techniki relaksacji, FIZJOTERAPIA, Kinezyterapia


TECHNIKA RELAKSACJI JACOBSONA

Przez relaksację mięśni rozumie Jacobson zupełny brak jakichkolwiek skurczów, kontrakcji mięśnia. Łączy się z tym brak ruchu i brak aktywności nerwowej w mięśniu.

Człowiek, u którego mięśnie są w stanie relaksu, który potrafi spontanicznie, nieświadomie lub w sposób świadomy i celowy odprężyć się następują u niego takie reakcje jak:

- nieco zwolnione odruchy,

- oddech głęboki i regularny,

- tętno regularne,

- RR regularne,

- mięśnie twarzy i tułowia odprężone,

- funkcjonowanie narządów wewnętrznych bez zakłóceń.

Stany napięcia natomiast manifestują się w życiu jako:

- impulsywne myślenie o własnej pracy i problemach,

- płytki, przerywany sen, a nawet bezsenność,

- skurcze krtani, tiki twarzy,

- szybki, nieregularny, płytki oddech,

- gwałtowne reakcje np. zrywanie się na słaby dźwięk,

- wzmożenie niektórych odruchów, np. kolanowy,

- drżenie rąk, nóg, palców,

- częste spazmatyczne reakcji mięśni trzewnych,

- częste bóle głowy.

Technika relaksacji Jacobsona nosi nazwę RELAKSACJI STOPNIOWEJ (progresire relaxation).

Oznacza to, że uczymy się relaksacji i wywołujemy je stopniowo. Jacobson zaleca najpierw uczenie się relaksacji ogólnej obejmującej podstawowe grupy mięśni szkieletowych i wewnętrznych w pozycji leżącej. Następnie przechodzimy do nabywania umiejętności stosowania relaksacji podczas wykonywania czynności dnia codziennego, czyli nauki relaksacji zróżnicowanej. Jacobson podkreśla, że uczenie się relaksacji mięśni jest podobne do uczenia się innych nawyków ruchowych. W uczeniu się tych umiejętności wykonujemy szereg prób aż do osiągnięcia możliwości wykonywania celowych reakcji motorycznych nawykowo, bez udziału świadomości, niejako automatycznie.

Schemat ćwiczeń relaksacji stopniowej według metody Jacobsona