Cukry c.d.

Dehydrogenaza pirogronianowa - bardzo ważny kompleks, podstawa do budowy innych kompleksów dehydrogenaz.

Budowa:

Dehydrogenaza pirogronianowa -

acetylotransferaza dihydrolipoamidowa - dołączenie do CoA, dołączenie lipoamid, wydziela się kwas liponowy, a zostaje łańcuch boczny lizyny, powstaje dihydrolipoamid, który musi być zresyntetyzowany - dzięki trzeciemu kompleksowi,

dehydrogenaza dihydrolipoamidowa - resynteza lipoamidu, FAD - FADH2 - przeniesienie na NAD+ - NADH + H+

witaminy grupy B wchodzące w skład kompleksu dehydrogenazy pirogronianowej.

Regulacja enzymu:

Dekarboksylacja wytwarza równoważniki redukujące, oraz acetylo-CoA, która dzialaja hamująco na kompleks dehydrogenazy pirogronianowej (negatywne allosteryczne inhibitory).

Aktywność ulega zmianie kowalencyjnej - w większości odwracalnej, defosforylowany kompleks dehydrogenazy pirogronianowej jest aktywny, może ulec przez swoistą kinazę (aktywowana CoA, NAD+, ADP, hamuje pirogronian, dichlorooctan, Ca2+) ufosforylowaniu i wtedy staje się nieaktywny. Fosfataza aktywowana insulina może odciąć grupę fosforanowa od enzymu i przekształca go w aktywna formę.

Arsenin i jony rtęci kompleksują grupę SH kwasu liponowego, hamują aktywność dehydrogenazy pirogronianowej podobnie jak niedobór tiaminy w diecie. Podanie glukozy niedożywionym alkoholikom prowadzi do podwyższenia pirogronianu i kwasicy mleczanowej - często śmiertelnej (laktozydoza). Dziedziczny niedobór dehydrogenazy pirogronianowej, kwasica mleczanowa, zaburzenia neurologiczne funkcji mózgu.

Niedobór aldolazy A i kinazy pirogronianowej w erytrocytach wywołuje niedokrwistość hemolityczna. Niedobór fosfofruktokinazy mięśniowej objawia się mała wydolnością wysiłkową zwłaszcza na diecie bogatowęglowodanowej - trzeba szukać alternatywnych źródeł energii np.: kwasy tłuszczowe przywracają wydolność wysiłkową.

1,3-bisfosfoglicerynian przez mutazę BPG - glicerolo-2,3-bisfosforan(2,3-BPG), potem degradowany przez fosfatazę do 3-fosfoglicerynianu - z niego pirogronian. Tracimy w tym bogatoenergetyczne wiązanie.

Erytrocyty nie maja mitochondriów i glikoliza kończy się na kwasie mlekowym.

Szlak przemian	reakcja, którą katalizuje	sposób wytwarzania energii	liczba ATP tworzonych na mol glukozy
Dekarboskylaza oksydacyjna	Kompleks dehydrogenazy pirogronianowej	Utlenienie 2 NADH w łańcuchu oddechowym	6
Cykl Krebsa	Dehydrogenaza izocytrynianowa	Utlenienie 2 NADH w łańcuch oddechowym	6
	Kompleks dehydrogenazy alfa - ketoglutaranowej	Utlenienie 2 NADH w łańcuchu oddechowym	6
	Syntetaza sukcynylo-CoA	Fosforylacja substratowa	2
	Dehydrogenaza bursztynianowa	Utlenienie 2 FADH2 w łańcuchu oddechowym	4
	Jabłczanowa	Utlenienie 2 NADH w łańcuchu oddechowym	6
Zysk			30
Bilans w warunkach tlenowych	38
Bilans w beztlenowych	2

Glikoliza - dehydrogenaza gliceroaldehydo-3-fosforanowa - utlenienie 2 NADH w łańcuchu - 6 ATP

• kinaza fosfoglicerynianów A - fosforylacja substratowa - 2 (beztlen)

• kinaza pirogronianowa - to samo co wyżej - 2 (beztlen)

podkreślone - fosforylacja substratowa

Glukoneogeneza w wątrobie:

Trochę glukoneogenezy jest w nerkach.

Sygnał do wytworzenia glukozy:

Na początku uwalnia glicerol i wolne kwasy tłuszczowe z tk. Tłuszczowej. Ulegają w mitochondrium beta-oksydacji i docięte na Acetylo-CoA, zwiększając jego pule. Hamuje on przebieg glikolizy, ale również aktywuje karboksylazę pirogronianowa - powoduje ze wodorowęglan jest źródłem CO2, podłączenie do pirogronianu - szczawiooctan. Ilość szczawiooctanu jest na tyle duża ze cykl przesuwa się w kierunku jabłczanu. Dyfunduje on z mitochondrium - z powrotem przez dehydrogenazę jabłczanową do szczawiooctanu, ale w cytozolu i jest on (szczawiooctan) substratem dla karboksykinazy fosfoenolopirogronianowej - powstaje fosfoenolopirogronian - zawrócenie glikolizy.

Fruktozo-2,6-bisfosforan reguluje czy ma być glukoneogeneza czy glikoliza. (musi być gdzieś w Harperze).

Nigdy źródłem energii nie będzie acetylo-CoA, ciała ketonowe.

Niewielkie ilości fruktozy w jelicie mogą być metabolizowane do glukozy. Przeładowanie fruktozą.

Gdy stężenie glukozy w cukrzycy podnosi się w tych tkankach które są niewrażliwe na insulinę (soczewka oka, nerwy obwodowe, kłębuszki nerkowe) - zaćma cukrzycowa

Również w galaktozemiach tworzy się poliol galaktitol i zaćma.

Glukoza - reduktaza aldozowa NADP-NADPH - sorbitol - dehydrogenaza sorbitolowa NAD+-NADPH+H+ - fruktoza.

Galaktoza (pokarmy pochodzenia mlecznego) - hydroliza dzięki laktazie z laktozy

W wątrobie szybko ulega fosforylacji

Galaktoza - galaktokinaza - galaktozo-1-fosforan - (blok tej reakcji w galaktozemii) urydilotransferaza 1-fosfogalaktozowa - UDPgalaktoza - 4-epimeraza urydynodofosfogalaktozowa - UDPglukoza - urydilotransferaza 1-fosfogalaktozowa - glukozo-1-fosforan

Wrodzone defekty:

Galaktokinazy

Urydylilotransferazy (najczęściej)

4-epimerazy

reduktaza aldozowa redukuje galaktozę w oku do galaktitolu i zaćma.

Nagromadzony galaktozo-1-fosforan powoduje niedobór nieorganicznego fosforanu w wątrobie - niedomoga wątroby i zaburzenia umysłowe.

Nie ma sposobu leczenia galaktozemii - odpowiednia dieta pozbawiona laktozy.

Glukoza - heksokinaza - glukozo-1-fosforan - UDPGlc - 4-epimeraza urydyodifosfogalaktozowa - UDPGal

made by witek coś źle? [e-mail]