„Przechowujemy ten skarb

w naczyniach glinianych,

aby z Boga była

owa przeogromna moc,

a nie z nas.”

2 List do Koryntian 4, 7

Moje kochane dziecko!

Kiedy otwierasz swoje serce dla Mnie,

przychodzę, by żyć w tobie moim życiem.

Uwielbiam zamieszkiwać w sercach różnych ludzi.

Świat wówczas widzi, jak zdumiewająca jest

różnorodność ludzkich opakowań: wielkich, małych, młodych, starych, wysokich, niskich

wykształconych i niedouczonych. To tak,

jak wlewanie drogiego, smacznego napoju

do różnego rodzaju pojemników:

glinianych garnków, porcelanowych filiżanek,

szklanek, kryształowych dzbanków

i fajansowych kubków. Napojem,

który wypełnia, unikalne

„kształty”, jest mój Duch.

Bywa, że niektóre z naczyń są trochę popękane

lub dziurawe. Ale Ja kocham nawet te dziury!

Pozwalają, by Duch mój wyciekał przez nie

na wszystkich ludzi wokół. Pozwól Mi

tak napełnić twój „dzban” moim Duchem,

aż będzie się przelewać.

Twój Dostawca,

Bóg