Polecamy na dziś KOŚCI, STAWY, WIĘZADŁA - BIERNY UKŁAD RUCHU Paznokcie - najczęstsze schorzenia i zaburzenia ich budowy Glista ludzka Budowa i funkcje układu pokarmowego człowieka Znamiona barwnikowe Układ pokarmowy. Czynniki osobniczego rozwoju człowieka Zatrucia - najczęstsze przyczyny i pierwsza pomoc CZYNNY UKŁAD RUCHU - dlaczego możemy się poruszać? Układ rozrodczy

Studia » Pozostałe » Medycyna

Narodziny i rozwój kosmetologii

Od początku istnienia ludzkości, wraz, z którą narodziła się kultura zaistniała moda i zapotrzebowanie na bycie pięknym i młodym. Na przestrzeni wieków istniały różne kanony urody i piękna, które zmieniały się w różnych okresach. W każdym z nich można znaleźć inny ideał piękna, który utożsamiał się z daną epoką. Ideały te zmieniały się, ale jedno pragnienie pozostawało wieczne: chęć pozostania młodym i pięknym, co pozostaje aktualne do dzisiaj. Aby je spełnić ludzie zaczęli poszukiwać różnego rodzaju kosmetyków i eliksirów, które miały zapewnić im młodość i długowieczność.

Rozwój ówczesnej nauki pokazuje, że zatrzymanie młodego wyglądu przez całe życie jest nie jest możliwy, ale poprzez stosowanie różnorodnych metod można skutecznie opóźnić procesy starzenia. Możliwe jest to dzięki stosowaniu różnorodnych kosmetyków. Historia powstawania tych najstarszych sięga już 3000 roku przed nasza erą i swój początek bierze w starożytnym Egipcie.

R E K L A M A

czytaj dalej ↓

Pierwsze kobiety nie posiadając luster w obecnym kształcie chcąc przekonać się jak wyglądają używały w tym celu różnego rodzaju powierzchnia wody: strumyków, potoków, jezior i tym podobnych. Te pierwotne lustra, choć nie całkiem dokładnie ukazywały kobietom zarówno ich piękno jak i te elementy urody, które nie zawsze chciały być pokazywane.

Oczywiście wszyscy zarówno kobiety jak i mężczyźni chcieliby być piękni, aby więc to osiągnąć upiększano swoje ciało na różne sposoby między innymi przez wykonywanie malunków a także tatuaży, przekłuwając uszy i wpinając w nie różnorodne kolczyki, udoskonalano także włosy, a nawet paznokcie. Do celów tych używano różnorodnych dostępnych środków między innymi kwiatów, piór ptaków i innych materiałów, które dostarczała głównie przyroda, jej dobroczynne dary wykorzystywano również jako odpowiednik dzisiejszych perfum nacierając się ziołami, które wykorzystywano także jako środki lecznicze. Wiadomości te czerpiemy z licznych prac archeologicznych, które odtwarzają życie i obyczaje naszych przodków. Od najdawniejszych czasów w trudnej sztuce upiększanie wyglądu prym nad mężczyznami wiodły kobiety i tak też pozostało do dnia dzisiejszego.

Rozpatrując pod względem etymologicznym słowo kosmetyka pochodzi z greckiego oznaczając sztukę upiększania i pielęgnowania ciała i odnosiła się ona głównie do twarzy. Słowo to było również łączone ze słowem "kosmo", a w zasadzie z pierwszym członem wyrazu wskazującym na związki z kosmosem, a także ładem odnoszącym się do wszechświata, nawiązując analogicznie do związku, jaki tworzy człowiek poprzez harmonijne współgranie pierwiastka materialnego, psychicznego i duchowego.

Jak wiemy wraz z nastaniem chrześcijaństwa i jego nowej kultury odrzucono to co propagowała antyk wraz z jego uwielbieniem dla ciała. Chrześcijaństwo kładło nacisk na stosunek człowieka do Boga i podkreślało marność człowieczeństwa, w związku z tym odrzucenie również znaczenie kosmetyki.

Pierwotne znaczenie kosmetyki odnosiło się nie tylko do dbałości o wygląd i urodę, ale także do takich zabiegów jak wypalanie skóry, tatuowanie czy barwne rysunki wykonywane na skórze. Służyło to głównie wyrażaniu emocji oraz stanów, w jakich pozostawała osoba reprezentująca dane ozdoby, mogła to być radość, smutek i inne uczucia, zdobiono ciało również, aby wyglądać groźniej na przykład idąc na wojnę lub, aby dodać sobie powabu i atrakcyjności podczas zalotów. Ozdabianie ciała związane był także z różnymi, rytułałami bo bardzo widoczne jest do dzisiaj u ludów pierwotnych szczególnie podczas różnych rytuałów inicjacyjnych odnoszących się na przykład do wejścia w życie dorosłe zarówno chłopców jak i dziewcząt. Technika zdobienia ciała była wówczas bardzo różnorodna, co dotyczy również kolorów. Każdej okazji odpowiadał inny kolor oraz motyw, jaki był malowany. Malunki takie miały także praktyczne zastosowanie i używano ich, na co dzień jako pewnego rodzaju "korektor" - do maskowania różnego rodzaju blizn i defektów na skórze.

W odległych czasach, gdy rozwój medycyny był jeszcze na bardzo niskim poziomie a w Europie szalała plaga trądu nieopodal większych miast budowano pewnego rodzaju miejsca zwane leprozoria, które pełniły rolę szpitali i były przeznaczone specjalnie dla osób chorych na trąd, a także na inne dolegliwości skórne. Chorzy, często spędzali tam całe życie, byli izolowani gdyż bano się zarażenia i nie znano metod leczenia tych chorób. Właśnie wtedy jedynym ratunkiem okazywała się kosmetyka, dzięki której osoby cierpiące na dolegliwości skórne mogły, choć w niewielkim stopniu je maskować.

Mówiąc o kosmetyce możemy rozróżnić jej dwa aspekty, pierwszy to ten, który ujmuje kosmetykę jako zabiegi upiększające ciało, mające mu zapewnić młody i zdrowy wygląd, natomiast drugi aspekt jest taki, który możemy nazwać negatywnym. Chodzi tu o różnego rodzaju zabiegi znakowania, a miały one miejsce głównie w starożytności na przykład w Rzymie, gdzie w celu uwidocznienia pewnych rzeczy czy to jakiegoś przewinienia, którego dopuścił się człowiek bądź przynależności do pana w przypadku niewolników znakowano ich poprzez wypalanie skóry, bądź wykonywanie tatuaży. Tatuaże takie były często trudne do ukrycia gdyż wykonywano je nawet na czole, budziły najczęściej negatywne uczucia. Osoba posiadająca tatuaż pochodziła najczęściej z niskiej klasy społecznej. Jak możemy zauważyć, obecnie panuje zupełnie odwrotna tendencja, tatuaż traktowany jest jako ozdoba, jest często eksponowany. Istnieją nawet szkoły tatuażu, w których to jego twórcy prześcigają się w tworzeniu różnorodności barw i wzorów.

W czasach, w których posiadanie trwałych ozdób na skórze było hańbą, jedynie chrześcijanie nosili tatuaże, które nie były traktowane w ten sposób i symbolizowały przynależność do tej grupy, były to najczęściej rysunki ryb, krzyża czy innych symbolizujących Chrystusa, podobnie było z rycerzami podążającymi na krucjaty.

Najstarsze ślady tatuażu pochodzą już z czasów paleolitu, czego możemy dowiedzieć się z licznych wykopalisk odkrytych na przykład na Morawach.

Słowo "tatu" oznacza oznakowany, jego istnienie i funkcjonowanie zawdzięczamy podróżnikowi Jamesowi Cook'owi, który to podczas swoich wojaży na Tahiti zauważył, że wśród ludów tubylczych ta forma zdobienia ciała jest bardzo popularna i to we wszystkich warstwach społecznych. Modę tę przejęli żeglarze, których to tatuaże wzbudzały uznanie i podziw wśród ludności. Z czasem trend na tatuaże rozprzestrzenił się wśród innych nieżeglarskich środowisk. Początkowo malowano na ciele pewne trudne do zinterpretowania wzory przedstawiające paski i spirale, dzisiaj bliżej znane pod nazwa tribali. Następnie jakość i różnorodność tatuaży znacznie wzrosła, zaczęły pojawiać się, co raz bardziej skomplikowane figury przedstawiające ludzi, zwierzęta, przyrodę lub też przedstawiały osobisty charakter autora lub twórcy.

W Polsce, badaniami na temat historii tatuażu zajmował się profesor Walter, który był kierownikiem Kliniki Dermatologicznej w Krakowie, a kontynuatorem tych badań był jego uczeń Kazimierz Lejman. Prowadzili oni studium dotyczące rozwoju tej dziedziny na świecie oraz posiadali kolekcje wzorów tych rysunków z całego świata i różnych epok.

Największy rozkwit rysunek na ciele nastąpił już w dawnych czasach w Japonii i Polinezji. Tam sztuka tatuażu była traktowana jako kunszt artystyczny. Tatuowano z dużym rozmachem sceny z życia ludzi, a także postacie wodzów wojennych ważne wydarzenia historyczne. Używano do tego celu różnych barw. W Japonii tatuaż mógł posiadać już trzynastoletni chłopiec.

Tatuaże mogą by wspaniałą ozdobą jednak te rysunki na ciele powinny być wykonywane po uprzednim przemyśleniu, ponieważ ich usuwanie jest trudne i kosztowne, po takim zabiegu pozostają najczęściej szpecące blizny. Aby usunąć niepożądany tatuaż używano najczęściej mleka i kazeiny. Obecnie stosuje się inne techniki chirurgiczne takie jak wycinanie czy szlifowanie skóry.

Historia kosmetyki była ściśle związana z rozwojem nauk medycznych. Ojciec medycyny Hipokrates wyznawał naukę, która panowała do końca XVIII wieku i głosiła, że wszystkie choroby w tym i choroby skóry są wynikiem chorób ogólnoustrojowych. Znanym naukowcem w dziedzinie kosmetologii był Samuel Hafenreffer, który napisał i wydał jedną z pierwszych prac na ten temat pod tytułem: "Gospoda pod barwną skórą". W książce tej zostaje ujęta historia kosmetyków kosmetologii. Przedstawione zostają zagadnienia dotyczące historii najstarszych mikstur służących upiększaniu. Na przykład rozpatrując pod tym kątem starożytny Egipt możemy się dowiedzieć, że z rozwojem kosmetologii ściśle była związana natura, bowiem to właśnie z niej czerpano składniki służące do wyrobu różnego rodzaju szminek innych kosmetyków. Na przykład znana nam ruda miedziowa czyli tak zwany malachit służył do wyrobu zielonej szminki, natomiast siarczek ołowiu, czyli selenie niezbędny był przy wyrobie czarnej szminki służącej do przyozdabiania i podkręcania oczu. Jeśli chodzi o kolory szminek bardziej klasyczne i swą barwą zbliżone do obecnie stosowanych, to aby uzyskać zabarwienie wiśniowo czerwone używano rud antymonu, który służył nie tylko upiększaniu, ale także do celów leczniczych budząc tym samych sprzeciw wśród ówczesnych lekarzy, środek ten miał także zwolenników, którzy przypisywali mu silnie lecznicze właściwości. Ostatecznym zwycięstwem antymonu w medycynie było przypisanie mu uleczenia francuskiego króla ludwika XIV.

Wiek XIX był czasem "tryumfu" dla skóry, ponieważ dopiero wtedy została uznana ona za odrębny i ważny organ ludzkiego organizmu, w tym to okresie powstały liczne publikacje naukowe na ten temat jak na przykład: "O chorobach kobiecych, które powstają z nadmiernej chęci dbania o siebie i podobania się". W związku z tym, że wiele kosmetyków było wyrabianych z produktów które były szkodliwe zaobserwowano pewne choroby i alergie ściśle związane z użytkowaniem kosmetyków, dlatego w roku 1787 też cesarz Austrii Józef II zabronił importu pewnych kosmetyków, kosmetyków na inne nałożył wysokie cła. Dekret ten dotknął między innymi białej szminki do wyrobu której używano ołowiu, także szminki czerwonej.

Ówcześnie nastąpił ogromny rozwój kosmetologii. Laboratoria produkujące kosmetyki to najczęściej wielkie zakłady, w których produkty robione ą najczęściej z materiałów wysokiej jakości, a zanim zostaną wypuszczone na rynek są wielokrotnie testowane i badane. Kosmetyki dziś produkowane są najczęściej przeznaczone również dla alergików, gdyż odsetek ludzi cierpiących na tę dolegliwość jest bardzo duży. Wiele kobiet i mężczyzn nie wyobraża sobie życia bez zabiegów upiększających i używania kosmetyków na co dzień. Skłania ich do tego praca i konieczność dobrego wyglądu za czym idzie najczęściej dobre samopoczucie. Zdarzają się jednak przypadki kiedy to kosmetyki uczulają. Pierwszym opisanym takim przypadkiem w 1916 roku była choroba Berlocka. Dotyczy ona pojawiania się zmian skórnych występujących najczęściej na szyi i dekolcie przy działaniu promieni słonecznych. Dziś już wiemy że jest to związane z użytkowaniem różnych perfum, których składnikiem były niedojrzałe cytryny lub pomarańcze zawierające olejek wywołujący owe przebarwienia.

Innym ciekawym przypadkiem dotyczącym reakcji alergicznych na działanie kosmetyków było występowanie opuchlizny w okolicach ust spowodowane używaniem czerwonych szminek, które zawierały pewien szkodliwy barwnik. Obecnie dla uniknięcia takich sytuacji powoływane są specjalne komisje, które sprawdzają przydatność kosmetyków. Aby nowy kosmetyk mógł wejść na rynek musi przejść przez szereg testów. Musi także być przyjazny dla środowiska. Nowopowstające kosmetyki badane są przez wysokiej klasy specjalistów, ponieważ konkurencja jaka panuje na rynku nie powala na najdrobniejsze nawet błędy. Wiele organizacji protestuje także przeciw testowaniu kosmetyków na zwierzętach gdyż będąc w fazie testów są one często niedopracowane i mogą wywoływać niepożądane skutki.

Na podstawie powyższych opisów możemy zobaczyć jak ważną i nieodzowną rolę pełnią kosmetyki w życiu ludzi i to już od czasów prehistorycznych. Wiadomości te znajdują się już w najstarszych źródłach dotyczących historii ludzkości z różnych epok i obszarów kulturowych. Można je odnaleźć w literaturze a nawet w sztuce, stanowią nieodzowny element życia, ponieważ każdy człowiek jak najdłużej chciałby zachować młody i zdrowy wygląd. Pokazują to dzieje najstarszych państw w których rozwijała się cywilizacja takich jak: Mezopotamia, starożytny Egipt, Chiny, Persja, Babilon Grecja czy wiele innych. Także Europa szczególnie okres od XVII wieku kiedy to szeroko stosowano różnego rodzaju upiększające pudry, szminki, peruki i perfumy może poszczycić się szerokimi osiągnięciami w tej dziedzinie.

O znaczeniu kosmetologii pisali już starożytni tacy jak na przykład Hipokrates- ojciec medycyny, który podkreślał wagę jaką ta dziedzina odegrała w medycynie. Mówił on że, szczególnie lekarz powinien swym wyglądem dawać dobry przykład, powinien być świeży i zadbany. Ponieważ dbałość o jego własny wygląd jest najlepszym dowodem że, potrafi on zadbać także o zdrowie nie tylko swoje ale również jego pacjentów. Hipokrates podkreśla także że lekarz powinien pięknie pachnieć i używać w tym celu wonnych maści i olejków.

Obecnie mówiąc o pojęciu kosmetologii rozumiemy szreń czynności związanych z zabiegami mającymi na celu dbałość o całe nasze ciało i nie tylko dotycz to również w szczególności włosów, paznokci, a nawet stóp. Żyjemy obecnie w warunkach które nie zawsze sprzyjają zachowaniu zdrowego i młodego wyglądu. Spowodowane jest to zanieczyszczeniem środowiska, niezdrową żywnością, oraz niezdrowym trybem życia jaki prowadzimy. Większość krajów wysoko rozwiniętych jest takimi chorobami cywilizacyjnymi jak otyłość, która wpływa nie tylko często na niekorzystny wygląd i złe samopoczucie psychiczne, ale szczególnie na zły stan zdrowotny powodując liczne dolegliwości sercowo- naczyniowe, które nierzadko kończą się tragicznie. Chorobom takim towarzyszy często pasywny tryb życia. Dolegliwości skórne które często trudno ukryć nawet pod grubą warstwą makijażu takie jak trądzik czy łojotok mogą również skutecznie zatruwać życie zwłaszcza ludziom w młodym wieku, kiedy to dobry wygląd jest bardzo ważny. Dlatego dbałość o świeży i zdrowy wygląd jest bardzo ważna. Wiele osób oprócz stosowania metod doraźnych takich jak różnego rodzaju maseczki, kremy czy makijaż tuszujący niedoskonałości decyduje się na pomoc chirurga plastycznego. Jest to stosunkowo młoda gałąź medycyny, która fazę swego rozkwitu ma dopiero przed sobą, ale ma także ma swym koncie wiele osiągnięć. Zabiegi chirurgiczne są jeszcze bardzo drogie i niewiele osób może sobie na nie pozwolić, ale w pewnych przypadkach są one konieczne do zastosowania. Dzieje się tak na przykład, gdy powstają blizny po oparzeniowe, gdyż mogą być one groźne dla zdrowie a nawet życia pacjenta. Osoby posiadające takie defekty częstokroć spotykają się z ciekawskimi spojrzeniami ze strony nieznajomych, co jest najczęściej bardzo przykre i nierzadko nie pozwala takim ludziom normalnie żyć. Niektóre zabiegi z dziedziny chirurgii plastycznej są dość kontrowersyjne, takim tematem w ostatnim czasie jest przeszczep twarzy. Podnoszą się głosy na temat styczności czy nieetyczności takich zabiegów, ale dla niektórych osób, które przebyły ciężkie wypadki jest to jedyna metoda na normalne życie. Myślę, że najważniejszą rzeczą jest to, aby każdy dbał siebie na tyle na ile tego potrzebuje, pomijając oczywiście osoby, które uważają, że w ogóle nie potrzebują dbać o swój wygląd a nawet higienę, a sprawa różnego rodzaju zabiegów mających na celu zmianę czy korekcje swego wyglądu jest już sprawą indywidualną. Należy jednak pamiętać że ładny i zadbany wygląd sprawi że nie tylko że będziemy czuć się lepiej i zdrowiej, ale także inni będą traktować nas znacznie przyjemniej.

---