Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej LABORATORIUM ZAKŁAD METROLOGII I SYSTEMÓW POMIAROWYCH		Zbigniew Najlepszy; Artur Pniewski; Karol Miśkiewicz
				Wydział BMiZ Kierunek ZiIP Grupa ZP4
				Rok studiów II Semestr III Rok akadem. 2004/05
28.01.2005r. Ćwiczenie odrobiono dnia	Sprawozdanie przyjęto dnia	Ocena	Podpis	Uwagi
SPRAWOZDANIE z ćwiczenia Nr III TEMAT: POMIARY KĄTÓW KLINÓW I STOŻKÓW

1. Pomiary bezpośrednie.

1. Szkic mierzonej figury

2. Tabelka z otrzymanymi wynikami pomiarów:

kąt:	I pomiar	II pomiar	III pomiar	średnia arytm.
1	79,15	79,20	80,05	79,47
2	109,55	109,55	110,05	109,72
3	99,55	99,55	99,55	99,55
4	110,00	109,55	110,00	109,85
5	139,55	139,55	140,35	139,82
Suma:	537,80	537,40	540,00	538,40

3. Teoretyczna suma kątów w wieloboku

Ogólny wzór na sumę miar kątów wewnętrznych n-kąta wypukłego (w stopniach:

(n - 2) x 180º

(5 - 2) x 180º = 540º

2. Pomiary pośrednie

1. Schemat pomiarowy

2. Otrzymane wyniki pomiarów

	kulka d1	kulka d2	głębokość l1	głębokość l2
pomiar 1	13,494	19,998	23,00	7,19
pomiar 2	13,494	20,002	22,94	7,15
pomiar 3	13,495	20,000	22,99	7,16
pomiar 4	13,495	20,001	22,93	7,21
pomiar 5	13,495	20,001	22,94	7,21
pomiar 6	13,494	20,000	22,95	7,22
średnia	13,495	20,000	22,958	7,19

3. Obliczenia kątu
   

0,171

= 9º 54'

Wnioski:

Celem ćwiczenia było zapoznanie się z dwoma sposobami pomiarów kątów.

Pierwszym sposobem była metoda bezpośrednia pomiaru kątów graniastosłupa.

Należało przy użyciu kątomierza zmierzyć kąty pomiędzy ścianami bocznymi.

Pomiar był utrudniony ze względu na małą wielkość mierzonej figury oraz duży ciężar metalowego kątomierza, czego skutkiem było opadanie przyrządu w czasie pomiaru. Kolejnym utrudnieniem okazał się odczyt minut ze skali noniusza, ponieważ skala była bardzo mała i nie można było ustalić, która kreska na noniuszu pokrywała się z kreską na skali stopniowej. Po wykonaniu wszystkich pomiarów otrzymane wyniki zostały porównane z teoretyczną sumą kątów.

Okazało się, że błąd pomiaru wyniósł maksymalnie jeden stopień na wszystkie pięć kątów, czyli błąd pomiaru wyniósł 0,2 procenta.

Drugim sposobem była metoda pośrednia pomiaru kąta za pomocą kul pomiarowych. Pomiar kąta tą metodą był znacznie łatwiejszy od pierwszej, ale wadą tej metody była pośredniość otrzymanych pomiarów, które należało podstawić do odpowiedniego wzoru i wartość kąta odczytać z tablic trygonometrycznych.

Ogólnie ćwiczenie nie było trudne i pozwoliło poznać w praktyce dwie metody pomiarów kątów.

Obliczenia niepewności pomiaru.

Odczytane z norm: