KATECHEZA LO.T.

Temat: „NAUCZ NAS MODLIĆ SIĘ”.

Cele:

• Ukazanie uczniom różnorodnych form modlitwy.

• Nauczyć rozmawiać z Bogiem; wskazać na potrzebę modlitwy.

1. Wprowadzenie

Odwołujemy się do doświadczeń uczniów. Sięgamy pamięcią do pierwszych modlitw.

• Jaka była nasza pierwsza modlitwa?

Spróbujcie sobie przypomnieć waszą pierwszą modlitwę: kto was uczył modlić się, jaka to była modlitwa, kiedy najczęściej ją odmawialiście.

Na tablicy zapisujemy wypowiedzi uczniów.

• „Paciorek” - tak najczęściej mówią dzieci, ale tak też zapamiętują ludzie dojrzali.

• „Aniele Boży, Stróżu mój” - chyba główna modlitwa wśród dzieci.

• Wszelkie zwroty do „Bozi” - coś bardzo podobnego do paciorka.

2. Rozwinięcie

Wyjaśniamy sens słowa „PACIERZ”.

Wyraz „pacierz” oznacza to samo co „modlitwa”, ale ponieważ często jest używany w odniesieniu do odmawiania modlitw z książeczki, dlatego pod znaczeniem tego słowa kryje się często bezmyślne odmawianie (odczytywanie) jakiejś modlitwy. Stąd mówi się często o kimś, że „klepie pacierz”.

• Jaka jest wasza ulubiona modlitwa?

• Pacierz - forma modlitwy, najczęściej odmawiane modlitwy z książeczki, tradycyjne modlitwy, stare, niezrozumiałe.

• Paciorek - coś dla małych dzieci, modlitwa bardzo prosta.

• Litania - specjalna modlitwa, za długa, nudna.

• Czytanie Biblii - interesujące, ale trudne.

• Różaniec - zbyt monotonne, za długie, uspakajające.

• Droga Krzyżowa - ciekawa forma modlitwy, smutna.

• Brewiarz - (wytłumaczyć, co to jest) - to tylko dla księży, nie ma na to czasu.

• Rozmowa z Bogiem - tak, jak kto umie, najlepsza modlitwa, prywatna.

• Msza św. - różnie jest przeżywana, często jest „sztuczna”.

• Kontemplacja - „wyższa szkoła jazdy”, raczej dla tych, co w zakonie.

Omawiamy okoliczności, jakie powinny towarzyszyć dobrej modlitwie

Przy tej okazji wyłapujemy, jak się ludzie modlą:

• Nie modlą się wcale.

• Modlą się tylko dla „oka ludzkiego”.

• Przychodzą do kościoła z przyzwyczajenia.

• „klepią modlitwy”.

• Modlą się długo.

• „jak trwoga, to do Boga”.

• Są tacy, którzy modlą się z „Radiem Maryja”.

• Są ludzie, którzy mają dar modlitwy.

Do okoliczności towarzyszących modlitwie powinny należeć:

• Skupienie.

• Cisza.

• Uspokojenie.

Wyławiamy razem, jakiej modlitwy jesteśmy spragnieni:

• Prostej, zwyczajnej.

• Nie na pokaz, bez pompy, bez rozgłosu.

• Każdy powinien modlić się tak, jak umie, bez popisów.

• Najlepiej w ciszy, bez obecności innych.

• W małej grupie ludzi, którzy rozumieją się wzajemnie.

• Na Mszy św. w plenerze.

3. Zakończenie

Wspólnie wyciągamy wnioski, jak powinna wyglądać modlitwa. Próbujemy połączyć pragnienia młodych z tym, co Tradycja Kościoła oferuje współczesnemu człowiekowi. Ukazujemy wartość wspólnej modlitwy: „Gdzie dwaj lub trzej zgromadzi się w imię Moja, tam Ja jestem wśród nich”.

• Modlitwa jest potrzebna człowiekowi wierzącemu, jak słońce i woda ziemi.

• Modlitwa to rozmowa z Tym, który nas kocha - z Bogiem, Jego Synem i Duchem Świętym.

• Wielu przeżywa trudności związane z modlitwą. Apostołowie też je mieli, dlatego prosili: „Panie, naucz nas modlić się”.

• Nie można zrażać się niepowodzeniami na modlitwie, lecz wciąż dojrzewać do niej.

• Należy zostawić „paciorki”, trzeba stawiać sobie większe wymagania, tak jak dojrzewa ciało, tak duch też musi dojrzewać.

• Nie należy wyśmiewać się z tradycyjnych form modlitwy, gdyż mają one swoją wartość (tu zastanówmy się, dlaczego ludzie starsi lubią pacierz?).

Zapis do zeszytu

Uczniowie w kilku zdaniach piszą, jak wyglądała ich modlitwa w dzieciństwie, jak wygląda obecnie i jak chcieliby się modlić za kilka lat.

1