Indywidualności podane przez Kosę na wykładzie (podczas naszych wykładów i nie są to wszystkie przykłady, które podawał):

• Nizina Nullarbor: położona w południowej części Australii, o rozciągłości równoleżnikowej; rzeki o charakterze klifowym; pod względem geograficznym tarcza prekambryjska, w budowie geologicznej skały wapienne w układzie płytowym, co doprowadziło do wykształcenia zjawisk kresowych, np. jaskinie o charakterze zapadlisk tworzące leje krasowe, poziome korytarze; krajobraz półpustynny i pustynny; od strony morskiej wybrzeża o charakterze klifowym oraz wydmy nadbrzeżne.

• Arktyka: współczesne zlodowacenie pokrywowe i dolinne, przykładem Spitsbergen, lodowce (wymienić jakie) o charakterze dolinnym; tundra; coraz większy ruch turystyczny w tych obszarach.

• Basen Paryski: budowa geologiczna - koncentryczny układ zrębów, które tworzą odrębne progi wieku hercyńskiego (progi strukturalno - denudacyjne to wychodnie bardziej odpornego podłoża); teren użytkowany rolniczo [teren rolniczy -> próg (materiał krystaliczny) -> obszar rolniczy -> obniżenie z Paryżem w środku].

• Masyw Centralny: ogromna jednostka, gdzie dominują wyżyny i góry średnie wieku hercyńskiego; indywidualność geograficzna regionu to strefa wulkaniczna Owernii.

• Nizina Wschodnioeuropejska: charakterystyczna cecha to położenie w strefie klimatu umiarkowanego kontynentalnego, w części północnej chłodnego; podstawowy typ krajobrazu to krajobrazy nizinne wykształcone na podłożu platformy wschodnioeuropejskiej; kolejnym typem są krajobrazy polodowcowe, eponiczne, dolin rzecznych oraz starych wyżyn; wyróżniającą cechą są krajobrazy płaskowyży lessowych; kolejna cecha to duża zwartość obszaru, co wytwarza wyraźną cechę kontynentalizmu klimatu, co odzwierciedla się w typach gleb i typach roślinności; kolejna cecha to czarnoziemy stepowe i lessy (w większości zdegradowane przez gospodarkę kołchozową); formacje roślinności stepowej.

• Klif Kanadyjski: położony w strefie chłodnej subpolarnej, w zasięgu strefy tarczy kanadyjskiej; na powierzchni występują utwory prekambryjskie, a cechą indywidualną jest tajga, jeziora oraz progi strukturalno - denudacyjne, które lokalnie się nazywają „greenterm” (pewna nie jestem).

• Wyżyna Zachodnioaustarlijska: indywidualność - położona w zachodniej części kontynentu; klimat od umiarkowanego, poprzez śródziemnomorski, do suchego; okresowe rzeki płyną dobrze rozwiniętymi korytami rzecznymi, np. rzeka Swan, Perth; w północno - zachodniej części kontynentu pustynia; w zachodniej części kontynentu swanlep(?) przykłady krajobrazu z bujną roślinnością lasu eukaliptusowego.

• Rodopy: masyw alpejski o charakterze strefowym (albo zrębowym); najwyższy szczyt Goljam Perelik; skały głównie o charakterze krystalicznym; rzeźba polodowcowa z cyrkami lodowcowymi, z głęboko wciętymi dolinami rzecznymi; zręby najwyższe to Riła i Pirin w obrębie Rodopów (wg WIEM: „Ku zachodowi przedłużeniem Rodopów są wyższe od nich grupy górskie Riła i Pirin.”).

• Międzymorze Fińsko - Karelskie: położone w strefie klimatu umiarkowanego, w zasięgu tarczy prekambryjskiej; podstawowa cecha krajobrazu to występowanie jezior oraz ostańców kwarcytowych (są to „tuntury” - 800metrowe wzniesienia), które stanowią wyraźne urozmaicenie obszaru.

• Karpaty Południowe: górotwór obszaru alpejskiego; indywidualność geograficzna to dominująca strefa krystaliczna, charakter wysokogórski obszaru, rzeźba polodowcowa, duży kontrast z podgórzem (wyraźnie oddzielone obniżeniem od łuku karpackiego); występuje Masyw Wichoru - masyw o charakterze hercyńskim.

• Europa: położenie w zakresie struktur prekambryjskich, kaledońskich, hercyńskich i alpejskich (wymienić jakie to są struktury); duże rozczłonkowanie kontynentu w części zachodniej i południowej; duża zwartość kontynentu w części wschodniej; klimaty o charakterze oceanicznym w części zachodniej, przejściowe, do kontynentalnych w części wschodniej, w części południowej klimat śródziemnomorski; reżimy hydrologiczne rzek zróżnicowane od reżimu prostego do reżimu złożonego; duże rozwinięte systemy rzeczne w Europie Wschodniej; strefa silnego (żywego) wulkanizmu współczesnego w Europie Południowej; współczesne zlodowacenie na terenie Półwyspu Skandynawskiego i na terenie Alp. (podział na regiony geograficzne wypisać)

• Europa Południowa: położenie w strefie śródziemnomorskiej; położona w zasięgu struktur alpejskich oraz w części wschodniej hercyńskich masywów zrębowych; klimat o charakterze śródziemnomorskim; reżimy hydrologiczne rzek zróżnicowane; żywy współczesny wulkanizm i tektonika obszaru.

• Góry Dynarskie: rozciągłość południkowa; masyw alpejski o charakterze zrębowym (dalej nie wiem bo pamięć w komórce mi się skończyła :-/ ).

• Durmitor: krajobraz z pozostałościami rzeźby glacjalnej; Rudawy Bośniacko-Serbskie; zbudowane z łupków krystalicznych i innych odmian; tamtejszy kras jest krasem sakryjnym (porośnięty lasami).

Pytania:

2 geografia ogólna

2 Europa

2 pozostałe elementy