PERSPEKTYWA KULTUROWA NA SPOŁECZEŃSTWO I ORGANIZACJE.
Model komunikacji (Shannona, Weavera) - obowiązuje od mrówek do człowieka
Źródło przekazu
Przekaźnik
Kanał, Fale głosowe SYGNAŁ hasło (szum informacyjny)
Odbiornik
Cel przekazu
Sposoby porozumiewania się:
Istnieje kilka rodzajów form porozumiewania się w świecie form żywych.
Trzy rodzaje, formy, poziomy ewolucji: (przekaz informacji)
Ewolucja genetyczna (również owady) jednostka przekazu: gen, mechanizm przekazu: dziedziczenie
Ewolucja społeczna (również ptaki): jednostka przekazu: sygnał, mechanizm: uczenie się
Ewolucja kulturowa (tylko ludzie) jednostka przekazu: symbol, mechanizm: ludzki język
System komunikacji:
Taniec pszczół (Z. Fischer)
Okrężny - wykonywany, gdy źródło pożywienia znajduje się stosunkowo blisko ula
Wywijany - wykonywany po powrocie z miejsc odległych od ula, szybkość tańca i to, w którą stronę pszczoły się kręcą, mówi gdzie lecieć, punkty odniesieni ul - słońce. Jest to przekazywane genetycznie, oraz jest to pewna forma nauki, występuje tu wyraźna sygnalizacja.
Języki zwierzęce i ludzkie - podstawowe formy:
Symptomatyczna lub ekspresyjna
Wyzwalająca lub sygnalizacyjna (konieczna relacja: nadawca - odbiorca)
Opisowa (narracja: język twierdzeń) E. Cassierer ..Język twierdzeń jest prawdziwym słupem granicznym między ludźmi a zwierzętami
Argumentacja (najważniejsza i najpóźniejsza funkcja językowa. Jest związana z postawą racjonalną, stworzyła najpotężniejsze narzędzie adaptacji. Argumenty krytyczne to środki eliminacji błędów, kontroli, selekcji)
EWOLUCJA ZWIERZĄT
Ewolucja zwierząt odbywa się drogą modyfikacji organów.
Ewolucja ludzka-to kształtowanie nowych organów poza naszymi ciałami „pozaosobowo, egzosomatycznie „.Przestają umierać ludzie , zaczynają umierać argumenty .W wyniku długiej ewolucji ludzkiej pojawiła się u ludzi zdolność do symbolizacji.
Imperatyw poznawczy -to wykształcona ewolucyjnie zdolność do postrzegania i postrzegania rzeczywistości z płynących bodźców zewnętrznych.
Proces konceptualizacji - tworzenie pojęć do pewnych zdarzeń. Zaczęliśmy reifikować (uosabiać zdarzenia), obiektywizować zdarzenia, wchłaniać je i przyporządkowywać pojęcia
Zdolności adaptacyjne-najpierw przekazywane genetycznie, po wykształceniu języka uporządkowane np.- czas, przestrzeń, związek)
Imperatyw poznawczy doprowadził do wykształcenia magii, religii, nauki.
Możemy przyjmować na raz 7 bodźców, jeżeli bodźców jest za dużo odczuwamy stres-przyczyna schorzeń psychicznych. Obecnie jest zbyt duża ilość źródeł informacji, nie jesteśmy w stanie tyle percypować.
Musimy nakładać porządek na świat dzienny.
Matryca kognitywna (poznawcza)-staje się dowodem rejestracji naszych doświadczeń i wynika z indywidualnego poznania. Każdy z nas ma inne doświadczenia , wszyscy postrzegamy świat indywidualnie , chociaż używamy wspólnych określeń.
MÓWIENIE- proces porozumiewania się dwóch osób
Język mówienie
Tekst zrozumienie
FAZY MOWY:
Proces mówienia-indywidualne, psychiczny proces nadawcy, proces nadawania, nadawca odwołuje się do pewnych pojęć
Proces zrozumienia- odbiorca, słuchacz układa w matrycy kognitywnej znaczenia, proces społeczny.
Tekst-to co rozumiemy układa się nam w świadomości w całość, fakt społeczny ma cechy trwałości i może istnieć niezależnie od innych procesów , które wytworzył kumulacja wiedzy.
Język-społeczny , abstrakcyjny twór , system zasad, reguł, pozwala nam tworzyć nowe teksty, w przeciwieństwie do indywidualnego aktu mowy ma stałe istnienie w czasie , system wyrazów i reguł gramatycznych.
CECHY DEFINICYJNE LUDZKIEGO JĘZYKA:
Dwustopniowość (poziomowość)
Produktywność (zdolność wyrażania nowych przekazów)
Arbitralność
Zdolność do wzajemnej wymianach (przemienność ról nadawcy i odbiorcy)
Specjalizacja (pośredni stopień funkcjonalnego powiązania sygnału z reakcją)
Przemieszczanie się (możliwość odnoszenia się do przedmiotów i zdarzeń odległych w czasie i przestrzeni)
Transmisja kulturowa
Nieciągłość
Symantyczność
Całkowite sprzężenie zwrotne (nadawca jest równoczesnym odbiorcA danego sygnału, może go kontrolować i modyfikować)
Samo zwrotność( metajęzykowy charakter języka )
Wyuczalność
Dwuznaczność