1. Do zwarć symetrycznych zaliczamy zwarcia: (A, C)

  1. Trójfazowe

  2. Trójfazowe z ziemią

  1. Największa wartość chwilowa prądu zwarciowego (prąd udarowy) występuje po czasie tp od momentu wystąpienia zwarcia równym: (B, C)

  1. 0,01 s

  2. 10 ms

  1. Współczynnik udaru κ zależy od: (C)

  1. Stosunku rezystancji obwodu zwartego do jego reaktancji

  1. Prąd zwarciowy cieplny Ith to: (B)

  1. Prąd zastępczy o stałej wartości skutecznej, który w czasie zwarcia tk wydzieli w torze prądowym taką samą ilość ciepła jak prąd zwarciowy o rzeczywistym przebiegu

  1. W obliczeniach zwarciowych sieci wysokiego napięcia: (A)

  1. Jest dopuszczalne pomijanie rezystancji poszczególnych elementów

  1. Moc zwarciowa to: (B)

  1. Moc pozorna przeliczeniowa nie mająca znaczenia fizykalnego, a jedynie charakteryzująca warunki zwarciowe w określonym punkcie systemu elektroenergetycznego

  1. Zwarty obwód w systemie elektroenergetycznym na charakter obciążenia: (A)

  1. Indukcyjnego

  1. Obliczenia zwarciowe prowadzimy m.in. w celu: (A, B, C)

  1. Doboru przyrządów (urządzeń) elektroenergetycznych ze względu na ich wytrzymałość zwarciową - mechaniczną i cieplną

  2. Dobru przekrojów przewodów i żył kabli

  3. Zaprojektowania szyny zbiorczych w rozdzielniach

  1. Wpływ silników indukcyjnych na wartości prądów zwarciowych należy: (B, C)

  1. Uwzględniać, jeżeli prąd znamionowy silnika (grupy silników) jest większy od 1% początkowego prądu zwarciowego w miejscu zwarcia bez udziału silnika (grupy silników)

  2. Pomijać, jeżeli prąd znamionowy silnika (grupy silników) jest mniejszy lub równy 1% początkowego prądu zwarciowego w miejscu zwarcia bez udziału silnika (grupy silników)

  1. Udarowy prąd zwarciowy to: (B)

  1. Maksymalna chwilowa wartość prądu zwarciowego

  1. Formy przekazywania ciepła to: (B, C)

  1. Konwekcja, przewodzenie, promieniowanie i unoszenie

  2. Promieniowanie, przewodzenie i konwekcja

  1. Charakterystyka nagrzewania elementu toru prądowego ma przebieg liniowy, jeżeli: (B)

  1. Ilość ciepła oddawana do otoczenia jest równa ilości ciepła wytwarzanego w tym elemencie

  1. Cieplna stała czasowa, to parametr określający proces nagrzewania: (B, C)

  1. Wprost proporcjonalny do jednostkowej pojemności cieplnej i odwrotnie proporcjonalny do jednostkowej mocy oddawanej do otoczenia przy różnicy temperatur 1 K

  2. równy czasowi, po którym element nieoddający ciepła do otoczenia (całkowicie cieplnie izolowany) osiągnąłby temperaturę równą temperaturze ustalonej przy zwykłej wymianie ciepła

  1. Cieplna stała czasowa: (B)

  1. Nie zależy od wartości prądu

  1. Temperatura ustalona: (A, C)

  1. Zależy od przewodności elektrycznej materiału

  2. Zależy od kwadratu prądu

  1. Cieplne stałe czasowe nagrzewania i stygnięcia danego elementu toru prądowego w tych samych warunkach zewnętrznych są: (A, C)

  1. Równe

  2. Proporcjonalne do ciepła właściwego materiału

  1. Analizując nagrzewanie elementu toru prądowego prądem zwarciowym: (A, C)

  1. Można pominąć ciepło oddawane do otoczenia

  2. Należy uwzględnić wpływ temperatury na rezystywność i ciepło właściwe nagrzewanego elementu

  1. Temperatura przewodu w czasie zwarcia: (B, C)

  1. Zależy od jego temperatury przed zwarciem

  2. Zależy od czasu zwarcia

  1. Znajomość procesu nagrzewania elementu toru prądowego jest: (A)

  1. Konieczna w celu wyznaczenia obciążalności prądowej

  1. Obciążalność prądowa zwarciowa: (A)

  1. Służy do określenia minimalnego przekroju toru prądowego

  1. Połączenie śrubowe dwóch szyn aluminiowych to zestyk: (B)

  1. Nierozłączny nieruchomy

  1. Rezystancja zestykowa do suma: (B)

  1. Rezystancji kształtu i rezystancji warstw nalotowych

  1. Wartość rezystancji zestykowej zależy od: (A, B)

  1. Siły docisku styków

  2. Właściwości fizycznych materiału użytego na styki

  1. Przyrost temperatury w punkcie styczności odpowiada: (B)

  1. Stosunkowi kwadratu spadku napięcia na rezystancji zestykowej do iloczynu rezystywności i przewodności cieplnej materiału stykowego

  1. Prąd spawania styków: (A, C)

  1. Zależy do siły docisku styków

  2. Odpowiada stosunkowi spadku napięcia przy temperaturze topnienia materiału styków do rezystancji zestykowej

  1. Na ilość odskoków sprężystych na wpływ: (A, B, C)

  1. Wartość prądu załączanego

  2. Prędkość styku ruchomego

  3. Konstrukcja zestyku

  1. Odskoki powodują: (A)

  1. Powstawanie przepięć łączeniowych

  1. Sposoby ograniczania odskoków to: (C)

  1. Stosowanie amortyzatorów (tłumików)

  1. Właściwości jakimi powinny charakteryzować się materiały stykowe to: (A, C)

  1. Duża przewodność cieplna i elektryczna

  2. Duża wytrzymałość mechaniczna

  1. Czas trwania odskoków to: (B)

  1. Łączny czas trwania wszystkich odskoków

  1. Jonizacja zderzeniowa jest wywołana: (C)

  1. Polem elektrycznym

  1. Gaz elektroujemny to taki gaz, który ma właściwości: (B)

  1. Przyłączanie swobodnych elektronów do obojętnych atomów lub cząsteczek

  1. Stopień jonizacji to stosunek: (A)

  1. Liczby cząstek zjonizowanych do liczby wszystkich cząstek w danej objętości gazu

  1. Charakterystyka statyczna łuku to zależność napięcia łuku od prądu łuku przy założeniu, że: (A, B)

  1. Zmiany prądu w czasie są bliskie zeru

  2. Zmienność koncentracji par ładunków w czasie odpowiadająca określonej wartości prądu łuku jest równa zero

  1. Warunkiem niepalenia się łuku elektrycznego prądu stałego jest: (B, C)

  1. Podniesienie ch-ki statycznej ponad prostą obwodu

  2. Zmniejszenie kąta nachylenia prostej obwodu tak aby nie miała punktów wspólnych z ch-ką statyczną

  1. Dla łuku prądu przemiennego występują: (B)

  1. Tylko ch-ki dynamiczne

  1. Położenie charakterystyki statycznej zależy od: (B, C)

  1. Warunków chłodzenia kolumny łukowej

  2. Materiału elektrod (styków)

  1. Przebieg charakterystyki dynamicznej zależy od: (B)

  1. Kierunku i szybkości zmian prądu w czasie

  1. O łuku krótkim mówimy, jeżeli długość kolumny łukowej jest mniejsza od: (B)

  1. 5 mm

  1. W przypadku łuku długiego decydujące są zjawiska: (B)

  1. W kolumnie łukowej

  1. Warunkiem gaszenia łuku prądu stałego jest: (B, C)

  1. Minimalna moc odbierana od łuku powinna być równa lub większa od 25% mocy znamionowej źródła

  2. Minimalna moc odbierana od łuku powinna być równa lub większa od maksymalnej mocy wydzielanej w łuku

  1. Do podstawowych technik gaszenia łuku można zaliczyć: (A)

  1. Umieszczenie zestyków łącznika w wysokiej próżni

  1. Typowymi metodami gaszenia łuku prądu stałego są: (B)

  1. Wydmuch elektromagnetyczny

  1. Typowymi metodami gaszenia łuku prądu przemiennego są: (B, C)

  1. Umieszczenie zestyków łącznika w otoczeniu gazów silnie elektroujemnych

  2. Umieszczenie zestyków łącznika w wysokiej próżni

  1. W wyłącznikach próżniowych dominującym rodzajem jonizacji jest: (C)

  1. Jonizacja termiczna elektrod

  1. W wyłącznikach małoolejowych wykorzystuje się komory gaszeniowe: (A, B)

  1. Podłużnostrumieniowe

  2. Poprzecznostrumieniowe

  1. Podstawowe właściwości SF6 to: (B)

  1. Gaz silnie elektroujemny

  1. Napięciem powrotnym nazywany przebieg napięciowy występujący na zaciskach łącznika po przerwaniu prądu zwarciowego: (C)

  1. Określony parametrami obwodu wyłączanego widzianego z tych zacisków

  1. Przebieg napięcia powrotnego jest sumą składowych: (A, B)

  1. Swobodnej i wymuszonej

  2. Podstawowej źródła i drgań własnych obwodu wyłączanego

  1. Parametrami charakteryzującymi przebieg napięcia powrotnego są: (A, B)

  1. Stromość narastania

  2. Amplituda napięcia powrotnego

  1. Wraz ze wzrostem odległości miejsca zwarcia od wyłącznika następuje: (C)

  1. Wzrost amplitudy napięcia powrotnego

  1. Strefa niebezpieczna to zakres odległości od wyłącznika w którym wystąpienie zwarcia powoduje powstanie najbardziej niekorzystnych warunków wyłączenia zwarcia ze względu na: (A)

  1. Parametry napięć powrotnych

  1. Najbardziej niekorzystnym przebiegiem napięcia powrotnego z punktu widzenia gaszenia łuku elektrycznego jest: (C)

  1. Przebieg okresowy

  1. W sytuacji wyłączania zwarcia w obwodach wysokiego napięcia prądu przemiennego w momencie przechodzenia prądu przez zero (samoczynne gaśnięcie łuku) na zaciskach łącznika pojawia się napięcie powrotne, które dąży do: (A)

  1. Wartości maksymalnej napięcia zasilania

  1. Czas przerwy bezprądowej podczas przechodzenia sinusoidy prądu łuku przez zero jest zależny od: (A, C)

  1. Charakteru obciążenia wyłączanego obwodu

  2. Przebiegu krzywej wzrostu wytrzymałości przerwy międzystykowej

  1. Napięcie powrotne w sytuacji wystąpienia zwarcia pobliskiego jest: (B)

  1. Różnicą napięcia względem ziemi od strony zasilania i napięcia od strony linii

  1. Łącznikami prądu przemiennego są łączniki: (B)

  1. W których w torach głównych płynie prąd przemienny

  1. Łącznik zdolny do wyłączania i załączania określonych prądów roboczych i zakłóceniowych, do długotrwałego przewodzenia określonych prądów roboczych oraz do krótkotrwałego przewodzenia określonych prądów zakłóceniowych to: (B)

  1. Wyłącznik

  1. Prąd znamionowy ciągły (cieplny) (IN) to największa wartość skuteczna prądu, który może płynąć przez łącznik przy pracy ciągłej, podczas której zestyki główne są zamknięte
    i przewodzą prąd w dowolnie długim czasie w określonej temperaturze otaczającego powietrza nie powodując: (B)

  1. Wzrostu temperatury żadnego z elementów łącznika ponad wartość dopuszczalną

  1. Czas otwierania łącznika to: (B)

  1. Czas od momentu wystąpienia impulsu sterowniczego powodującego otwieranie łącznika do chwili osiągnięcia po raz pierwszy położenia otwarcia przez styki ruchome tego bieguna, który jako ostatni osiąga stan otwarcia