Politechnika Gdańska

Katedra Konstrukcji Betonowych i Technologii Betonu

Sprawozdanie z Laboratorium

Temat: Badanie Cementów

Wykonali:

Radosław Hanula

Krystian Abraham

gr 1 semestr 4

1. Cel zajęć

Celem zajęć było zapoznanie się z rodzajami cementów używanymi we współczesnym budownictwie, ich składnikami i domieszkami oraz wpływie na właściwości mieszanki betonowej. Omówiliśmy także podstawowe parametry charakteryzujące cementy oraz przebieg doświadczeń laboratoryjnych mających na celu ich oznaczenie.

2. Przebieg zajęć

W pierwszej części laboratorium mieliśmy za zadanie sporządzić próbki potrzebne do oznaczenia wytrzymałości cementu. Podczas laboratorium należy zachować ogólne warunki dotyczące przeprowadzania badań cementów, czyli: temperatura pomieszczenia 20^oC+/- 2^oC;

wilgotność względna powietrza ok. 65%; używanie do badań wody wodociągowej; stosowanie cementu pozbawionego grudek. W celu wykonania próbek przygotowaliśmy zaprawę normową o składzie: 450g cementu CEM I, 1350g piasku normowego, 225g wody. Do wymieszania składników użyliśmy misy i mieszadła przewidzianych w normie. Następnie wykonaliśmy próbki w formie beleczek (4x4x16 cm), poprzez zalanie odpowiedniej formy. Podczas wypełniania formy zaprawa została zagęszczona na wytrząsarce laboratoryjnej w sposób opisany w normie. Tak przygotowane beleczki należy przechowywać przez 24 godziny, po czym po ich rozformowaniu umieścić w wodzie, aż do momentu badania (28 dni).

Po upływie 28 dni przystąpiliśmy do oznaczenia wytrzymałości cementu. W tym celu wykonaliśmy dwa badania.

1. Badanie wytrzymałości na zginanie (aparat Michaelisa)

2. Badanie wytrzymałości na ściskanie (prasa)

Ad 1

Badanie wytrzymałości na zginanie polega na obciążeniu beleczki, umieszczonej w aparacie Miichaelisa, siłą skupioną przyłożoną w środku jej rozpiętości. Siłę tą uzyskuje się przez napełnienie naczynia, wiszącego na ramieniu dźwigni, śrutem sypiącym się ze zbiornika. Podczas przebiegu badania naczynie napełniane jest równomiernym strumieniem śrutu aż do momentu złamania beleczki. Ciężar śrutu w chwili złamania próbki służy do wyznaczania wytrzymałości na zginanie. Wzór opisujący tę zależność to: Rzg = 1,17 x P', gdzie P' to ciężar naczynia wraz ze śrutem.

Ad 2

Badanie wytrzymałości na ściskanie wykonuje się na prasie hydraulicznej na połówkach beleczek uzyskanych w aparacie Michaelisa. Próbkę umieszcza się na płytce dociskowej o wymiarach 4x6,5 cm i ściska siłą P aż do zniszczenia próbki. Wytrzymałość oblicza się wg wzoru Rc = P/F, gdzie P o siła krytyczna powodująca zniszczenie próbki a F to powierzchnia próbki równa 0,0016 m² .

Wykonane badania pozwalają określić klasę cementu.

3. Wynik badań

Do badań wykorzystaliśmy 3 belki, wykonane w identyczny sposób z tej samej mieszanki.

1. Wyniki badania wytrzymałości na zginanie:

- belka 1 - 7,514 kg

- belka 2 - 7,668 kg

- belka 3 - 7,663 kg

2. Wynik badania wytrzymałości na ściskanie:

- próbka 1 - 59 kN

- próbka 2 - 53,6 kN

- próbka 3 - 54 kN

- próbka 4 - 58,6 kN

- próbka 5 - 57,7 kN

- próbka 6 - 54,2 kN

Po podstawieniu do wzorów otrzymano następujące wyniki

Ad 3.1

belka 1 - Rzg = 8,8 kg

belka 2 - Rzg = 9 kg

belka 3 - Rzg = 8,9 kg

Ad 3.2

- próbka 1 - Rc = 36,87 MPa

- próbka 2 - Rc = 33,5 MPa

- próbka 3 - Rc = 33,7 MPa

- próbka 4 - Rc = 36,6 MPa

- próbka 5 - Rc = 35,87 MPa

- próbka 6 - Rc = 33,85 MPa

3.3 Wyniki uśrednione

Rzg = 8,9 kg

Rc =35 MPa

4. Podsumowanie

Uzyskane wyniki są zbliżone do wytrzymałości klasy cementu 32,5. Świadczą one o dokładności i poprawności wykonanego ćwiczenia, mimo że badanie miało charakter typowo poglądowy i edukacyjny.

---