrytalizującym mogą być utrwadzalne wydzieleniowo.
Brązy cynowe. Miedź tworzy roztwór stały α o sieci A1 oraz 6 roztworów stałych na osnowie faz międzymetalicznych. brązy cynowe dwuskładnikowe, wykazują dobrą opornośc na korozję wraz ze wzrostem Sn (tylko w strukturze dwufazowej). O struktuturze do 4% Sn mają duża plastyczność, mogą być obrabiane na zimno, dobre własności mech. (tulejki, łożyska ślizgowe). Brązy Cn-P. aby zabezpieczyć przed wydzieleniem SnO2 poddawane są odtlenianiu fosforem w ilości 1,2%. Stężenie P. w brązach nie może przekroczyć 0,3% bo wpływa niekorzystnie na plastyczność, ale zwiększa odpornośc na ścieranie. (sprężyny). Brązy wieloskładnikowe zawierające Zn, Pb. Zn sprzyja ujednorodnieniu właściwości mechaniczne zwiększa wytrzymałość. Poprawia lejność, przeciw działa segregacji. Pb - polepsza skrawalność zmniejsza współczynnik tarcia.
Brązy aluminiowe. Właściwości polepszania Fe, Mn, Ni. Fe i Ni polepszanie właściwości mechaniczne, odporność na ścieranie, przyja drobnoziarnistości stopów, duże stężenie powoduje zmniejszenie na korozję. Mn zwiększa odporność na korozję i ścieranie, własności mech. Mogą być odlewnicze i do obróbki plastycznej. OC: przez hartowanie 950-1100C i odpuszczanie 300-600C. Panewki ślizgowe, gniazda zaworowe, koła zembate.
Brązy berylowe (2,1% Be oraz Ni, Co a także 0,1-0,25% Ti). Stopy te mają najwyższe właściwości mech. oraz odpornośc na ścieranie i korozję. Cechują się dużą przewodnością cieplną i eletryczną. Brakiem skłonności do iskrzenia oraz dobrą podatnością na OP na zimno i gorąco. OC: przesycanie 720-760C, starzeniu 300-400C, kiedy wydziela się faza γ powodująca umocnienie. Twardość 340HV, Rm-1250MPa.
Brązy krzemowe. Duża właściwości plastyczne zapewnia struktura α przy czym Si do 4% powoduje zwiększenie odporności na korozję. Mn i Ni zwiększają odporność na korozję. Zn - polepsza lejność. Fe - poprawia własności mech. Charakteryzują się: dużą wytrzymałością, dobre właściwości ślizgowe, dobra lejnośc i skrawalność. OC: wyżąrzanie ujednorodniające i oprężające. Brązy do OP wyżarzanie rekrystalizujące, mogą być poddawane utrwadzaniu wydzieleniowemu.