Istota i znaczenie zarządzania we współczesnej gospodarce.
Organizacja jako obiekt zarządzania
Sprawność zarządzania
Kierunki rozwoju nauki i praktyki zarządzania
Istota i cechy pracy kierowniczej
Władza jako podstawa pracy kierowniczej
Poziomy i style kierowania przedsiębiorstwem
Planowanie i kształtowanie strategii przedsiębiorstwa
Organizowanie działalności przedsiębiorstwa
Podstawy motywowania pracowników
Kontrolowanie i ocena pracy
Zarządzanie w warunkach zmian i globalizacji
Literatura podstawowa:
M. Bielski - podstawy teorii organizacji i zarządzania Wydawnictwo C.H. Beck, WWa 2004
R.W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami. WN PWN, WWa 2005
W. Kieżun, Sprawne zarządzanie organizacją, Szkoła Główna Handlu, WWa 1998
A.K Koźmiński, W. Piotrowski [red.] Zarządzanie. Teoria i praktyka, WN PWN, WWa 2007
Robbins S.P. De Cenzo D.A., Podstawy Zarządzania. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, WWa 2002
Literatura uzupełniająca:
Podstawy zarządzania:
Stefa Lachiewicz, piotrkowska 266
- poniedziałki 15.30 - 17.00
- czwartki 14.30 - 16.00
Zarządzanie to realizacja określonych celów przez sterowanie wysiłkiem innych ludzi (G.R Terry)
Kierowanie w szerszym znaczeniu oznacza działania zmierzające do spowodowania funkcjonowania innych rzeczy, zgodnego z celem tego kto nim kieruje. Natomiast przez kierowanie w węższym znaczeniu [inaczej kierowanie ludźmi] rozumiemy działanie zmierzające do spowodowania działania innych ludzi zgodnie z celem tego, kto nim kieruje
Menadżer to osoba, która sama nie osiąga wyników, ale nadzorując praca swoich podwładnych. W polskim słownictwie częściej używano słowa kierowanie, wychodząc z założenia ze jest ono Zblisze polskiemu zwyczajowi językowemu czy posiej terminologii.
Tutaj podajemy 2 określenia polskiego autora
- kierowanie w szerszym znaczeniu
- w węższym
To w szerszym obejmuje wszelkie relacje miedzy kierownikiem a sterowanym
Można np. kierować urządzeniem [maszyna, autem]
To w węższym ogranicza się do kierowania ludźmi, jest to działanie zmierzające do spowodowania działania innych ludzi zgodnie z celem tego kto nimi kieruje
Zarządzanie to działalność kierownicza polegająca na ustalaniu celów i powodowaniu ich realizacji w organizacjach podlegających zarządzającemu na podstawie własności środków produkcji lub dysponowaniu nimi.
Zarządzanie [kierowanie] to proces planowania organizowania przewodzenia i kontrolowania działalności członków organizacji oraz wykorzystania wszystkich innych zasobów dla osiągnięcia ustalonych celów
Celem zarządzania jest zapewnienie takiego współdziałania wielu osób które pozwala zneutralizować słabości oraz maksymalnie wykorzystać talenty i silne strony uczestników [p.f. Drucker]
Manager powinien się koncentrować na zapewnieniu współdziałania swoim pracowników. Powinien eliminować słabości a wynosić na piedestał silne strony i talenty swoich ludzi. Powinien umieć zidentyfikować to co jego ludzie maja dobrego, jakie maja atuty i sterować w stronę wykorzystania tych silnych stron. A normalnie managerowie poszukują słabości
Wyróżnia się siedem podstawowych cech zarządzania wg Druckera
Zarządzanie dotyczy przede wszystkim ludzi. Są oni najważniejszym zasobem każdej organizacji
Zarządzanie winno być głęboko osadzone w kulturze. Musi uwzględniać uznawane przez dana społeczność normy właściwego zachowania, wartości i symbole. Efektywne oddziaływanie na ludzi wymaga znajomości i szacunku dla kultury, w której uczestniczą
Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów, działań i zadań, jednoczących wszystkich uczestników organizacji. Wartość i cele powinny prowadzić do ich emocjonalnego zaangażowania, bo ambitne zadania maja zdolność mobilizowania ludzi do wysiłku nawet wówczas, gdy początkowo wydaja się Malo realne
Zarządzanie powinno prowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się, czyli adaptacji do zmiennych warunków oraz stałego doskonalenia się uczestników, a wiec nabywania przez nich nowych umiejętności, możliwości oraz wzorców działania
Zarządzanie wymaga komunikowania się, czyli obiegu informacji wewnętrznej organizacji oraz wymiany informacji z otoczeniem, najczęstsza forma pracy managera jest właśnie komunikowanie się: rozmowy spotkania narady kontakty telefoniczne, przemówienia, wywiady, listy, pisma notatki. Sztuka komunikowania polega na:
Przekazywaniu właściwym adresatom we właściwym czasie komunikatów, które zostaną zrozumiane zgodnie z intencja nadawcy i wywołują zamierzony przez niego skutek
Zdolności do właściwego odbioru komunikatów nadawanych przez innych, czyli rozumienia dlaczego zostały one nadane
Zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników pozwalających stale i wszechstronnie monitorować oceniać i poprawiać efektywność działania
Zarządzanie musi być jednoznacznie zorientowane na podstawowy i najważniejszy ostateczny rezultat jakim jest zadowolony klient. W warunkach konkurencji jest to jedyny sposób na utrzymanie i zwiększenie udziału w rynku. Wymaga to stałego kontaktu i dobrej komunikacji z klientem co zapewnia wiedze o ich potrzebach i kryteriach oceny produktu oferowanego przez firmę oraz odpowiedniego stosunku pracowników do klientów
[slajd z zielonymi blokami]
Zarządzanie przedsiębiorstwem to całokształt czynności związanych z jego prowadzeniem i polegających głownie na ustalaniu jego celów i zadań, na pozyskiwaniu niezbędnych Śródków na podejmowaniu decyzji organizowaniu i kontrolowaniu działalności oraz na wykonywaniu innych zabiegów dla zapewnienia w stopniu optymalnym sprawnego funkcjonowania i rozwoju tego przedsiębiorstwa
Systemy zaradzania i funkcje zarządzania realizuje kadra kierownicza czyli grupa osób kierujących działaniami zespołów pracowniczych na rożnych szczeblach organizacyjnych
W praktyce gospodarczej wyróżnia się następujące szczeble menadżerów w dużych i średnich przedsiębiorstwach:
Naczelny szczebel zarządzania [top management] obejmujący najwyższe kierownictwo [prezesi dyrektorzy]
Średni szczebel [Middle Man] to kierownicy zakładów oddziałów wydziałów produkcyjnych
Niższy szczebel [supervisor] to mistrzowie, brygadziści, dyspozytorzy zmian